kampeerders in de tuin

de speelweide ingericht als minicamping

Een van de dochters heeft de nacht met vrienden doorgebracht in onze tuin. Tegenwoordig wil de jeugd al 'chillend' door het leven wandelen. Deze keer werd onze achtertuin uitgekozen als feestweide mede doordat er prima weersverwachtingen verkondigd werden. 2 kropen er in een tentje en de rest slaapt momenteel nog steeds in open lucht. Een kampvuur heb ik niet toegestaan, als alternatief plaatsten we een lichtgevend konijn. De wens van de dochter had wel tot gevolg dat ik gisteren met mijn stotertje de vroegere speelweide moest kortwieken. Aja, de feestvreugde is voor de kinderen en het zweet voor de oudjes.

Het idee om op de trampoline te gaan slapen werd verlaten omdat ik 2 kleine nesten processierups in de zomereiken vlakbij gevonden heb. Het werden dan maar luchtmatrassen. Helaas bleken al de plastieken stopjes nog in Leuven te liggen, geen nood want blijkbaar kan je de luchtgaten ook dichtstoppen met potloden. Een pizzakoerier voorzag de groep in de late avond van het nodige voedsel.

zwemvijver met ontbijttafel

Vandaag gaat de pret nog even door. Ze willen een verfrissend duikje nemen in de zwemvijver. Geen probleem maar ook dat had tot gevolg dat ik gisteren met de waterstofzuiger de bodem proper moest zuigen. Eén of 2 keer per jaar dient dit gebeuren. Ook al circuleert het water langzaam door de helofytenfilter, toch komt er na een tijdje wat afval (rottende bladeren, waterleliebloemen, stuifmeel, e.d.) op de bodem te liggen. Als je er dan in gaat zwemmen, vertroebelt het water te zeer. Ook al is de zee duizendmaal viezer, de kinderen zijn wat gegeneerd om hun vrienden daarin te laten vertoeven. Via sms werd er gisteren vanuit de school gepolst of ik al bezig was met deze klus.

Het vuil water dat ik eruit pomp laat ik tussen de planten lopen en het nieuw water hevel ik over uit de nabijgelegen regenput. Vooral de perzikboom kan van zo'n vloed troebel vijverwater genieten. Het sterkt hem om de hitsige dagen te trotseren. Sinds ik zo te werk ga, is ook de krulziekte zo goed als verdwenen.

Op het terras vlakbij de zwemvijver is de tafel intussen gefatsoeneerd met een geel papieren tafelkleed. De parasol werd open geplooid en als de bende uitgeslapen is, wordt ze er verwacht om hun ontbijt te nuttigen. Die van ons haalt verse broodjes bij de bakker en de start is voorzien omstreeks 10.00 uur. De betreffende dochter heeft croissants besteld.

de bestelde croissants

Ja, ze worden in de watten gelegd. Hetgeen ze gehad hebben, kan ze niet meer afgenomen worden. De jonge jaren vliegen voorbij. Het 'grappige' is wel dat als ik -gezeten in de zetel voor de TV - aan de dochters eens vraag om een koffietje te maken, ik vrijwel meteen het antwoord naar mijn kop geslingerd krijg 'ik ben je slaaf niet'. Ofwel zijn ze net dan, heel toevallig, druk bezig met een schooltaak. Gelukkig is er dan nog mijn vrouw die, gedreven door pure liefde, haar poep oplicht en richting Senseo-apparaat trekt. Ze doet dit met de glimlach (veel vrouwen kunnen hier een voorbeeld aan nemen), al zijn er ongetwijfeld enkele hersenkwabben die vonkjes afgeven en gedachtes produceren in de trend van 'mijn kinderen hebben het niet van een vreemde'.