ja, er is er eentje jarig

Eén van de vele gedachtes die bij me opkomen is de deze: is een halve eeuw niet een mooi moment om in schoonheid te stoppen met Muggenbeet en aanverwanten? Zit er echt nog iemand te wachten op de schrijfsels en de foto's van iemand die de papa kan zijn van het gros van de bloggers en blogsters? Staat de geïnvesteerde tijd, die flink uit de hand loopt omdat ik de lat voor mezelf erg hoog leg, nog in verhouding met de toegevoegde waarde? Is het ondertussen niet duidelijk wat mijn punt is? De tijd die me rest, hoe vul ik die het beste in? Zou er iemand een traantje om laten als ik plaats ruim voor de nieuwe groene en vooral jonge bloggersgeneratie? 

Google weet het ook

meer bloempjes op de parkeerplaats

De inkomhal is klaar. De cementtegels werden met een papje ingewassen en met droge cement schoon gewreven. De klinkers sloot ik mooi aan op dit nieuwe vloertje. Momenteel zoek ik nog een bijpassende lamp. Er hangt al wel iets tegen de muur maar de gloeilamp die erin zit, is al zeker 2 jaar kapot. Het kunnen er ook 3 of 4 zijn. Gelukkig zijn er de straatlampen die fel genoeg schijnen om bezoekers van beenbreuken en verstuikingen te sparen.

het eindresultaat 

Tussendoor heb ik ook nog het pad naar onze blauwe voordeur een beperkte remake gegeven. Er werd een vierkant van 90 cm op 90 cm uitgebroken en weer opgevuld met kleiklinkers, dezelfden die ook bij het metsen van de veldkapel gebruikt werden. Op de foto hieronder zijn ze juist ingekeerd met witte zand en is het contrast niet erg duidelijk. Met de regen van zonet is alles proper gedratst en komt het rode en het paarsbruine van de stenen mooi tot uiting. 

een m² ontsaaiing, zo geflikt.

Gisteren opende ik voor de verandering nog een nieuwe werf: de parkeerplaats. Het leverde me de opmerking op dat ik in mijn leven nog nooit zo hard heb gewerkt als tijdens mijn huidige loopbaanonderbreking. Dit klopt niet. De 10 jaren op de bouw waren veel zwaarder, soms onmenselijk zwaar op fysiek vlak. Maar toen was ik nog jong en functioneerden alle spieren en gewrichten nog als gesmeerd. Een jong veulentje was er niks tegen.

Ook op de parking werd een strook betonklinkers opgebroken om de ruimte te verfraaien. Het is vooral de bedoeling om bloemen en grassen (uit de categorie 'onkruid') een kans te geven zich er te nestelen en het grijze pleintje kleur te geven en dus op te vrolijken. Minder steriliteit, meer natuur! 

echte straatkasseien, afkomstig van een boerderij in Geel (Larum)

Het open vak wordt opgevuld met echte straatkasseien. Het is de eerste maal dat ik met zo'n stukken rots werk. Ze hebben maar 1 mooie, gladde kant. Deze moet aan de bovenkant komen. Omdat ze allemaal in grootte en lengte verschillen worden ze 1 voor 1 in een bed van magere chappe gelegd. Eerst een gepast kuiltje graven, de kassei erin gooien en vervolgens wat aan hameren. 

Het voorbereidend werk viel behoorlijk tegen omdat zo'n straatkasseien veel langer (of hoger) zijn dan die betonnen klinkertjes. Hierdoor moest ik de bestaande, uitgeharde chappelaag uitbreken, zelfs de bruine tuingrond daaronder moest nog werden uitgediept. Als ik vandaag had kunnen voortwerken was het wel klaar geweest maar de felle en koude regen heeft me doen beslissen om binnen te blijven. Een loopbaanonderbreking mag nu ook weer niet leiden tot zelfkastijding. 

