leven tussen stenen

een hagedis tussen een stapelmuurtje

Bij thuiskomst van onze reis naar Frankrijk schrokken we duchtig. Delen van de tuin leken wel verschroeid, alsof iemand er met een vlammenwerper overheen was gegaan. Vooral de planten aan de bosrand waar geen schaduw heerst en de bodem zo goed als volledig uit gele zand bestaat, zijn er erg aan toe. Nochtans werd er met deze speciale 'Kempische' condities rekening gehouden bij de plantenkeuze.

Panikeren doe ik niet - het herstelt zich wel - maar om te vermijden dat ook het wortelgestel volledig uitdroogt heb ik er toch maar onze regenput aan leeg getrokken.

Soms is het hier ruim nat genoeg, andere dagen en weken verschrikkelijk droog. Onze struiken en bloemetjes moeten echt wel tegen een stootje en grilligheid kunnen. Dit brengt me bij iets dat me intrigeert: sommige planten en dieren lukken erin te overleven in bijzonder helse condities. Hoe flikken ze dat toch?

In de Franse Jura heb ik vanuit deze overpeinzing een aantal foto's genomen van dieren en planten die tussen de stenen leven. Alhoewel het er verschrikkelijk warm is en er nauwelijks vruchtbare bodem te bespeuren is, hebben ze er 't prima naar hun zin.

zeldzame schubvarens in een spleetje

stokrozen en klimop op een rommelige trap 

Fijn ook om vast te stellen dat de inwoners en eigenaars hun stenen niet met vergif of een stalen borstel te lijf gaan. Bij de doorsnee Vlaming zou de trap er niet alleen rechter bijliggen maar er zou tevens geen bloemetje of sprietje gras te bespeuren zijn. Dan vind ik het er daar in de Jura toch stukken charmanter uitzien. En wat gezegd van deze trap uit Neuf-Brisach?

Nochtans.... een site uit de Unesco-werelderfgoedlijst