Eén van de dochters vertelde me dat ze van de tuin terug binnengekomen was omdat er een groot insect zat. Ik had er bang van, zei ze. Vreemd, want ze zijn hier toch al 't een en 't ander gewend. Wat later vond ik dat beest terug, knagend aan een vermolmde balk om met de cellulosevezels een nest te maken. Het is de hoornaar, onze grootste wesp. Een indrukwekkend beest, toch zo'n halve vinger groot. Nog positief nieuws: in de zwemvijver zwemmen zo'n 100 jonge goudwindes. Vorig jaar hadden we voor 't eerst nakomelingen, 4 stuks om precies te zijn. Maar nu hebben we een hele school. Als ze allemaal groot worden, moeten we ze toch weggeven want té veel vissen is niet goed voor het ecosysteem van de zwemvijver.
 |
| Vespa crabro Niet volledig scherp maar 't geeft een indruk. |
Toch een best wel indrukwekkend beest, vorige week ook één gezien.
BeantwoordenVerwijderenLeuk die hoornaert!
BeantwoordenVerwijderenMijn goudvissen in de vijver kweken ook lijk zot.
Ik vond het al geen ramp dat de reiger eens passeerde.
Met mijn wespenallergie zou ik de hoornaar bepaald mijden.
BeantwoordenVerwijderenIk kan me invoelen in de angst van je dochter.
Ik heb er dit jaar ook al enkele gezien. Meestal blijven ze uit de buurt en hebben ze enkel interesse in de bomen. Maar als ze rond me komen vliegen, ben ik er niet gerust in.
BeantwoordenVerwijderenVorig najaar zat er ergens een nest in de buurt want ze kwamen massaal af op het gevallen fruit. Kinderen maar duidelijk gezegd dat ze ze met rust moesten laten en niet in de buurt mochten spelen.
Hier zou ik toch ook een ietse pietsie bang van zijn....
BeantwoordenVerwijderen