Gandhi op de fiets

Of hij het leuk vindt?

Een lach spreekt boekdelen.

(Ja, je hebt het al begrepen: de dochter is terug.)

vakantie-werk

Nog één laag supperdekkende verf 'warm-wit' moet er tegenaan en dan zit mijn grootste vakantiejob erop. Al 10 jaar wacht de jongste -naar eigen zeggen- op de verfraaiing van haar slaapkamer en ik bleef maar uitstellen. Niet dat ik er nu veel zin in had maar beloofd is beloofd: deze grote vakantie zou het gebeuren. Zelf had ze het papier afgetrokken en het verfwerk was voor mij. Alle bestaande verfkleuren, zijnde blauw, groen, wit en rood moesten weg. Gewoon wit, warm-wit. Alles: muren en plafond. Dat is haar wens.

Ik ben al goed opgeschoten al viel het niet overal goed mee. De rode afwasbare verf rond de Veluxen bleef er maar doorkomen en na 3 lagen primer denk ik met de eindlaag de klus te kunnen klaren. Zoals dat met mij gaat, werd er ook nu weer meer geverfd dan nodig was. De intentie is heel proper werken, maar elk druppeltje gesmos blijft plakken. Dus een extra halve dag gespat en gespets wegwerken moet ik ook nu weer toch tellen. Het eindresultaat zal een enorme verbetering zijn, al is een beetje liefde voor wabi-sabi, bij al wat ik uitricht, een zegen voor de gemoedsrust. Mijn naasten kunnen ermee leven.

zeldzame gast

citroenpendelzweefvlieg

Tijdens de vakantie heb ik de mogelijkheid om tientallen keren door de tuin te lopen op zoek naar insecten, je weet nooit dat je eens iets bijzonders ziet. De citroenpendelzweefvlieg van gisteren viel me op, heel mooi en nooit eerder hier gezien. Denk niet dat ik de naam zo maar ken, het vraagt wel wat opzoekingswerk eer ik weet wat voor beestje er nu weer in de bloemen hangt. Maar dat is net een deel van het plezier. Dat gold ook voor volgend vrouwtje:

Een uitdaging! Deze libel zat in de voortuin, zelfs niet in de buurt van de vijver. Het silhouet brengt me bij de heidelibellen. Geen band of gele vlek in de vleugels (hoe jammer!) en ook geen zwervende heidelibel (blauwe ogen) want die kreeg ik eerder voor de lens. Geel in de poten, dus geen bloedrode heidelibel. Schieten nog over: een bruinrode heidelibel of een steenrode heidelibel. Dan is het 'de snor' die uitsluitsel kan geven maar mijn foto's brengen mij geen soelaas. Met behulp van waarnemingen.be  (d.d. 6/8/2016) is er uitsluitsel: een bruinrode heidelibel. "De legschede staat niet loodrecht en er is geen snor langs de oogrand".

Het moet niet altijd bijzonder zijn. Twee minzame hommels
op een kogeldistel kunnen me ook bekoren.
(Mijn nagels zijn intussen geknipt)

hoe het rietje uitgevonden werd

landkaartje slurpend aan koninginnenkruid

(Eupatorium cannabinum)

parende oranje zandoogjes

Veel te heet voor mij. Tot veel activiteit ben ik thans niet te bewegen. Er zijn er die daar minder last van hebben. Vlakbij de veldkapel, onder het oog van Maria, vond ik zonet een parend koppeltje oranje zandoogjes. Dit tafereel doet me wat denken aan de avonturen rond de basiliek van Scherpenheuvel. Vroeger, op 1 mei, trokken honderden jongeren te voet naar Scherpenheuvel. Sommigen gingen de basiliek binnen, enkelen deden de kruisweg maar anderen lagen dan weer in hun meegesleurde slaapzak te rampetampen met het liefje. Nooit heb ik Maria een teken weten geven dat dit niet oké was. Ook nu niet.

