Van zondagmorgen, net de dag van het verjaardagsfeest van Jo, tot deze namiddag hebben we zonder stookolie gezeten. De centrale verwarming werkte daardoor niet meer en een vervangende houtkachel of zo'n elektrisch vuurtje met zo'n rood knopke hebben we niet. 't Is niet de eerste keer dat we plots zonder mazout vallen -de tank ligt in de kruipkelder en ik heb niet altijd zin om daar met een plooimeter naar toe te kruipen om te meten hoeveel liter we nog hebben- maar 't is wel de eerste maal dat dit gebeurt terwijl het buiten écht koud is.
Na 2 dagen was het opgewarmde huis flink afgekoeld en zaten we met een extra blouse en enkele donsdekens in de living. Warme soep en koffie hielden ons lijf op temperatuur. Vandaag was het zelfs bibberen zodat we 't beter achtten dat onze kinderen na de school bij de grootouders verbleven. Ondertussen is de stookolie geleverd en zitten we er weer knusjes bij.
In vergelijking met de 5 minuutjes zonder licht van vorige week was dit een echte beproeving. Tot 16 graden is het draaglijk maar 12 graden is echt te koud om stil te zitten. Voor de slaapkamers is het nog okee. En daarmee hebben we weer een extra bijdrage geleverd tot het spaarzaam omgaan met de fossiele brandstoffen. Al was het in hoofdzaak een stommiteit van mijnentwege. Mannen hebben ook zo veel in hun hoofd te steken.
Wow..proficiat met je superdeelname aan de lichtjesdoofdag..
BeantwoordenVerwijderenHmmm, ik blijf toch bij het goeie oude aardgas denk ik ;)
BeantwoordenVerwijderenMaar inderdaad, 12° is echt niet aangenaam om in te zitten, gelukkig konden je kinderen nog elders terecht.
Doet je er aan denken hoe snel wij al onze luxe gewoon worden. Wij hebben een paar maand geleden 2 dagen zonder stromend water gezeten (wegenwerken in de straat) en dat was ook al niet simpel (toillet, wassen, afwassen, ...)
BeantwoordenVerwijderenin onze straat ligt nog geen aardgas, veel keus hebben we niet.
BeantwoordenVerwijderen