Grijs weer, dichte bewolking en af en toe een regenbui, tesamen de perfecte ingrediënten om de mijnterril van Beringen te beklimmen. Met wat geluk passeren er fantastistische wolkenformaties en evangelische lichtbundels van een doorbrekende zon om enkele magistrale taferelen op foto vast te leggen. Helaas gebeurde dat niet, zodat er niets anders opzat dan 'er het beste van te maken' en te genieten van de klimpartij, de knappe uitzichten en de pioniersplanten op de voormalige afvalberg van de steenkoolwinning. Daar het bordje 'mijnterrilwandeling' de mensen bracht naar een quasi onoverwinbare en dubbele afsluiting (toerisme Limburg denkt dat alle toeristen paracommando's zijn?), liep ik helemaal alleen rond op de Limburgse Alpe d'Huez. Omheiningen of afspanningen overwinnen is voor de gewezen milieu-activist een koud kunstje. Waar een wil is, is altijd een weg.
Toch wel mooie, ietwat dreigende, foto's, Ludo. Het voordeel van dit weer is dat je geen last hebt van overbelichting ;-) .
BeantwoordenVerwijderenDaar mijn lcd-schermpje ook een grijze wolk was moest ik alle foto's op goed geluk nemen en puur op 'ervaring' werken. Er waren toch heel wat foto's té donker en door gebrek aan licht over 't algemeen wat sombere kleuren. Macro's van bloemen bijna allemaal onscherp. Kodak ligt momenteel weer open.
Verwijderenzelfs zonder evangelische zonnestralen maak je er toch mooie foto's
BeantwoordenVerwijderendank je wel, zolang ik er zelf niet op sta, lukt het af en toe :)
VerwijderenLeuke foto's Ludo. Die terrils blijven een echte landmark, hou er wel van
BeantwoordenVerwijderen