alleen door het Merodegebied

De vele regen van de afgelopen dagen bracht me op het idee om vandaag, tijdens mijn vrije halve dag, nog eens te gaan wandelen in het immens grote natuurgebied Averbode Bos en Heide. Dit gebied telt heel wat natuurlijke vennen die recent werden vrijgemaakt van de donkerte en ruigtes. Het waterpeil bleek inderdaad  heel behoorlijk wat de uitzichten in het wandelgebied extra aantrekkelijk maakte.

een solitaire zomereik, tussen nieuwe jonge heideplantjes

Het wandelgebied Averbode Bos en Heide, ook wel gekend als het de Merodegebied, ligt echt vlakbij onze deur. Op 150 meter van ons huis staat de dichtstbijzijnde knooppuntenpaal. Maar voor de wandeling van vandaag startte ik op de autoparking aan de Turnhoutsebaan (weg Veerle-Diest). Aan de zijde van de parking ligt het 'wandelpark Gerhagen' en aan de overkant van de weg liggen de pas toegankelijk gemaakte bossen die toebehoorden aan prins de Merode. In dit uitgestrekt gebied werden heel wat donkere bossen (Pinus nigra) gekapt om o.m. heideherstel mogelijk te maken. 

de aanhoudende regen heeft zijn effect niet gemist.

Het resultaat van de kappingen en bijhorende plagwerken is al duidelijk te zien. Onmetelijk veel jonge heideplantjes veroveren stilaan de zandvlakte. Het pijpenstrootje zorgt voor het gezelschap. Dit lage landduinenlandschap dat sinds lang terug het zonlicht ziet (tussen knoopunten 73 en 274), warmt tijdens hete zomers enorm op. Vele insecten, waaronder de Groene Zandloopkever, komen hier een lekker zonnebad nemen. Bij een vorige wandeling trof ik hier een grote groep tapuiten aan. Zij slaan een lekker insectenhapje nooit af.

een nieuwe dreef van wintereiken werd pas aangelegd

De eenmanswandeling ging richting de abdij van Averbode. Deze Norbertijnenabdij heeft knooppunt 100 meegekregen. Momenteel wordt het binnenplein helemaal gerenoveerd maar daarover blog ik later nog wel eens. Niet zover van deze abdij passeerde ik een dreef met pas aangeplante wintereiken. Natuurpunt en het Regionaal Landschap Noord-Hageland en Lage Kempen werken hier samen om de drevenstructuur van het gebied te herstellen. Voor zover ik kon vaststellen werden oude bomenrijen Amerikaanse eiken afgezaagd om nu vervangen te worden door wintereiken, beuken en lindes. Pasgeborenen (2011) uit Tessenderlo, Scherpenheuvel-Zichem en Veerle kregen zo'n boom toegewezen als geboorteboom. Op de foto hierboven zie je ook de 'Merode-huisstijl' van het infobord.

de abdij en de muur die flirt met de provinciegrenzen

Aangekomen aan de abdij ben ik Ernest Claes nog eens gaan groeten op het pittoreske kerkhof. De mooie ijzeren hekken die het kerkhof afscheiden van de drukke weg, zijn spoorloos verdwenen. Hopelijk niet voor goed want daarvoor zijn ze te waardevol. Laat ons hopen dat ze meegenomen werden om een flinke ontroestingsbeurt te krijgen. Daar ook het abdijplein momenteel gerenoveerd wordt, zou dit wel eens in hetzelfde vernieuwingsproject kunnen zitten. 

het knooppuntennetwerk van Averbode Bos en Heide

Ijskarren, dé wereldberoemde ijskarren van Averbode, waren niet te bespeuren. De 'lekdreef' was zalig rustig. Geen auto's, geen stof. Slechts een handvol wandelaars en enkele fietsers bevolkten de Luikerdreef. In het bos, terug richting vertrek, waren natuurarbeiders aan de slag met bosmaaier, kettingzaag en een sproeier. De Amerikaanse vogelkers moet ook hier definitief uitgeroeid worden. Aan de rechterzijde, achter de omheining met prikkeldraad (!), liggen de Vijvers van Averbode. Toen ik nog kind was, ben ik er af en toe gaan zwemmen. Momenteel is het opgekocht door Golazo (gekend van o.m. Sport.be en management van Kim Clijsters) en kan je er niet meer op. 

Canadese ganzen aan de Vijvers van Averbode

Een grote groep Canadese ganzen en hier en daar een wilde eend genieten van het zalige water. Hun luidruchtig getrompetter (of hoe noemen ze zoiets?) galmt door het bos. Op vele plaatsen in Vlaanderen zien ze deze ganzensoort liever verdwijnen dan komen. Heel wat mensen vinden dat ze te veel schade toebrengen aan de vegetatie en de waterkwaliteit (kaka, weet je wel). Ook onze inheemse watervogels zijn tijdens de broedperiode erg kwetsbaar door deze nogal agressieve gans. Zo te zien worden ze op de Vijvers niet bestreden en dat zorgt vandaag voor flink wat leven in de keet. Wat er op termijn met de vijvers gaat gebeuren is momenteel nog niet erg duidelijk. Het meest logisch zou zijn dat het privéterrein terug 'gesocialiseerd' wordt, bevrijd wordt van de prikkeldraad en mee opgenomen wordt in het wandelgebied Averbode Bos en Heide. Wensdromen mag altijd, niet?

het pijpenstrootje tussen de jonge heide

Via de gekende fietsroute wandelde ik tenslotte terug naar de autoparking. Aan de linkerzijde bevinden zich een aantal natte heidegebieden. Toen de bosrand nog intact was, had ik geen flauw benul van deze natte zones. Ook hier zorgen de nieuwe landschapsinrichtingen voor extra natuurtroeven. De zonnedauw gedijt hier goed en als alles meezit kan je zelfs groentjes, heideblauwtjes en gentiaanblauwtjes zien fladderen. Zonder beheer evolueert zo'n heidegebied naar bos waardoor begrazing en maaien noodzakelijk blijven. 

Om de wandeling in schoonheid af te sluiten maak ik een klein omwegje, terug naar het hoger gelegen knooppunt 274. Hier heb je een heerlijk uitzicht over het duinenlandschap en het aanpalende ven. Volgens het infobord aan de parking betreft het hier 'topnatuur in Vlaanderen', zelfs 'uitzonderlijk waardevol op Europees vlak'. Woorden zijn snel geschreven, maar dat het de moeite waard is, mag je van mij geloven.