beestjes uit het zuiden

De ganse hitsige dag waren ze te horen op onze Provencaalse kampeerplaats: de tsjirpende cicades die we ook al kenden van onze vakantie in Split. Pas tegen de avond houden de mannetjes even op met hun indringend lawaai om nog een laatste miniconcert te geven bij zonsondergang. 's Nachts houden ze gelukkig hun klep volledig dicht. Fixeer je er niet op want dan word je zot. Leer het te aanvaarden als achtergrondgeruis. Er is toch niks aan te doen, ze zijn met teveel. Bovendien zijn ze zo goed gecamoufleerd dat uw schoen er gegarandeerd naast vliegt. En bedenk, it's all about sex: de mannetjes proberen er de vrouwtjes mee te lokken. Hoe meer kabaal hoe meer 'plezier'.

Allé, als 't daarvoor is, dan is 't goed. Zeldzamer dan die cicades was wel een tweevoudige vondst op één en dezelfde avond. De camping stond er helemaal van in rep en roer. Er was verwondering maar er was ook een beetje angst, zeker bij het eerste beestje. Is dat niet een schorpioen?

Jazeker, de eerste echte schorpioen die we in levende lijve en in't wild zagen. Kleiner dan verwacht, zo'n 4 cm groot. Het beestje zat aan de toiletten, klaar om ongewild vertrappeld te worden en daarom werd de schorpioen met behulp van een glazen potje aan de overkant van de straat weer vrijgelaten. Een prik van de angel zou slechts lichte irritatie bij de mens veroorzaken en is helemaal niet dodelijk. Dat las ik toch in ons boekje over Frankrijk. Zin om de stelling te testen kwam niet in me op.

Al even indrukwekkend was het beest dat wat later werd 'gevangen'. Zeker 5 cm lang en sprieten als een tuinslang (een beetje overdrijven mag toch?). Sommigen dachten aan een kakkerlak -eikes, vies- maar dat het dat niét was, wist ik wel zeker. Zelf kende ik het insect ook niet en dat is niet zo verwonderlijk want het beest (zie foto) is "overal bedreigd of reeds uitgestorven" (Thieme's dierengids 1978), las ik bij thuiskomst in de dierengids.

Het gaat om een Heldenbok, weet ik nu, "één van de grootste Europese kevers". In België en Nederland komt de heldenbok niet meer voor. De kever dreigde eerst opgesloten te worden in een plastieken pot met wat luchtgaten maar ik heb de jonge vinder er toch op gewezen dat het veel beter en wijzer was om de bok terug vrij te laten in de natuur. Dat was echt wel een schoon beest.

Voor de rest heb ik niet zo'n speciale dieren ontdekt tijdens de vakantie. Hier en daar een gevecht met een bruine beer, een paar adderbeten uitgezogen, een moordende duikvlucht van een roofvogel op het nippertje ontweken en het monster van het meer van Banyoles op het droge gezwierd maar dat zijn zaken die iedereen wel meemaakt als hij/zij zijn vakantiebelevenissen wat wil aandikken. Ook nog een mooie koninginnepage en een grote versie van een oranjetipje zien fladderen maar bijzonder is dat niet. En veel levende vis in het water, iets wat ik van mijn West-Limburgse habitat niet kan zeggen (met dank aan Tessenderlo chemie).

Langs de autostrade zag ik wel nog een groot bord met 'krokodillenboerderij' -op zo'n toeristenbord waarop ook chateaus en kathedralen prijken- maar op dat soort onzin wens ik niet dieper in te gaan.