de wonderbaarlijke genezing in 't klein

Gisteren blogde ik nog dat er dit jaar opvallend veel zwarte meesjes in de tuin aanwezig zijn. Deze kleine mezen lijken van ver wat op de koolmezen maar missen de duidelijke gele kleur met zwarte plastron. Zowat een kwartier lang poogde ik -zonder succes evenwel- deze snelle vogeltjes te fotograferen terwijl ze van de voedersilo kwamen snoepen. En dan ineens .... vliegt een vogeltje tegen het venster, iets wat zelfs niet jaarlijks gebeurt. Statistisch gezien nauwelijks mogelijk maar het was zo'n zwart meesje. "Toch niet dood?", vroegen de dochters paniekerig. Het leek er in ieder geval op.

klaar om terug vrij te laten

De kinderen durfden het vogeltje niet op te rapen. Voorzichtig nam ik het donzig hoopje in mijn hand. De kat kon er in ieder geval al niet meer aan. Het vogeltje was compleet murw maar leefde nog. Het had duidelijk meer geluk dan de groenling in 2007. Vaak breekt de nek en dan kan geen enkele hulp nog baten. Hier leken de vleugels en de poten gehavend te zijn. 

duidelijk al wat bekomen

Binnen gekomen herstelde het vogeltje zich wonderwel. De vleugels werden al eens uitgespreid maar op de poten staan zat er niet in. Ik hield het meesje in mijn warme hand en toen ik merkte dat er beetje bij beetje wat kracht in de poten terugkwam en nergens een breuk zichtbaar was, plaatste ik het vogeltje buiten aan het keukenraam. Het kakte een wit plasje. Er werden wat foto's genomen van de wonderbaarlijke genezing die zich aan het voltrekken was. 

nog behoorlijk van slag, bekje open en niet steunend op de poten

Toen het vogeltje klaar leek om terug de wilde natuur in te vliegen, nam ik het voorzichtig terug in mijn hand. Het vogeltje was erg op zijn gemak. Veel zin om uit mijn hand weg te vliegen was er niet. Ik plaatste het vervolgens op een tak van één van onze dennen, de natuurlijk habitat van de zwarte mees. Na wat gewip van de ene tak naar de andere, vloog het meesje uiteindelijk meters ver, hoog en veilig de boom in. Een mooi moment, dat het dagdagelijks tuinplezier ver overstijgt. Iedereen blij. Met iets meer pech moest er een gat gegraven worden om een stokstijf en koud vogeltje te begraven. Dit zwart meesje mag van geluk spreken.

Update: Vogelbescherming Vlaanderen liet me zonet weten dat je met gewonde vogels steeds terecht kan in één van de opvangcentra. Meestal hebben de vogels die tegen een venster vliegen een hersenschudding. In een kartonnen doos laten herstellen, wordt aangeraden. Als het vogeltje terug rondtrippelt kan je het vrij laten. Blijft het suf, kan je dus terecht in een opvangcentra.