nieuwe wintergast

Als ik nu een fatsoenlijke kodak had gehad, was de onderstaande foto heel wat scherper geweest maar so what, 't is de moeite die telt zeker? Gisteren bemerkte ik tussen de vele vinkachtigen in mijn wilde tuin voor de eerste maal een keep. Vandaag zag ik er al twee. Van binnenuit, dwars door het dubbelbeglaasde venster, heb ik geprobeerd er een foto van te maken maar meteen werd duidelijk dat mijn kleine Canon-digitaaltje zijn beperkingen heeft. Toch wil ik je de foto niet onthouden, want het duo keep-groenling mag gezien worden.

keep en groenling aan de voedersilo

Als vogelliefhebber ben ik uiteraard heel blij met de komst van de keep in mijn tuin. Niet dat het een zeldzame vogel is, maar deze oranje vink (Fringilla montifringilla) is toch wel een kleurrijke aanwinst. In het bijzonder in het bijzijn van de gewone vinken en de groenlingen komt zijn aparte schoonheid goed tot zijn recht.

Opvallend is ook dat de keep net zoals de groenling erin slaagt om de zonnepitten uit de voedersilo (buis in de boom) te pikken. De mezen kunnen dat ook maar -vreemd genoeg- lukt het de gewone vink niet. Hij blijft zijn eten zoeken op de grond.

De keep is een wintergast. Hij is bij ons alleen in de winter waar te nemen. In de zomer verblijft hij in Scandinavië of Noordoost-Europa. Hier broedt hij ook. Zijn lievelingskost zijn beukennootjes maar blijkbaar vindt hij zonnebloempitten best wel lekker. Het vogeltje op de foto heeft er dus een hele reis opzitten.

Als nu ook de putter (distelvink) nog de weg vindt naar mijn tuin dan is 't plaatje compleet. Ik heb dus nog iets om naar uit te kijken.