De tuin van het Kasteeltje krijgt hoe langer hoe meer de allure van een park
Het voorbije weekend verzamelden bijna 100 afstammelingen van de familie Rutten-Vanderheyden voor een reünie op het Kasteeltje aan de Schoterweg te Tessenderlo. Mijn vader en al zijn broers en zussen, in totaal zo'n 11 stuks, hebben er altijd gewoond totdat ze trouwden en in hun eigen huis trokken. Het familiefeest op het Kasteeltje is dan ook telkens een terugkeer naar onze familieroots.
Op de familiebijeenkomst werd er stopkesschiet gedaan, gepetanquet en veel bijgepraat
Het kasteeltje werd ondertussen aangekocht en prachtig gerenoveerd door een dubbele neef van mijn vader (Broer en zus trouwden met broer en zus). De toegangsweg werd heraangelegd zoals het was voordat mijn grootvader 'de rechte lijn' uitvond en toepaste en ook de weilanden werden verenigd en van prikkeldraad verlost omdat de nieuwe eigenaars zich niet bezighouden met kippen, koeien en een paard.
De mooiste bomen waaronder een schitterende es en kastanjeboom, werden bewaard en kregen nieuw gezelschap van een liriodendron, een zelkova, een vleugelnoot, een liquidambar, een mispelboom en een tiental bloemende kornoeljes. Het Kasteeltje en de tuin kunnen thans gelden als een toonbeeld van privé-restauratie en het is dan ook een plezier om er jaarlijks terug te kunnen komen. Het doet goed om te zien dat een familiestuk in goede en gastvrije handen is terechtgekomen.
Jo voor de es, hét pronkstuk van de tuinHopelijk krijgt de tuin met de jaren de erkenning als park en wordt deze groene ruimte beschermd voor de komende generaties. Mits nog wat enkele toevoegingen en verbeteringen -ik denk nu aan een waterpartij en bloeiende vaste planten- kan dit park uitgroeien tot één van de mooiste privétuinen van Limburg. "Moemoe en vava" zouden alvast hun ogen niet geloven. Toch zou ik er niet van verschieten als vava, better known as the famous Rikus Rutten, de ploeg achter het paard zou binden om er terug een patattenveld van te maken. Voor een boer van zijn generatie is een siertuin 'verloren oppervlakte'. Zeker voor mijn grootvader.
Prachtige Es en een fijn verhaal over een mooi stukje erfgoed dat in goede handen terecht gekomen is. Gelukkig maar! (Alleen jammer dat de nieuwe eigenaars niet voor streekeigen planten gekozen hebben bij de nieuwe exemplaren, zegt de nerd in mij.)
BeantwoordenVerwijderenZo tof!
BeantwoordenVerwijderen@bart: dat geldt wel voor de solitaire bomen maar niet voor de brede omkadering van de tuin: dit struweel staat vol inheemse struiken (hazelaars, lijsterbes,...).
BeantwoordenVerwijderenMoet ik hier uit opmaken dat jij van adelijke bloede bent, zoals de "Rutten-famillie" uit de omgeving van Tongeren? Eigenlijk... je hebt wel iets van een koene ridder, met je sik ... ;-)
BeantwoordenVerwijderenHeeft deze familie Rutten roots/afstammelingen/nakomelingen/banden met Grubbenvorst (Venlo) NL?
BeantwoordenVerwijderen@aida: ik zou het niet weten waar mijn overover....vaders overal in de bedstede rondgehangen hebben.
BeantwoordenVerwijderen