robijnrood is de kleur

Het is niet omdat de federale overheid maar niet van de grond komt dat de federale overheidsdiensten er de brui aan geven. Zo werd ik deze week aangenaam verrast door de DIV, de Dienst voor de Inschrijving van de Voertuigen. Maandagavond langs de verzekeringsman geweest en woensdagmiddag werd mijn nieuwe nummerplaat al door De Post aan mijn deur geleverd. Voor een overheidsdienst is dat toch een prima service, niet?

de nummerplaat is keurig verpakt

De man van de verzekering vulde on-line een formulier in om mijn nieuwe tweedehandswagen in te schrijven. Op 2 dagen tijd moet je de plaat hebben, zei hij. En dat klopte perfect. De pakjesdienst van De Post belde 2 dagen later aan met een keurig pakje in karton. Aan de postbode moest meteen 20 euro betaald worden. In het pakje vond ik, naast de splinternieuwe nummerplaat met robijnrode kentekens, het vernieuwde inschrijvingsbewijs (de vroegere rode kaart), een factuurtje en een sticker om mijn oude plaat gratis terug te sturen naar de DIV. Deze procedure loopt blijkbaar gesmeerd. Als het goed is, mag het gezegd worden.

mijn eerste kennismaking met de nieuwe plaat

Er is me gezegd dat het zelfs mogelijk is om nog dezelfde dag een nummerplaat geleverd te krijgen. Het kost dan wel 80 euro. Maar toch, straf dat dat in België gerealiseerd kan worden. Bij de opening van het pakje bekijk ik eens grondig de robijnrode kentekens. Hier heeft de ministerraad dus zolang over gebakkeleid? De minister wou zwarte kentekens, vanuit Waalse hoek kon men dan weer moeilijk afscheid nemen van de vertrouwde rode cijfers en letters. Het compromis: een zo donker mogelijk rood, robijnrood dus. RAL 3003 voor de kenners.

de factuur, precies 20 euro

Het bijhorend factuurtje leert me dat de autoplaat welgeteld 11, 8182 euro kost. Waarom zo'n vreemd getal? Wel, blijkbaar heeft men zitten rekenen tot men, inclusief BTW, aan een totaalprijs van precies 20,00 euro kwam. Maar één briefje en gemakkelijk voor de postbode. Zelfs hier is grondig over nagedacht. De service wordt compleet gemaakt met een zelfklever die je achteraan je oude nummerplaat kan plakken (zie hieronder). Hiermee kan je deze plaat kosteloos terugzenden. Gewoon even droppen in de postbus. En geloof me, als je je oude plaat wat proper wrijft, blijft de zelfklever prima plakken. Goed materiaal.

de sticker op de oude plaat plakken en gratis versturen

Woensdag kreeg ik ook de sleutels van mijn 'nieuwe' tweedehandswagen. Deze Opel Astra Enjoy werd op een wel heel symbolische dag geleverd. Net die zelfde dag rolde immers de laatste Astra van de band in de Antwerpse Opel-fabriek. Niet dat ik fel geëmotioneerd word door het wel en wee van de auto-industrie maar de opeltjes van Antwerpen zijn wel heel degelijke wagens waar de arbeiders terecht fier op zijn. De fabriek had zeker heel veel potentie alleen jammer, of schandalig zo je wil, dat GM niet bereid is om er de kaart van de 'groene auto' te trekken.

de laatste blik op mijn oude, niet-Europese plaat

Mijn nieuwe Opel is drie jaar oud en heeft ongeveer 50.000 km op de teller. Voor een 1300 trekt het beestje verbazend goed op. Het rijcomfort is heel groot en absoluut niet te vergelijken met mijn vorige Astra Break waarmee we enkele weken geleden in panne vielen. Er zitten zoveel (ongevraagde) nieuwe toeters en bellen op dat het nog wel een tijd zal duren eer ik ze volledig onder de knie heb. Cruisecontrol bvb., nog nooit gebruikt. Automatische lichten en ruitensproeiers. Airconditioning, waarvan de garagist zeg dat ik ze best altijd laat opstaan. Zelfdempende spiegels. Een boordcomputer. En ABS.

Het is deze ABS die me deze week al goed van pas is gekomen. Nadat een chauffeur -een vrouw, maar dat zal wel toeval zijn- enkele wagens voor me, in de gracht slipte, diende ik in de remmen te gaan. Door de spekgladde wegen in Schaffen zou ik met mijn vorige auto onvermijdelijk getutst hebben maar deze keer kwam ik netjes tot stilstand. Ik had nog ruimte over.

Alleen boxen vanachter, die mis ik. Niet abnormaal want er zijn er zelfs die kicken op de tuning van hun uitlaatpijp waarmee je een Dafke het lawaai van een Ferrari kunt geven. Het meest belangrijke blijft toch voor mij dat een auto start als ik er de sleutels insteek. Die zekerheid dat het ding rijdt als je dat verwacht. De boordcomputer leert me overigens dat een volle naftbak me een reikwijdte van 900 km. oplevert. Dit doet me eraan denken.... dat ik beter wat minder computer en wat meer tussen de echte mensen kom. Kent er iemand interessante exemplaren?