4 september 2012

Ruimte

Omdat ik van oordeel was dat de kinderen nog nauwelijks op hun trampoline sprongen, besloot ik om de poten van dat reuze-springding te demonteren zodat er alleen nog een groot wiel overbleef. Het voordeel van een wiel is dat je het niet moet dragen maar dat je er kunt mee trullen/rijden. Dat scheelt. Ondertussen is dat lomp geval terug opgebouwd op de speelweide, achteraan in de tuin. Ook een goede plek volgens de kinderen, al waren ze het daar voor de herlokalisatie absoluut niet mee eens.

Het pleintje waar de trampoline jaren dienst deed.

De tuinier in mij aasde al lang op de ruimte die door de trampoline in beslag werd genomen. Voorrang aan de kinderen is zo'n principe dat wel een tijdje in zwang mag zijn maar ook weer niet té lang en zeker niet voor altijd. Met deze operatie heb ik de ruimte die me toekomt terug heroverd en kan ik weer nieuwe tuinplannen bedenken en uitvoeren. Wat het precies gaat worden, weet ik nog steeds niet. Diverse ideeën schieten door mijn hoofd maar het is moeilijk kiezen.

Zo zag het er gisteren uit, klaar voor de aanplant (of zaaien, of....)

Wat ik wel al gedaan heb, is het plein omspitten en er een tuinpad inleggen. Hiervoor heb ik alle tegels en klinkers bijeengezocht die nog op mijn geleeg bijeen te rapen vielen. Alle formaten door mekaar, zoals je van mij mag verwachten. Zonder cement deze keer, gewoon in de witte zand en aangegoten met kalkwater zodat er nog plantjes in de voegen kunnen groeien. 

Voor de kleine rechterhelft heb ik ondertussen al een mooie mengeling van Sedum gekocht. Normaliter gaan ze vandaag in de grond samen met een vlinderstruik en ijzerhard. De grote linkerhelft blijft voorlopig leeg. De mest van het konijnenhok wordt er op gestrooid en een deel van de composthoop wil ik er ook nog door mengen. Ik speel met het idee om er iets kunstzinnigs te doen: een bijzondere sokkel metsen of zelfs een replica kapelletje. Mijn andere persoonlijkheid, de luiere ik, zou dan liever een veldje zonnebloemen ingezaaid zien of grassen. Zelfs een veld van de pot gerukte Dahlia's is nog mogelijk. We zullen wel zien, als 't klaar is tegen de volgende open tuin is 't goed.

12 opmerkingen:

  1. Wat is het daaromheen lekker wild. Maar een replica kapelletje, een soort folly, en dan helemaal in jouw stijl, wat een leuk idee!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. de vanzelfsprekendheid waarmee je in een mum van tijd tuinpaden aanlegt die nog mooi ogen ook, daar sta ik altijd van te kijken. Is dat een dikke laag wit zand?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het lijkt me de ideale ruimte (en plek) voor een natuurlijk ogend amfibiepoeltje. Veel begroeiing errond en erin en de kikkers en salamanders zullen er hun paradijs op aarde treffen.
    Oké, je hebt al een zwemvijver, maar een amfibiepoeltje is toch van een gans andere orde, nietwaar?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Bart: de voegen laat ik steeds vollopen met witte zand, deze keer met wat kalk erbij wat normaal helemaal niet moet.
    @menck: een amfibiepoel heb ik al, zo'n 5 meter daar vandaan. We wonnen er zelfs de hoofdprijs mee bij Dieren in Nesten :)
    http://muggenbeet.blogspot.be/2011/05/weekend-dankzij-dieren-in-nesten.html

    BeantwoordenVerwijderen
  5. "Met deze operatie heb ik de ruimte die me toekomt terug herovert" -> Groot gelijk.

    Je bent er in ieder geval stevig ingevlogen. Dahlia's lijken me in jouw tuin niet direct te passen, maar ik probeer het resultaat volgend jaar zeker te inspecteren ter gelegenheid van de opentuindag.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Als het dahlia's worden moet je het zien als een tuin in een tuin, een hoekje apart, volledig anders als al de rest. Zoiets als een tuinkabouter.
    Een tuinstukje met een vette knipoog.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. volgens mij staan dahlia's heel mooi naast een kapelleke.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Het aantal soorten Dahlia's is niet meer te tellen en naar mijn mening zijn er heel wat mooie bij.... alleen hou ik niet zo van knollen binnenhalen in de winter.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ahh zo had ik het niet bekeken.
    Als je er dahlia's plant, schenk ik je een bijpassende tuinkabouter... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Als ik Ludo Rutten was, dan zou ik gaan voor een kunstwerk in kleurrijke mozaieken. Maar zelfgemaakt natuurlijk! En maak er dan maar meteen iets nuttig van: een zitbank bvb. Met zicht op de Dahlia's ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. En kapelleke is een zalig idee, zeker doen! En ons allemaal laten meeverzinnen voor een legende voor de Heilige Sebedeus of wie je er ook gaat inplaatsen. Jajajaja!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. ... zodat er nog plantjes in de voegen kunnen groeien... Het eerste dat mij bij dergelijke zinnen voor ogen komt is een fulminerende prof. Kruithof zaliger, die kon tekeer gaan tegen dat onrkuidtussendestenenverdelgende kleinburgerlijke volkje :-) Jij hoort daar dus volgens prof. kruithof zaliger niet bij ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.