1 februari 2007

wrak

Het lopen deze avond vlotte langs geen kanten. Ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld sinds de start van onze start-to-run. Een wrak was ik. Mijn benen voelden aan als de ontstoken piemel van Mozart, de wereldberoemde leguaan. Ze hingen er wel aan maar ze functioneerden niet meer. Houterige ballast. De maag lag overhoop, de knieën scharnierden nauwelijks, de kuiten waren hard als steen en de rolbeweging van de voeten was onuitvoerbaar. Het 'lopen' noemen, is eigenlijk liegen. Schaamte in beweging. Volgens de trainer niks abnormaal: er zijn er nog die 't vandaag moeilijk hebben! Een slechte dag! Voorspelbare woorden. Typisch een trainer. Luttele minuten na de prutsvertoning dwingt de maag met pijnscheuten me tot een spurt naar het toilet. De afgang was compleet. Volgende keer beter. Alles is beter dan dit!

    Geen opmerkingen:

    Een reactie posten

    Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.