Hemerocallis 'Frans Hals'

een plotse verschijning

vergeten 

dat je hem 

daar en eigenhandig

geplant hebt

blauwe breedscheenjuffer

Tijdens mijn zoektocht naar vlinders merkte ik een wat aparte waterjuffer op. Hij week af van de vertrouwde azuurwaterjuffers, lantaarntjes en houtpantserjuffers. Ik had het idee dat dit wel eens zo'n breedscheenjuffer zou kunnen zijn waar ik over gelezen had. Een foto zou handig zijn voor de determinatie. Ik kreeg het beestje aan de waterrand redelijk goed op foto en nu kon de vergelijking met foto's op het internet en de info over de uiterlijke kenmerken beginnen.

Het is een vrouwtje, dat zie je aan de legboor. De schenen van de middenste en de achterste poten zijn duidelijk verbreed en er loopt een lange zwarte lijn over de poten. De ogen staan ver uit mekaar. Op het borststuk lopen 2 lijnen dichtbij mekaar. Het pterostigma (vlekje in de vleugels) is oker tot bruin gekleurd. De kleur van het achterlijf zou eerder wit moeten zijn maar een blauw-naar-oranje versie bestaat ook. En de blauwe breedscheenjuffer (er komt hier maar één soort voor, oef!) verschijnt ook aan tuinvijvers en zuurstofrijk water.

De determinatie is nog niet bevestigd door iemand met meer 'ervaring' dan ik maar ik ben er quasi zeker van dat het een vrouwtje blauwe breedscheenjuffer is. Waarmee  er een nieuwe soort - geen spectaculaire maar moet dat? - in onze tuin is opgedoken. Zo'n kleine dingen kunnen me tevreden stemmen.

(update: werd intussen op waarnemingen.be bevestigd als correcte determinatie)

fladderende jugendstil

distelvlinder op vlinderstruik

 Jammer dat ik de distelvlinders nog zo weinig zie in onze tuin. Deze morgen vond ik welgeteld één exemplaar in de vlinderstruiken. Wat ik zo bijzonder fraai vind aan de distelvlinders is de onderkant van de achtervleugels. Veel verfijnder dan de bovenzijde. Ik ben er zeker van dat iemand als Gustav Klimt, de bekende schilder van de Wiener Secession, inspiratie vond bij de figuren en het kleurenpalet op de vlindervleugels. Voor een échte Klimt heb ik geen geld maar de kleine schilderijtjes vliegen hier zo maar in 't rond, zullen we maar zeggen.

detail onderzijde distelvlinder

fasciatie

dagpauwoog op Veronicastrum virginicum 'Fascination'

Neen, geen schrijffout in de titel. Fasciatie niet fascinatie.  Al zou je er natuurlijk de kluts bij kwijtraken als de fasciatie zich voordoet bij een Veronicastrum virginicum 'Fascination'. Fasciatie is een verschijnsel dat we best omschrijven als 'bandvorming'. Ik kende deze gril van de natuur reeds van de bandwilg, de Salix sachalinensis 'Sekka'. Deze wilg is met de tijd verdwenen uit de tuin maar in de grote groep Veronicastrum aan de veldkapel is het verschijnsel elk jaar in meerdere variaties terug te vinden.

De normale bloemaren zie je op de achtergrond. De bloem mét fasciatie op de voorgrond. Als deze Veronicastrum nog een beetje wil oefenen, kan hij mee naar een rockfestival.

vleermuis in huis

Vrienden van mijn zoon hebben gisteren een vleermuis in onze living gevangen. Hoe hij daar terechtgekomen is, weet niemand. Helaas, .... het was geen echte vleermuis maar een Pokemon-vleermuis.

Voor de precieze determinatie ben ik te rade gegaan bij de zoon die alles van Pokemon kent. Als kind was hij daar heel veel mee bezig. Het betreft Zubat, een vliegende Pokemon zonder ogen en neus en daarom vertrouwend op zijn geavanceerde radarsysteem. Zubat evolueert naar Golbat. Voor zover ik heb kunnen constateren, kakt het ding ook niet in huis. Een propere Pokemon dus.

af en toe bewolkt

wolkenspel in zwemvijver

met witte waterlelie

beestjes zijn kunstenaars

Dit is wat rest van een magnoliablad 

na ettelijke maaltijden van beestjes 

waarvan ik de naam schuldig moet blijven.