De kruisweg van Scherpenheuvel

De basiliek van Scherpenheuvel is omgeven door een prachtig park. Ook de kruisweg bevindt zich tussen het groen. Met de verkleuring van het loof en de vele vallende herfstbladeren kon ik niet aan de verlokking weerstaan om alle staties eens af te wandelen. Het is een hellend parcours maar zonder zwaar kruis op de schouder is er geen reden tot klagen. Ik was gecharmeerd door de beeldengroep op de Calvarieberg. Ook het smeedwerk rondom de basiliek en de voormalige vestinggracht achter de kruisweg zijn de moeite waard om aandachtig te bekijken. Enkele sfeerbeelden ter illustratie:

De wandeling werd afsloten in De Heerlijkheid (De Vlaspit), een sociaal tewerkstellingsinitiatief vlakbij de basiliek. Ik dronk er een bruine Loterbol, een streekbiertje uit Diest. In De Standaard kreeg ik van die van ons een sjiek cadeau voor mijn komende verjaardag: Moderne Architectuur A-Z van Taschen. Iets waar ik heel blij mee ben.

op heiligenprospectie

Scherpenheuvel. Bedevaartsoord hier vlakbij. Ooit een vestingstad in de vorm van een zevenhoek. In de buurt van de Mariahal en de kruisweg is de gracht ervan nog te zien. Een pas opgepoetste Mariabasiliek, een keidiepe waterput en marktkraampjes waar ze de beroemde pepernoten verkopen, al lees ik dat deze lokale lekkernij flink op zijn retour is. In twee winkels zou men heiligenbeelden verkopen. Daar moet ik zijn. 

Zoals je weet zoek ik een permanente bewoner voor mijn veldkapel. Een manneke of een vrouwke, maakt niet uit. Maar 't moet iets schoon zijn. Iets dat opvalt  maar ook geen hordes bedevaarders in beweging zet. Stijlvol, een moderne toets mag. 

Deze middag bezocht ik beide winkels. Mijn marktverkenning leert me dat het aantal verkrijgbare heiligen eerder beperkt is: uiteraard veel Mariabeelden (al dan niet lichtgevend en de keuze uit de Lourdesversie en de Fatimaversie), Jezus himself, verrassend veel Sint Franciscussen, de patrones van de vrouwen en de herderinnen St. Geneviève is er ook, Sint Hubertus, beelden van Bernadette uit Lourdes, zelfs de ganse tafel van het laatste avondmaal (opstelling zoals op het schilderij van Leonardo da Vinci) wordt verkocht. Behalve die van Maria zijn de beelden eerder aan de kleine kant.

De mooiste postuurtjes zijn de wit-blauwe Maria's. Soms is ze vroom aan het bidden, soms heeft ze de armen uitnodigend gespreid. De prijzen vallen mee. Voor 40 à 50 euro heb je een beeld dat mag gezien worden. Voor de echt porseleinen moet je dieper in je buidel  tasten maar deze zijn te schoon om buiten in de hof te zetten. Ze zouden me verplichten om een alarminstallatie te installeren en dat gaat me toch wat ver. 

Op dit moment zit ik nog zonder beeld. Ik heb nog niets gekocht. Ik blijf rondkijken en ooit vind ik wel hét beeld dat ik zoek. Wie weet - zeg nooit nooit- komt het origineel uit Lourdes hier nog aan gedreven want  het water van de Gave de Pau staat daar momenteel zo hoog dat hotels worden ontruimd, pelgrims wegvluchten en de commercie aan de Grot van Massabielle letterlijk weggespoeld wordt. Als God een beetje wil meewerken en niet weet wat hij mij voor mijn nakende verjaardag zou kunnen cadeau doen.... laat de regen dan nog maar wat vallen mijn vriend!

