4 februari 2007

koffie opgieten

Met drie jarigen in december-januari kan je je wel inbeelden dat wij de voorbije periode van 't een feest naar 't ander leefden. Vandaag was er nog een uitlopertje van de tiende verjaardag van de zoon. Bij de taarten hoort natuurlijk verse koffie. De laatste tijd schenken we meestal senseo's maar vandaag maakten we nog eens koffie "zoals vroeger". Een koffieautomaat, zo'n pruttelding met een glazen kan, hebben we al lang niet meer.

We gieten daarom onze koffie op. De gevulde papierfilter, waarvan we er steeds twee in mekaar steken moest er één scheuren, plaatsen we met de houder rechtstreeks op de thermos en daar gieten we dan net-van-de-kook-af, gloeiend water in. De smaak en aroma's van de gemalen koffie worden zo optimaal geëxtraheerd. We zorgen er voor dat de filter goed vol zit, nooit minder dan drie grote scheppers, want zuinigheid of gierigheid wordt duur betaald.

Bij te veel geschonken koffie zie je Scherpenheuvel liggen, zeggen we hier, waarmee we bedoelen dat je tot de bodem van de tas (Loois: zjat) ziet en dus nauwelijks de koffiebonen proeft. Zoiets durven wij niet voorschotelen. Het is zoiets als nog bevrozen kroketten op tafel zetten of kaas met haar op. Uit respect voor de afrikanen die de bonen geplukt hebben, moet koffie met zorg en liefde behandeld worden. Maar wat baat deze wijze raad? Welke deerne zou mij toch vragen voor een kop hete, verse koffie? Voor harde sex aanvragen genoeg, maar koffie? Galant zijn is niet meteen de sterkste kant van vrouwelijke bloggers.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.