Cirsium rivulare Atropurpureum
Jaren aan een stuk had ik het geluk om in onze tuin van die échte, wilde speerdistels (Cirsium vulgare) te zien verschijnen. De stekels prikten wel onaangenaam maar de paarse bloem maakte dit ongemakje meer dan goed. Ook de hommels en de bijen waren wel gesteld op deze distel. Ondertussen duikt hij nergens meer op wat wel een beetje jammer is.
De 'distels' die thans nog onze tuin opfleuren zijn speciaal voor de siertuin gekweekte soorten. Zo zijn de gekende kruisdistel (Eryngium planum) en de bij ons beter gedijende kogeldistel (Echinops ritro) van de partij. Ik denk dat de meeste liefhebbers van vaste planten hen wel een plekje gunnen. Het zijn beiden prachtige, blauwbloeiende soorten.
de mariadistel
Na ons bezoek aan de plantendag in Bokrijk kunnen we op dit moment ook genieten van de vederdistel (Cirsium rivulare) en de ronduit prachtige mariadistel. Deze cirsium is in theorie een vaste plant terwijl de mariadistel (Silybum marianum) een tweejarige plant is. Zoals je op de bovenstaande foto's kan zien bloeit de vederdistel, een wat beschaafdere versie van onze wilde distels, met een bijzondere rode kleur.
Aan de mariadistels is alles schoon: van de witgevlekte bladeren tot en met de mini-artisjokjes. Het gevlekte loof wordt gegeten als een soort spinazie, de stengels als asperges en de bloembodem als, ik zei het al, artisjokken. Een veelzijdige plant dus maar gevoelig voor winterrot en erg geliefd door de slakken. Met hier en daar nog een statige kaardenbol erbij, vormen deze distels een hartveroverende bende.
het Zeeuws knoopje
Zou het door de vele regen zijn dat mijn Zeeuwse knoopjes het dit seizoen bijzonder naar hun zin hebben? Meestal kwijnen ze een beetje weg omdat onze grond nu eenmaal van het drogere, zanderige type is maar op dit moment staan ze in topvorm en bloeien ze schoner dan ooit. De gewone Astrantia major weet zich aan de vijverrand goed te weren, de pas aangeplante roodbloemende A. m. Rubra heeft een opvallend goede start genomen en de "Shaggy" -een tombolaprijs tijdens een voordracht van de Vaste Plantenvereniging- gaat volledig uit de bol, wel een meter hoog.
Zeeuwse knoopjes hebben naar mijn mening één van de allermooiste bloeiwijzen. Ze zijn zo verfijnd afgewerkt dat ze bij de beste kunstsmeden model stonden voor de vervaardiging van medaillons en broches. Een schitterende plant, zeker ook voor de wildere, natuurrijke tuinen. Een combinatie met Thalictrum (delavayi of aquilegifolium) en/of Veronicastrum is adembenemend.
De speerdistels zijn hier ook langzaamaan verdwenen.
BeantwoordenVerwijderenWinterrot bij de mariadistel zeg je? Maar de mariadistel is toch een éénjarige, die zich alleen na een hele late zaai als tweejarige gedraagt? Of bedoel je dat het zaad natte winters niet overleeft?
Hier duikt ze jaar na jaar wel ergens op, maar nooit in grote getale.
Zeeuwse knoopjes heb ik een tijd niet meer in de tuin, die willen hier echt niet...
http://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Silybum+marianum
BeantwoordenVerwijderenJonge zaailingen (natuurlijke uitzaaiing) kunnen bij natte winters volledig wegrotten en hierdoor volledig verdwijnen.
Mooie collectie! Ik heb kogeldistel staan en in de moestuin de kardoen.
BeantwoordenVerwijderenDie paarsrode soort is wel heel mooi! Hier willen alleen een paar kogeldistels, echte insektentrekkers. Distels willen zon, en onze tuin heeft de neiging op te schuiven in de richting van een schaduwtuin.
BeantwoordenVerwijderenHet beeldschone Zeeuws knoopje houdt al helemaal niet van zure grond, wil hier niet :-(