Amberboom in vuur en vlam

Liquidambar styraciflua

bezoek in 't donker

Sinds een paar dagen hebben we elke avond een nieuw, jong egeltje op bezoek. Het is plezant om weten dat dit gestekeld zoogdier zich hier ergens wist voort te planten. Net als de grotere exemplaren komt ook de kleine het eten bestemd voor onze kattin opvreten. Ook als de kat -en een kat van de buren- er vlakbij staan. Deze 2 roofdieren/jagers durven schijnbaar dat doetje niets in de weg te leggen. Uit sympathie zal het toch niet zijn dat ze het egeltje laten voorkruipen?

het voederbakje van de kat wordt grondig geïnspecteerd

alles op, tot de volgende keer!

't begint er op te trekken

De tuin laat ik momenteel stilletjes voor wat het is. Behalve nog een flinke hakselbeurt ligt er geen werk meer op me te wachten. Deze week ligt de focus volledig op de inkom van ons huis. De klinkers werden eerder al opgebroken en de nieuwe chappelaag kreeg ik er gisteren in gestreken. Dat gaf volgend proper beeld:

de nieuwe chappe, foto van gisteren.

Vandaag was dan het moment gekomen om te beginnen vloeren met de antieke cementtegels. Tegellijm en voegpasta blijven op stal. De vloertegels worden gelegd zoals het vroeger gebeurde, in de mortel en nadien ingewassen met cementpap. Rond de middag had ik zo'n 2 rijen liggen. Niet denderend veel maar 't is dan ook precisiewerk: met een rubberen hamer worden de tegels naar de koord geklopt. Komt daar nog bij dat die oude tegels niet allemaal even groot zijn. 

de aanzet is gemaakt

Omstreeks haf drie ben ik ermee gestopt want dat kruipt serieus in de knieën en mijn nek. Morgen komt er nog een dag en dan doe ik rustig verder. 7 rijen van de 9 liggen er al en 't begint er op te trekken. Subiet moet ik nog een veertigtal tegels proper maken en dan kom ik wel toe voor de 2 resterende rijen en de smalle stroken naast de muren (waar nu de profielen liggen).

iets helemaal anders dan grijze betonklinkers.

Het inwassen en de aansluiting maken met het pad zal voor maandag zijn. Ondertussen heb ik op 't internet nog een vracht kasseien gekocht, voor een nieuwe klus. Hierover later meer.

Wat ik nog rap wil zeggen: ik heb de voorbije dagen nog een en 't ander aangeplant waaronder 2 vuurdoorns en 2 appelbomen, de Ingrid Marie en de Elstar. Ik heb deze week ook de Primo appel voor 't eerst geproefd: amai, wat een sappige appel en wat een schoon rode kleur! Maar verdikke, ik vind nergens op 't internet een adres of kweker die een 'Primo appelboom' aan mij kan verkopen. Dat zou nog eens een aanwinst zijn. Iemand deze boom al ergens tegengekomen?

voer voor je medemens

Wie, zoals in het uitstekende Clan, plannen heeft om iemand van kant te maken, kan ik altijd dit mooi plantje aanraden:

blauwe monnikskap naast een moerbei

Voor 1 euro of ietsje meer is deze schitterende vaste plant te koop. De aanschaf van monnikskap is volledig legaal en wordt helemaal niet als verdacht beschouwd. Een paar gram monnikskap volstaat om een mens te doden. Iets wat vroeger wel meer gebeurde maar tegenwoordig wat buiten gebruik is geraakt. De plantenkennis boert er dan ook met rasse schreden op achteruit. Ook gifpijlen werden ermee gemaakt maar wie is tegenwoordig nog in de weer met een blaaspijp of boog? Heel eenvoudig is het om een leeg potteke met draaimolentje (Piet Huysentruyts Salademix bvb.) te vullen met wat monnikskap en je bent vertrokken. Moest het niet lukken, neem dan de Salademix.

vegetarische spruitjesschotel

Wie de mensen rondom zich wel graag ziet, kan -zoals ik gisteren deed- eens met spruitjes aan de slag. Zet de vensters alvast open want de kooklucht stinkt verschrikkelijk. 

