bukken loont

globaal beeld (links beneden een paarse vlek in het gras)

 Op paasmaandag wandelden we in Paal-Beringen door holle wegen en de vallei van de Zwarte Beek. We zagen heel veel weilanden vol met bloemen, meestal paardenbloemen en pinksterbloemen. Op één plek was er een lichtpaarse vlek van enkele vierkante meters in het malse gras. Je kunt dat laten voor wat het is maar bij mij komt natuurbeleving op de eerste plaats. Ik wil in zulke gevallen dan wel weten wat voor een bloemetje daar groeit. 

Best de moeite om even halt te houden

Dichterbij gekomen bleek het om een tapijtje mooie wilde bloemen te gaan die me wat aan het Robertskruid deden denken maar toch een heel ander blad hadden. 5 mooie bloembladen waarvan er 2 telkens zwart gevlekt zijn. Een lid van de ooievaarsbekfamilie, daar was ik wel zeker van maar wat precies? 

De detailfoto's die ik nam, die me trouwens versteld deden staan van de verfijnde schoonheid, leidden me tot de reigersbek. De Erodium cicutarium, samen met de vele Geraniums en Pelargoniums lid van de Geraniaceae. Iets "onnozel" maar ik wil maar aangeven dat het loont om je wandelingen langzaam te doen en af en toe te bukken.  De mooie reigersbek is een eenjarige wilde bloem die zich telkens verder dient te zaaien. De bijtjes vliegen er graag op want de reigersbek heeft wel wat nectar te bieden.

In de marge hiervan vond ik nog iets grappigs op Wikipedia: de benaming ooievaarsbek (Geranium) is afgeleid van het Griekse Geranos, wat kraanvogel betekent. De welbekende Pelargonium heeft zijn naam dan weer te danken aan Pelargos, wat ooievaar betekent. Erodios (reiger) zorgde gelukkig voor enige logica: Erodium en de reigersbek. De kraanvogel, reiger of ooievaar hebben alle drie een lange snavel, de vruchten van de Geraniaceae lijken daar wel wat op.