voltooiing komt in zicht

Met een sessie van 6 uur arbeid werden gisteren de metselwerken afgerond. 'Arbeid' daar bedoel ik dan mee: metsen maar ook stelling bouwen, mortel en stenen aanvoeren en slijpen met een diamantschijf. Heel wat kleistenen kan je met je truweel bijkappen maar de straatstenen die ik voor een prikje kon kopen zijn zo hard gebakken dat een schijf onmisbaar is om een fatsoenlijke schuine hoek te verkrijgen. Komt daar nog bij dat ik nu aan het fijnere werk was toegekomen en dat daarbij een zekere rust en voorzichtigheid aangewezen is. De tijd vliegt in dat geval.

het gat voor de heilige

Ik heb heel wat schetsen getekend hoe het veldkapelletje er zou moeten uitzien. Slank en hoog, dat stond snel vast. Maar hoe zou de nis er moeten uitzien en het dak? Meestal wordt de opening waarin het heiligenbeeld geplaatst wordt, met een gemetste boog afgewerkt. Het dak is vrijwel steeds een mini klassiek dak met twee hellingen waarvan het hoogste punt in het midden, het zogenaamde zadeldak. Af en toe zie je ook wel eens een trapgeveldak of een barokke voorgevel. 

Mijn eerste idee was om ook een boogvenster en een zadeldak te realiseren maar gaandeweg heb ik deze klassieke benadering laten varen. Voor de nis heb ik nu gekozen voor een uittanding. Ik zag in een boek over Gaudi hoe vaak hij dit toepast en hoe ver de Catalaanse kunstenaar daar durft in te gaan. Een detailfoto van El Capricho gaf de doorslag om het zelf ook eens te proberen. Hieronder zie je het resultaat. De moeilijkheid bestaat erin dat je moet vermijden dat de stenen beginnen af te zakken of naar beneden donderen. Onderstutten is de boodschap.

 tandwerk zoals gezien in een boek over Gaudi

Voor het dak stond het zo goed als vast dat het een zadeldak zou worden. Totdat een schets met een rond dak me zo goed beviel dat ik besloot om gans het dak met stenen te centeren. Net voordat ik met het nodige timmerwerk hiervoor ging beginnen tekende ik nog een andere dakvorm op ruitjespapier. Dàt zou het worden: een combinatie van een kort platdak -met de mogelijkheid er een groendakje van te maken- en een schuine helling (lessenaarsdak). Waarschijnlijk uniek.

En zo is het dak uiteindelijk vormgegeven. Een schuine helling betekende wel dat er geslepen moest worden maar dat hebben we er voor over. OK, vuil en stof zijn vies maar... vies is lekker. De afwerking gebeurt met een terplaatse gegoten betonnen deksel. Vandaag heb ik hiervoor, in het opvallend gezelschap van heel wat vlinders en libellen, de nodige coufrage getimmerd. Een verloren bekisting voor de onderkant en verwijderbare zijkanten van zo'n 10 cm hoog. In het beton komt nog een gerecycleerd roestvrij rooster dat geplooid wordt (graden van de helling) alhoewel dat niet echt nodig is omdat de bodemplaten niet verwijderd worden.

het timmerwerk voor het beton is klaar

Nu maandag hoop ik het beton erin te krijgen en dan zijn de ruwbouwwerken achter de rug. Momenteel pieker ik nog hoe ik in het betonnen dek planten kan bevestigen zodat ze levensvatbaar zijn. Als dat geflikt is, kan ik met de voegwerken beginnen ook al vindt Natuurpunt (infobord op domein Kiewit) het beter om de opengekraste voegen niet op te vullen en glad te strijken. 't Was voor de lieveheersbeestjes en de spinnen geloof ik.

Tot slot komt hetgeen ik het liefste doe: de aanplanting van het terrein (waar ooit de trampoline stond, weet je nog?), het laten begroeien van het veldkapelletje en ... het kiezen van een geschikte heilige/patroon. Hiertoe ben ik al wat aan het rondneuzen op heiligen.net maar mijn keuze is nog niet gemaakt. Is iedere heilige trouwens ook te koop? Mariabeelden in overvloed maar de rest?

Thomas, de ongelovige, dat is alvast een kanshebber. Wist je dat hij de patroon is van alle bouwlieden en architecten? En dat hij daarom wordt afgebeeld met een winkelhaak? Er is trouwens niks mis met het principe 'eerst zien en dan geloven'. A propos: geloven jullie écht dat ik een veldkapelletje aan 't bouwen ben?