Vul een ovenschotel laagsgewijs als volgt: wortelen met rode ajuin (overschot van gisteren), gekookte aardappelen (eveneens overschot van gisteren), giet er wat olijfolie en Ketjap Manis over, gebakken Quorn-blokjes en gaar gekookte spruitjes die op het laatste even mee gebakken worden met de Quorn. Werk het geheel af met een gekruide mix van eieren en room. 20 à 25 minuten in de oven en je hebt een vegetarische schotel om je vingers bij af te likken. Zelf gebruik ik hierbij veel peper, kook ik de spruitjes in water met een groentenbouillonblokje en strooi ik ook wat Piet Huysentruyts Salademix.

grijze bedoening

Het benedentoilet werd in april flink onder handen genomen. Het was mijn eerste initiatief om ons huis en geleeg een frivolere toets te geven, te ontsaaien zeg maar. Vooraleer ook de douche opnieuw te betegelen -de kletsnatte muren zijn bijna droog- ben ik vandaag aan onze inkom begonnen. Er zijn enkele betere, zonnige dagen opkomst volgens Frank en daar wil ik van profiteren.

grijze betonnen blokjes aan de voordeur

Het is mijn bedoeling om de bestaande grijze klinkers te vervangen door de antieke cementtegels die ik onlangs op de kop wist te tikken. Daartoe ben ik nu de tegels met hamer en beitel aan het proper maken. Bij sommigen valt de mortel er zo af bij anderen valt het tegen om ze bruikbaar te maken. Maar de factor tijd speelt nu niet echt, nu ik mijn eigen baas ben. Een dagje langer werken of twee of drie, het kan allemaal. Geen hond of directeur die erover blaft of sjirpt. Fijn zo.

het opscheppen van de klinkers gaat vlot

Ook werden de klinkers vandaag uitgebroken. Dat ging verrassend goed. Met de troefel kon ik ze zonder veel moeite opscheppen om ze vervolgens met de kruiwagen weg te voeren. De ruimte werd proper geveegd en morgen wordt er een nieuwe chappe-laag in gelegd. Omdat de nieuwe cementtegels dunner zijn dan de uitgebroken klinkers moet de ondergrond wat hoger komen.

klaar om opnieuw te chappen

Als deze chappe droog en verhard is, worden de cementtegels met bloemmotief verwerkt tot een nieuw schoon vloertje. Alleen weet ik nog niet of ik uitsluitend deze tegels ga gebruiken of dat ik er ook andere vloertegels ga tussen mengen. Het zal wel heel wat extra slijpwerk met zich meebrengen maar het zou onze inkom ongetwijfeld stukken specialer maken. 

Overmorgen -schat ik- begin ik de vloertegels te leggen en ik hoop het geheel in 't weekend ingewassen te krijgen. Het resultaat zal uiteraard hier te zien zijn. Of het mooi gaat zijn hangt af van ieders individuele smaak maar ik ben er vrijwel zeker van dat het beter gaat zijn dan de grijze bedoening die 20 jaar lang voor onze deur gelegen heeft. Zo af en toe iets veranderen kan verfrissend werken. Wat niet wil zeggen dat ik die van ons ook ga buiten gooien want zij zorgt dit jaar voor 't geld dat binnenkomt. Wat niet onbelangrijk is.

4 x herfstpracht

de herfstverkleuring bij de Parrotia persica

wit-roze bloempjes bij de Hortensia

de bladeren van de valse christusdoorn krijgen een goudgele kleur

Asters zijn herfstbloeiers, de vlinders zijn er verlekkerd op

hier de Aster ageratoides 'Asran'

bloemen en grassen

(pro memorie) de metselwerken zijn hier net begonnen

De werf werd gisteren volledig opgeruimd en de aanplantingen rondom de veldkapel zijn achter de rug. Daarmee is de eerste grote klus voor mijn loopbaanonderbreking tot een goed einde gebracht. De mensen die al eens kwamen kijken lijken het allemaal mooi te vinden, beter dan ze verwacht hadden. Als de bloemen en de grassen nu nog willen aanslaan dan heeft onze natuurvriendelijke tuin er een interessant hoekje bij. Daar is het tenslotte ook om te doen: meer natuur en meer tuinplezier. Zo ziet het voormalig trampoline-pleintje er nu uit:

