open en bloot

meeldraden en stamper van de krokus

Ik was net binnen van een kleine fotosessie met een witte krokus toen ik op de radio het overlijden vernam van Paco de Lucia. Weer één van mijn muzikale helden die het loodje legt. Alle gitaarliefhebbers kennen Paco de Lucia, van zijn ontroerende flamenco maar ook van zijn langdurige uitstapjes met John McLaughlin, Larry Coryell en Al Di Meola. Zonder enige twijfel was hij één van de allerbeste gitaristen die op de wereld rondliepen. Als geen ander kon hij virtuositeit en emotie combineren. In mijn leven heb ik vele gitaristen proberen na te spelen, Paco de Lucia evenwel niet. Hij was van een andere orde. Van een ander universum met een onbereikbaar spelniveau en een ongeziene vingervlugheid met beide handen. Paco de Lucia werd slechts 66 jaar. Straks nog eens één van zijn cd's opleggen. Doden klinken altijd op hun best.

krokus van binnen met stuifmeel

De krokus dus. Een beetje een lullige overgang maar de foto's wou ik vandaag toch graag met een woordje toelichting op mijn blog zetten. De 2 onderste afbeeldingen van één mijn witte krokussen brachten me in verwarring. Vooral dat oranje waaiervormig uitsteeksel prikkelde mijn nieuwsgierigheid. Een bloem is tegenwoordig bij mij niet zomaar een bloem, ik moet er ook het fijne van weten: hoe zit dat nu met stamper en meeldraden? En zit er stuifmeel in? Zo'n vragen spoken door mijn hoofd. Vandaar dat ik nogal intieme foto's van de krokus heb genomen, alles open en bloot.

de waaiervormige stempellobben van de stamper  

Ik vond er niks beter op dan de mooiste krokus te plukken en van haar rokje te ontdoen (bovenste foto). Er kwam iets tevoorschijn wat een bloem op zijn eigen had kunnen zijn. Iets wat ik nooit eerder aandachtig had gadegeslaan. Best mooi en toch bijna nergens te vinden op 't internet. Wat is wat? Met wat logica, basiskennis biologie en enig zoekwerk omtrent saffraan kwam ik eruit, maar 't heeft wel wat geduurd.

De drie linkse, opengeplooide oranje 'flappen' (bovenste foto) zijn de meeldraden die het stuifmeel voortbrengen. Links ervan zie je trouwens heel wat van dat stuifmeel liggen. De lange witte steel is de stijl die uitloopt in een stempel die bestaat uit drie stempellobben. De stempel zorgt bij bloemen voor de opvang van de stuifmeelkorrels. De stijl, de stempel en het vruchtbeginsel (onderaan de stijl en waar de zaadvorming geschiedt) vormen samen de stamper van de krokus. Wikipedia en x-aantal andere sites spreken van 'drie stampers' of erger nog van 'een stijl die uit drie stampers bestaat' maar dat is een zichzelf vermenigvuldigende lapsus van formaat.

Saffraan is niet meer dan het bovenste, oranje-rode gedeelte van de stamper (met stempel) maar dan wel van de Crocus sativus, een paarse krokus die in de herfst bloeit. Het zelf winnen van het peperdure saffraan - wordt het niet tijd om 'peperduur' te veranderen in 'saffraanduur'? - is mogelijk maar tijdrovend. In België zouden er 5 saffraankwekers actief zijn.

Moesten ze 't mij gisteren gevraagd hebben, zou ik geantwoord hebben dat saffraan de meeldraden zijn van een krokus. Zo af en toe brengen bloggen en foto's trekken nog iets bij. Al zou ik duizendmaal liever gitaar kunnen spelen zoals Paco de Lucia. Moest ik dat kunnen, dan bestond Muggenbeet niet. Heb je die vingers van zijn rechthand al eens bezig gezien?