Een dag later.

24 uren na mijn vorige blog heeft men al 60.000 doden geteld. Zonder meer de ergste natuurramp van onze Nieuwe Tijd. Precies 60 jaar geleden was er het Ardennenoffensief, the battle of the bulge. Ook daar waren meer dan 50.000 doden. Natuurrampen en oorlog als genadeloze killers. De vredesbeweging, de Noord-Zuidbeweging en de milieubeweging worden door velen afgedaan als een restant van mei 68 maar de dag van vandaag niet meer nodig. Overbodige luxe-besoignes waar we in onze samenleving niet te veel tijd en geld aan mogen verspillen. Totaal onterecht, want de natuurramp in Zuidoost-Azië en de herdenkingsfeesten rond Bastogne en 60 jaar bevrijding maken één ding toch wel heel duidelijk: vrede en ecologie zijn duizenden malen belangrijker dan economische groei en de winstcijfers van de BEL20-genoteerde bedrijven. Als je de media en de politiek wat volgt, dan lijkt eerder het omgekeerde. Om maar 2 zaken te noemen: 1. de nieuwe minister van leefmilieu, de in maatpak gestoken arrivé Kris Peeters, vindt het niet langer een taak van de overheid om te investeren in een duurzaam milieu- en natuurbeleid. Een gecamoufleerde bedrijfslobbyist als milieuminister. Dat wringt, dat werkt niet, dat loopt slecht af. Terecht betoogden gisteren 500 jongeren voor zijn kabinet met de eis op een ander en beter minister. 2. iedere krant heeft zijn financiële bijlage met minstens iedere dag een volledige pagina gevuld met de waarde van de aandelen, de legale goktent van de rijken onder ons. Ook de VRT en radio 1 hebben hun financieel praatje. Voor acties en standpunten van de milieu- en vredesbeweging is nauwelijks plaats of misschien nog net tussen de overlijdensberichten. Alles staat in het teken van de opbouw van "happy-land".
... en dan beeft de aarde -"met een kracht van duizend atoombommen"- en plots is er weer het besef dat wij mensen maar een klein bescheiden en nietig onderdeeltje zijn van onze planeet en dat ver weg duizenden mensen, met onder hen vele kinderen, zijn verdronken. Door het water verzwolgen zonder enige kans op verweer. Dit besef, hoeveel dagen gaat het nog leven? De ruime media-aandacht, hoelang gaat het nog aanhouden? En wat als er geen toeristen bij betrokken waren? Geen landgenoten? Hadden de Westerse landen dan ook TV-ploegen terplaatse? Waar waren ze als de zovele eerdere overstromingen honderden mensen verdronken? En wat doen we met lui als Bush (en Peeters) die met hun uitgestoken middelvinger naar noodzakelijke milieubeleidsplannen verantwoordelijk zijn voor nieuwe overstromingen in de landen van de armen? De 500 betogende jongeren gaven het antwoord: voor zo'n kortzichtige en egoïstische bewindslieden mag er geen plaats zijn.