globaal beeld vanuit het Oosten

Zoals je ziet heb ik met de resterende natuurkasseien naast het pad dat ik eerder aanlegde, nog een laag en een hoger keermuurtje gemetst. Hiermee werd wat niveauverschil opgevangen (laag muurtje) of bewust hoogteverschil gecreëerd (hoger muurtje). De plantenkeuze gebeurde bij de kwekers zelf, zonder plan en zonder uitgekiend lijstje. Als ik iets zag staan dat ik kon gebruiken, kocht ik het. Zelfs het aantal planten gebeurde op gevoel. De tuinliefhebbers onder jullie zullen dat wel herkennen, hoe meer dat je ermee bezig bent hoe vanzelfsprekender dat zo'n nieuwe aanleg verloopt.

detail van het hoger keermuurtje met Asters, Liatris en korenbloem.

Omdat de foto slechts ten dele duidelijk maakt welke planten ik koos, geef ik hier - voor de plantenliefhebbers en FB-vrienden - een overzicht:

Tussen de afboording en het hoge keermuurtje: Clematis recta 'Purpurea', Heliantus 'Lemon Queen', grote klis (stond er al), klein hoefblad (zaailingen van mijn vader), Echinacea p. 'The King', Astilboides tabularis en -verstopt onder de grond- blauwe druifjes.

Voor de veldkapel: Echinacea purpurea (paarse en witte), een halfstam eetappel (Malus domestica Ingrid Marie), Liatris spicata 'Kobold', korenbloem, Aster pringlei 'Monte Casino', Veronicastrum, de laag blijvende Persicaria amplexicaulis 'Inverleith', vlinderstruik  B. d. 'Empire Blue', Cephalaria gigantea, de kogel- en kruisdistel, Helenium 'Moerheim Beauty', Campanula lactiflora 'Loddon Anna', Rudbeckia fulgida 'Goldsturm', roze Salvia en rode valeriaan (Centranthus ruber). Ik strooide er ook wat zaad van de kaardenbol tussen.

Rondom de kapel plantte ik voornamelijk enkele variëteiten van de siergrassen Miscanthus en Panicum virgatum (Rehbraun en Squaw). Aan de rand zette ik Brunnera macrophylla, laagblijvende Campanula's, muurleeuwebek, herfstanemonen, tongvaren, Geranium en Hosta. Het volledig pleintje kreeg bolletjes van kleine blauwe hyacinten ingepoot. Tegen mijn bouwwerk heb ik een wilde wingerd geleid, met name de zelfhechtende Parthenocissus tricuspidata. Ik verplantte ook nog een Cornus kousa 'China Girl' om hem naast de veldkapel een nieuwe plek te geven.

zicht vanaf het pingpong-pleintje (noordelijk)

Al deze grassen en bloemen zijn courant te verkrijgen. Iet of wat kweker of plantencentrum heeft deze soorten in voorraad. De Clematis recta kocht ik evenwel op de jaarlijkse plantendag in Bokrijk. Ze hebben allemaal hun deugdelijkheid bewezen en zijn helemaal niet duur. Succes verzekerd.

onthulling veldkapel, eindelijk.

Jullie hebben er lang genoeg op gewacht (sorry indien ik jullie hiermee op de zenuwen heb gewerkt maar voor een stuk is ook de regen verantwoordelijk voor het wat uitlopen van de werken), .... ziehier mijn 'veldkapel', eigen makelij:

mijn nieuw tuinornament, klaar om beklommen te worden.

Zonet, om half drie in de namiddag, ben ik klaargekomen met het voegwerk van de veldkapel. Ook de binnenruimte werd intussen verfraaid en is klaar om de heilige te ontvangen. Voor en naast de kapel werd in natuursteen nog een keermuurtje gemetst zodat we de beplanting met enig niveauverschil kunnen uitvoeren. 