Niet meteen hetgeen plantenfetisjisten

willen zien maar ik probeer er toch

het kunstzinnige van in te zien.

Best knap,

wie doet het hen na?

vandaag in de tuin

de nieuwe Hemerocallis 'Rajah'

Het was zondag en ik had zin om wat te werken in de tuin. Dat was best aangenaam want er waren veel vlinders zodat ik heel wat te bekijken had. Ik zag verschillende koppels citroenvlinders en dagpauwogen. Twee gasten die ik maar af en toe bespeur waren ook van de partij: een afgesleten kleine vos en een bruin zandoogje. De vlinderstruiken, de Veronicastrum en de grote kattenstaart zijn bijzonder geliefd. 

de kleine vos

Vandaag heb ik nog enkele gaten die overbleven na de grondige remake van de tuin opgevuld. Daar waar in eerste instantie lupines geplant werden, zette ik nu 'Cerise Queen', een rode vorm van het duizendblad. Tussen de dropplanten kreeg een oranje daglelie zijn plaatsje, met name de Hemerocallis 'Rajah'. De 6 Echinacea purpurea kregen er 3 soortgenoten bij. De voortuin is hiermee goed gevuld en een ware speeltuin voor vlinders en andere insecten. 

duizendblad 'Cerise Queen'

In de achtertuin waar 2 grote zones recent een volledig andere look kregen, waren ook nog wat lege plekken die best aangekleed mochten worden. Het kale kastanjen hek kreeg een rood-oranje Campsis, de 'Madame Galen', als gast. Mijn vader heeft al jaren een oranje vorm in zijn tuin en hij doet het uitstekend. Hopelijk krijg ik mijn exemplaar ook zo mooi op dreef. De bloemenborder vlakbij de zwemvijver werd nog aangevuld met een vlinderstruik, de Buddleja davidii 'Wisteria  Lane', een nieuwe selectie waarvan er nog maar een beperkt aantal op de Belgische markt zijn gebracht. 

Bruin zandoogje op Veronicastrum

Aan de rand van deze bloemenborder werd ook nog een augurkenstruik geplant. Een tweede introductiepoging. Ik ben nogal weg van de gele bloemen die er in komen en ik lees ook dat de pulpachtige inhoud van de blauwgrijze bonen eetbaar is. In de allernieuwste zone, die pas vorige week vorm kreeg met een Stewartia als blikvanger, heb ik de groep daglelies herschikt zodat er ruimte vrijkwam voor een smalbladige Rhododendron, de 'Graziella'. Hij lijkt op een reuzehelleborus en hij zou het op de wat zuurdere grond prima moeten doen. Als bodembedekker werden er wat extra lievevrouwebedstro's tussen gezet. Alles werd goed bewaterd en als er nu nog eens een mooi onweer zou willen uitbarsten dan hebben de plantjes een prima start. 

Deinanthe caerulea

Door deze vaste plant uit de hortensiafamilie van plek te verhuizen, zijn we er eindelijk in gelukt om hem in bloei te krijgen. Wat een juweeltje! Ok, de bloemen hangen met hun kelkbladen naar boven zodat het binnenwerk niet te bewonderen valt maar het loont de moeite om je even te bukken en de bloemen te keren. Samen met het Zeeuws knoopje ongetwijfeld één van de mooiste bloemen die ik ken.  

uit het niets

Mijn vrouw is intussen bijna 2 weken van huis en het moet zijn dat het sommige zeldzame planten goed heeft gedaan want intussen bloeit daar iets dat ik niet ken en nooit heb zien bloeien. Het gebeurde op het terras, in één van de  potten uit de groep 'zien of dat ooit nog iets wordt'. Op sterven na dood, dachten we, maar is dat even misrekend.

Of het kan zijn dat de potplant zo blij is omdat die van ons morgen terugkomt, een soort welkomstbloei .....  wie zal het zeggen, de natuur zit vol vraagtekens.

