puur natuur

Het Goor-Asbroek, een prachtig natuurgebied 

Met mijn vader als gids wandelden we gisteren een 12 km door het ronduit prachtige natuurgebied Goor-Asbroek tussen Herselt en Westmeerbeek. Deze wandeling bevindt zich in de westelijke uithoek van het uitgestrekte 'de Merodegebied'. We startten langs de linkeroever van de Grote Nete (knooppunt 372) in de buurt van 't Looze Vissertje en werden vrijwel meteen getrakteerd op puur natuur van heel hoog niveau. 

Enkele foto's die illustreren wat ik bedoel:

wandelen tussen het hoge gras langs de Grote Nete

een dikkopje op knoopkruid

goed opgemerkt: een beekjuffer in blauw-metallic

wie zegt daar dat zevenblad onkruid is?

Voor onze voeten vloog een familie patrijzen op, we telden één hen en maar liefst tien erg jonge nakomelingen. In de Grote Nete was een wilde eend met haar 12 kuikentjes op verkenning. Tussen de oeverbegroeiing merkte Kristien een beekjuffer op, de allermooiste juffer naar mijn mening. Vooral in de vlucht is de blauwe-metallic vlek in de vleugels een spektakel. Als je er blijft naar kijken, raak je er bijna door gehypnotiseerd, zo raar is dat.Tussen de talrijke grassoorten groeien valeriaan, morgenster, heel wat groepen knoopkruid en de zeldzame kale jonker. Wat een ervaring!

Na een tweetal kilometer langs de Grote Nete gewandeld te hebben, leidde de wandeling ons richting het moerassige gebied Asbroek, aan de overkant van de drukke weg Herselt-Westmeerbeek. Een aantal stukken zijn hier heel avontuurlijk: over erg smalle paadjes in het bos, over knuppelbruggetjes, onder en over omgevallen bomen kruipen en ploeteren door de modder. Zo heb ik het graag.

manshoge koningsvarens langs het wandelpad

mijn vader gidste ons door het gebied

reuze zwavelzwam op dode wilg

In dit natuurgebied bevinden zich heel wat beken, vijvers en buitenverblijven. Een aantal eigenaars creëerden er een Monet-achtige sfeer (waterlelies!), anderen bezorgden me koppijn. De mooiste stukken waren toch die waar de mens en zijn gekende koterijcultuur veraf waren. Ronduit indrukwekkend zijn de vele koningsvarens die tientallen jaren oud moeten zijn. Ik heb nooit zo'n mooie exemplaren in het wild gezien. Maar er is veel meer te zien dan dat: heksenkruid, hengel, walstro, kussentjesmos, dalkruid, dubbelloof, gele kamperfoelie, zwammen, .... en dit terwijl je de kikkers hoort kwaken, opgeschrikt wordt door een plots opvliegende eend en minutenlang vergezeld wordt door een buizerd die zich gewillig door de wind laat meevoeren.

De vleesetende zonnedauw en klokjesgentiaan, waar de beheerders fier op zijn, kwamen we jammer genoeg nergens tegen. Dat geldt ook voor de nachtegaal, wat in feite de oorspronkelijke reden was waarom we naar dit natuurgebied afzakten. Bij een vorige wandeling hoorden mijn vader en zijn gezelschap dit vogeltje nochtans een aantal keren zijn muzikale kwaliteiten ten berde brengen. Maar niet getreurd, het was een prachtige natuurervaring, één van de mooisten uit mijn leven. Vooral de schoonheid van grote groepen grassen in bloei heeft me verbaasd. Voor natuurliefhebbers en fotografen is deze wandeling een lekker kluifje om af te knabbelen.

Om onze niet geringe inspanning mooi af te sluiten -we stapten toch zo'n 4 volle uren- dronken we er eentje in 't Looze Vissertje. Die van ons en mijn vader aten er ook nog een reuze boerenpannenkoek. Niet doorvertellen maar daar terug van de stoel komen, ging niet van een leien dakje. Mijn beenspieren waren zwaar op de proef gesteld. Mijn vader daarentegen voelde zich -naar eigen zeggen- nog fit......