Nu kan de zoektocht naar een schoon en betekenisvol beeld starten. Omdat zowat al het bouwmateriaal op het internet bijeen gevonden werd, zocht ik er ook achter een heiligenbeeld of iets anders bruikbaars maar ik heb niets gevonden tenzij ik enkele rare tuinkabouters mag meetellen.  Deze week eens naar Scherpenheuvel gaan, daar verkopen ze naar 't schijnt heiligen.

Met de aanplanting wordt ook gestart. Het idee is dat de veldkapel oprijst vanuit het wuivende hoge gras of  een zee van bloemen. Precies weet ik het nog niet. Dat wordt denkwerk voor vannacht. 

vogelverkiezing 2013

Tot 25 november kan je deelnemen aan de verkiezing van de Vogel van het Jaar 2013. Deze verkiezing is een organisatie van Vogelbescherming Vlaanderen -een puike vereniging waarvan ik lid ben- in samenwerking met Vivara. Vorig jaar stemde ik zelf voor de putter (distelvink) maar won de gierzwaluw. Deze keer koos ik eens voor een schitterende roofvogel, m.n. de rode wouw.

Mag ik bij deze een oproep doen om eens te bekijken of je geen lid wil worden van Vogelbescherming Vlaanderen. Je ontvangt een prima tijdschrift, je weet dat je één van de beste advocaten van de natuur steunt en bovendien is dat lidgeld zo gering - het jubileumlidgeld bedraagt slecht 7,50 euro en je krijgt er nog een vogelgids gratis bovenop- dat je altijd een goede deal doet.

Dit doet me eraan denken dat ik stilaan moet uitkijken naar vers vogelvoer voor de komende winter. Meestal koopt ik dit in zakken van 10 kg. bij Vivara die een deel van de opbrengst doorstort naar Natuurpunt en Vogelbescherming. Ik kies voor vogelvoer waarin vooral zonnebloempitten zitten. Dit garandeert het bezoek van groenlingen, mezen, boomklevers en met wat geluk ook kepen.

ontsaaien

Nu dat geval in mijn tuin stilaan klaar geraakt, heb ik me op 't internet zo'n 16 m² oude vloer aangeschaft om me elders fysiek te kunnen uitleven. De bedoeling is om ons geleeg verder te ontsaaien. Ik verklaar me nader: rond ons huis liggen betonklinkers en dat is stevig en proper. Maar ze zijn allemaal grijs en ze liggen allemaal in bijna perfect symmetrische lijnen. Zo werd dat en wordt dat nu eenmaal gedaan maar het is, laat ons eerlijk zijn, oersaai. Dat kan beter, mooier en kleurrijker. Daarom deze aankoop:

de vracht oude vloertegels (nog grotendeels te kuisen)

het schoon motiefje dat me wist te verleiden

Het is nu de bedoeling dat ik aan de voordeur de klinkers opbreek en dat ik  in de plaats daarvan  deze vloer ga leggen. Voor de overschot van de gekochte partij heb ik niet meteen een bestemming maar dat komt ooit wel. Omdat deze nieuwe vloer aan de voordeur iets hoger zal komen te liggen dan de klinkers vandaag, heb ik de mogelijkheid om een golvend inkompad (met een lichte helling) te leggen. Absoluut niet volgens de gangbare praktijk maar net daarom interessanter. 

Wie me een beetje kent, weet dat ik mijn ideeën deels baseer op creaties van Hundertwasser. Het terras van het Hundertwassermuseum in Wenen heeft zo bij mij de ogen geopend:  'waterpas' en rechte lijnen zijn absoluut niet nodig om een schoon pleintje te maken. Integendeel zou ik zelfs durven stellen. Laat de vloer maar wat swingen!

Het kan best zijn dat heel wat mensen gaan 'terugboenken' als ze naar onze voordeur stappen. Het zij zo. Saaie pieten zijn nu eenmaal niet mijn meest geliefde gasten.