)

waterhoek

Sfeerbeeld van zwemvijver 

waar geranium in het water hangt 

en een waterlelie en schaatsenrijders 

gezelschap houdt.

laatste offensief

heringerichte zone

Bij wat mijn laatste offensief van het jaar zou moeten zijn heb ik de zone aan de rugzijde van de veldkapel helemaal heringericht. De gebruikte methode is logisch en eenvoudig: je plaatst een bank van waaruit je een mooi zicht hebt op de kapel, je verwijdert alles wat je blik verstoort en vrolijkt de zichtas op met planten die je graag op die plek ziet.

Veel hartenpijn heb ik niet gehad bij de 'opruimwerken'. De heesters die er stonden hadden hun beste tijd gehad en als bodembedekking groeide er enkel klimop. Enkel bij een sierappel was het even slikken. Met de grote boshak was het terrein snel aanplantklaar. Een aantal nieuwe planten komen van elders in de tuin maar de meeste kocht ik bij een van mijn plantenleveranciers.

Een solitaire blikvanger werd dichtbij de bank geplaatst. Ik koos voor een Stewartia monadelpha (uit de theefamilie net als de Camellia). Hij staat er beschut en houdt van zure grond.  In zijn directe omgeving zette ik 3 Vitex agnus-castus of monnikspeper, een zeldzaam heestertje dat het in de voortuin ook prima doet. Wat wintergevoeligheid betreft is hij te vergelijken met de Caryopteris ('bauwe spirea'). Ook een Indigofera kreeg er zijn stekje. 21 grassen met middelhoge wuivende aren werden er met zorg in de grond gestoken net als 3 Rodgersia pinnata, 3 hosta en enkele Liriope muscari.

Overmorgen komt de vrouw terug van haar vakantie. Hopelijk vindt ze 't allemaal goed wat ik uitgespookt heb. 't Is wel redelijk drastisch allemaal! Bij het zwoegen dezer dagen heb ik ze wel gemist want als ze er is, komt ze regelmatig met een tas koffie af.

(Oproep: ik ben mijn Galega officinalis kwijtgeraakt maar kan hem nergens in de buurt te pakken krijgen. Iemand die me tegen vergoeding een plant kan bezorgen? Mag ook een cultivar zijn.)

jungle feeling

photocredit: the ape

Phlox met snoeper

mannetje citroenvlinder op vlambloem

salielichtmot

Van die klein vlindertjes die opvliegen als je langs het struikgewas wandelt. Je kent dat wel. Ze nestelen zich onder een blad en weg is ie. Deze keer ging ik  toch eens piepen en ik ontdekte dat hij een prachtige vleugeltekening had. Dan word ik natuurlijk nieuwsgiering en begint de determinatie-zoektocht-lijdensweg.

Ik kwam na beschamend veel tijd uit bij de salielichtmot, behorend tot de familie van de grasmotten en een 'vrij schaarse soort'. Zijn wetenschappelijke naam is Anania verbascalis. Verbascalis.... verbascum, ja, naast de valse salie is ook de koningskaars een waardplant van dit vlindertje.

bloemen voor kapel

Zo zien de kapel en de bijhorende aanplanting er tegenwoordig uit. Het is niet zoals het ooit bedoeld was maar heel wat aangeplante bloemen bleken het er niet te kunnen volhouden.  Daar kan ik dan ook vrede mee nemen. De overlevers doen het prima en ik denk dat ons moederke Maria niet te klagen heeft. Er zijn er die het met minder moeten stellen, nog maar van de tralies gezwegen. Voor de plantenliefhebbers even een lijstje van links naar rechts:

1. Veronicastrum (lila toortsen), 2. Cornus florida, 3. een groep agrimonie (zaait zich goed uit), 4. Persicaria (rode bloemen), 5. Thalictrum 'Elin' en op de voorgrond maar net uitgebloeid 6. Clematis recta 'Purpurea', slechts een beetje te zien maar 't zou de blikvanger moeten worden 7. Magnolia denudata (een 'tempelmagnolia') omringd door 8. Geranium pratense 'Mrs. Kendall Clark'. In de hangbak heeft die van ons een 9. hanglobelia gebruikt, hij herhaalt het blauw dat ook in het mariabeeld voorkomt. 

monnikskap

Rommelige foto's door een te drukke achtergrond?
Een blad papier kan soelaas brengen of bij gebrek aan....
gewoon de hand erachter.  :)

anders en beter

Een zicht belemmerende kornoelje werd ingeruild voor een groep Rodgersia.

