boerenjasmijn

Fragment uit een van onze boerenjasmijnen

Al een maand lang vrolijken diverse boerenjasmijnen onze tuin op. Hun aangename geur hangt als een zoete sluier over de kronkelpaadjes. Het maakt een wandeling door de tuin nog des te interessanter. De geur van de bloeiende kamperfoelie mag er ook zijn maar tegen de intensiteit en reikwijdte van de boerenjasmijn is ze niet opgewassen. En wat een bloemenzee toch elk jaar? Net zoals de bloemkornoeljes (Cornus florida en C. kousa) zijn ook onze boerenjasmijnen een fantastisch en gemakkelijk alternatief voor het niet willen aanslaan van Clematis montana in onze tuin. 'Fantastisch' omdat je er de geur en nectarzoekende insecten extra bijkrijgt, 'gemakkelijk' omdat ik nooit iets uitricht bij deze struiken. In onze wilde tuin mogen ze hun gang gaan, een snoeibeurt beperkt zich tot die takken die het wandelen hinderen. 

Van deze mooie welriekende struik zijn er diverse cultivars. Ik moet er een aantal daarvan ooit hebben aangeschaft maar héél precies weet ik het niet meer. De 'Belle étoile' met zijn paars hartje die herken ik gemakkelijk, de Philadelphus 'Virginal' heb ik aan mijn vader gegeven omdat de bloemen gevuld zijn (en daar ben ik niet zo een fan van) en die bloeit daar dit jaar ook schoon, de overige struiken zijn met zekerheid de gewone P. coronarius en -vermoedelijk- een overhangende P. 'Avalanche'. Op de 'Belle étoile na bloeien ze allemaal even rijkelijk. 

De Philadelphus 'Belle étoile' met zijn purperen hartje

Mijn ondervinding is dat ze het prima naar hun zin hebben in de halfschaduw. Al mijn boerenjasmijnen staan aan de noorderzijde van struwelen en bosjes met voldoende licht maar met weinig rechtstreekse zonnestralen. Ziektes of insectenplagen heb ik nooit gehad. Of hoe een doodgewone, alledaagse sierstruik moeiteloos de show steelt.