Wat er met me aan de hand is, ik weet het niet, maar ik heb de afgelopen dagen al meer gewerkt in onze tuin dan anders op een heel jaar tijd. Ik wil veranderen, ik wil nieuwe dingen. Alle hoeken die ik saai vind, krijgen een grondige facelift . Te donkere plekken krijgen terug lucht en licht. 'Verstoorde zichtassen' worden vrijgemaakt. Planten die het niet naar hun zin hebben, worden opgegraven en verplaatst naar een nieuwe stek. Terrassen die voor de helft dichtgegroeid waren, krijgen terug hun oorspronkelijke oppervlakte. Oude struiken en rozen worden drastisch verjongd en ja, als ik denk dat het resultaat een verbetering gaat zijn, zaag ik wel eens een boom af. Vlinders willen zon. Veel kleurrijke vaste planten ook. 

Bont zandoogje

Zou het aan de cornflakes liggen? Aan het ouder en wijzer worden? Ben ik te nieuwsgezind? Of ligt het weer aan mijn drommelse drang tot perfectionisme? Ik weet wel: als ik niet kan creëren, kwijn ik weg. Zonder natuur rondom mij, word ik ziek.

einkenbladhortensia met Japanse wijnbes

een I.F.O.

Een kleinigheidje, een spielerei of zeg maar de spreekwoordelijke vakantiekomkommer maar ik vond het wel straf toeval. Bij het uitstippelen van mijn wandelingen gebruik ik nogal eens Google maps. Ziet er goed uit:

Ingezoomd op mijn hoofdbestemming, de Vlooybergtoren, blijkt daar toch wel een vliegtuig over de weilanden te scheren zeker?  Op enkele meters van de toren! Een satelliet met een neus voor timing!

Wie weet wat krijgen we te zien als we nog sterker inzoomen op de toren? 

succes voor wilde marjolein

geaderd witje op wilde marjolein

hier zonder enige twijfel 

één van de allerbeste vlinderlokkers

ook gezien vandaag

eileggend boomblauwtje

in grote kattenstaart

't is wel degelijk een vrouwtje

dat zie je als de vleugels open zijn

de zwarte vlek en de zes zwarte bolletjes
heeft alleen het vrouwtje
hier zonnend op wilde marjolein

Diable d' Or

Bij de aanleg van van mijn nieuwe bosrandborder heb ik naast een hele rits vaste planten ook drie bruinbladige struiken toegepast m.n. de vlier 'Black Tower', de sneeuwbalspirea 'Tiny Wine' en de sneeuwbalspirea 'Diable d'Or'.  Ik heb wel een boontje voor de sneeuwbalspirea of  de blaasspirea (wetenschappelijke naam: Physocarpus  opulifolius). Ze zijn ziektevrij, ze zijn zonder zorgen eens goed aangeplant op het wegsnoeien van een oude tak na, ze komen in bloei, ze zijn erg schappelijk qua aankoopprijs maar het is vooral het jonge blad  dat me kan bekoren. Op de foto zie je wat ik bedoel: de bladvorm, de nervatuur en die mooie kleuren; daarbij kan je moeilijk niet overstag gaan.  

avondbeeld

Acanthus mollis aan de vijverrand
(foto vergrootbaar)

aanplantingswerken

Na het kortwieken van de krentenboompjes

Een donker bosje met enkel klimop als onderbegroeiing. Ik wilde wel wat anders ook al moesten daarvoor 3 grote krentenboompjes gerooid worden. Al meteen na het kortwieken van de bomen zag ik dat het goed ging komen. Wat een ruimte, wat een licht en wat een mogelijkheid voor meer kleur en biodiversiteit!

eigen compost als bodemverbeteraar

Met de boshak werd eerst de klimop weggekapt en de verdichte grond tegelijk losgemaakt. Als grondverbeteraar voerde ik de ganse composthoop aan en het was mooi om zien hoeveel duizendpoten, regenwormen en andere creaturen in dat rottend materiaal leven. Een groep aardhommels was niet opgezet met mijn noeste arbeid. Ik ontdekte een gat in de grond waar op- en afgevlogen werd. Met een kleine pikkel markeerde ik deze plek zodat ik het nest ongeschonden kon laten.

eindresultaat bij avondlicht

Dan het fijnste: de plantenkeuze en de aanplanting ervan. Zuidgericht en deels zon, deels halfschaduw. Deels droog en deels natter ook. Na 2 bezoeken aan mijn plantenleveranciers had ik al het nodige plantgoed bij mekaar (zonder plan maar op gevoel) en kon ik met de nodige zorg -hét voordeel van geen tijdsdruk te hebben-  een nieuw stukje bloementuin aanleggen. Enkele dagen zwoegen maar de moeite waard.  Eén hoekje is nog vrij gelaten, daar zaai ik vingerhoedskruid in zodra het zaad rijp is.

Mijn favoriete daglelie

Lijst gebruikte planten: Hypericum x dummeri 'Peter Dummer', Potentilla nepalensis 'Miss Willmott', Rodgersia pinnata 'Fireworks', mijn favoriete rode Hemerocallis 'Sammy Russell', Hemerocallis 'Gentle Shepherd', de zuilvormige Sambucus nigra  'Black Tower',  Hydrangea paniculata 'Bobo', de paars-zwarte Geranium 'Ann Folkard' die ik graag gebruik als weefplant, Geranium himalayense 'Gravetye', Iris sibirica 'Sparkling Rose', Physocarpus opulifolis 'Tiny Wine' en 'Diable d'Or', Clematis 'Romantika' en 'So Many White Flowers', Panicum virgatum 'Shenandoah', Lythrum virgatum 'Dropmore Purple', Lavatera  'Barnsley', Helenium 'Rubinzwerg', Achillea millefolium 'Cerise Queen', Hypericum frondosum 'Buttercup', Veronicastrum virginicum, Potentilla fruticosa 'Red Ace', Eryngium planum, Rudbeckia fulgida 'Goldsturm', Liatris spicata, Potentilla fragiformis (gele ganzerik) en Spirea japonica 'Little Princess'.

sippe hond

De hond van de madam des huizes ziet er maar sip uit. Is 't omdat ze foetsie (*) is of omdat de voetballende miljonairs gisteren zo beroerd gespeeld hebben? 

(*) "foetsie"= we zijn tijdelijk uit mekaar omdat die van ons met haar zus op vakantie is. Ze wilde al zo lang richting Noordkaap en Noorse fjorden en voila, het is er van gekomen. Wie ben ik om haar dat niet toe te laten? 

een maand India

Dochter Sara, de derde in rij, is zonet vertrokken voor een hele maand bouwkamp in India. Ze maakt deel uit van een groep leerlingen uit KSD, de Diestse school waar ze pas is afgestudeerd. Deze "reis" is een organisatie van Damiaanactie. Hun avonturen zijn te volgen op de facebook-groep "KarmaTeam in India".

Een hele maand van huis dat is hier niet gebruikelijk. Het betekent ook een heel grote valies. Dat ze wel degelijk gaan werken -ergens vlakbij de grens met Nepal- bewijst het paar werkhandschoenen dat meereist.

Hopelijk komt ze behouden en 'geoefend' terug thuis want ook hier liggen nog wat karweien te wachten. Veel plezier Sara!

(In 2011 ging Loes met Damiaanactie op inleefreis naar Bangladesh)

ruigkever

vermoedelijk Lagria atripes

Er zijn weer grote werkzaamheden bezig in de tuin. Tussendoor wordt er nog steeds aandachtig rondgekeken of we niet opnieuw iets nieuw kunnen ontdekken. Af en toe gebeurt dat ook zoals de vondst van deze mooie ruigkever of wolkever uit de familie van de zwartlijven. Hij vertoefde op de bladrand van een amberboom 'Ellen'. De goudgele behaarde schilden en zijn lange antennes maken er een knap beestje van. Op waarnemingen.nl vond ik dat de Lagria hirta en Lagria atripes enkel na microscopisch onderzoek van mekaar onderscheiden kunnen worden.