Onze aanpalende noorderbuur is een multigetalenteerde boer die vorige week alweer het beste van zichzelf heeft getoond. Deze keer geen gifspuiterij, mestinjectie, waterverspilling, uitroeiing van kieviten of verwaarlozing van beschermd patrimonium maar wel .... een grote ronde bomenverminking. We spreken hier niet over het wegsnoeien van overhangende takjes. Neen, hij heeft zichzelf het recht toegeëigend om met een hoogtewerker en kettingzaag diep in de aanpalende tuinen te penetreren en naar eigen (ontbrekend) inzicht andermans bomen en hagen te kortwieken. De onderstaande foto illustreert welke ravage er werd aangericht.
Silhouetbepalende takken werden binnen de omheining afgezaagd
Je zou tenminste verwachten dat er enige vorm van overleg en goedkeuring aan voorafgegaan is maar van zo'n details ligt hij blijkbaar niet wakker. Is het nu zo moeilijk voor de boeren om -zoals heel wat collega's al doen- naast opbrengstfixatie ook wat liefde voor de natuur en zorg voor het landschap te tonen? Waar haalt men het lef om andermans tuinen binnen te dringen en met een kettingzaag zomereiken, kastanjes en veldesdoorns te verminken? Deze modus operandi is uiteraard doelbewust gekozen. Wat omligt, ligt om. Een afgezaagde tak, kan er niet meer aangelijmd worden. Weg met de bomen, leve de Roundup-bestendige maïskolf!
Een verplichte cursus basismanieren, het zou voor veel boeren niet overbodig zijn.
Ik heb hier naast mijn stadstuintje achteraan ook zo'n buur. Geen boer maar een kinesiste die net aan de rand van mijn tuintje waar een eucalyptusboom staat haar airco heeft gehangen. Dat ding maakt vreselijk veel lawaai waardoor ik het in de zomer heb opgegeven om na het werk nog effe in de tuin te gaan zitten want omdat mijn tuintje zo klein is hangt dat gewoon recht boven mijn hoofd te zoemen. Ook zij communiceert niet, tenzij met dreigbriefjes. Ook zij snoeit zonder te vragen vanalles af in mijn tuin ter bescherming van haar airco (die daar trouwens eigenlijk niet mag hangen want die hangt zonder toestemming boven de garage van weer een andere buur) en gooit dat dan vervolgens zonder te vragen op andere planten in mijn tuin die daardoor stuk gaan. Ik heb haar als reactie daarop al verschillende keren duidelijk proberen maken dat ze me moet aanspreken op een normale manier en heb haar mijn mailadres en 2 tel nrs gegeven maar ze blijft dat negeren.
BeantwoordenVerwijderenVooraan heb ik dan weer andere buren die zich moeien met mijn tuin. Mijn strookje bloemenweide (met de nadruk op 'mijn') vinden zij 'onkruid' en doen ze dus ongevraagd weg. Ik woon hier tussen mensen wiens idee van een mooie tuin in het beste geval een gazonneke met buxussen is maar waar tegenwoordig omwille van de buxusmot hoe langer hoe meer voortuintjes verhard worden met keien of er kunstgras gelegd wordt. Ik ben hier een vreemde eend in de bijt met natuurlijk en bloemenrijk tuinieren. Zij vinden me 'vuil' ....
Ook die mensen praten niet, ondanks herhaalde uitnodigingen van mijn kant om dat te doen.
Ik heb er zelfs een keertje de politie moeten bijhalen die ook bevestigde dat ze van mijn tuin moesten blijven en mesten ingaan op mijn vraag om te praten maar zonder succes ...
Ik vind het elke kaar bijzonder raar en choquerend dat mensen op zo'n manier met andere mensen omgaan.... Het is in ieder geval niet mijn stijl.
Hier in het Noorden kunnen ze er ook wat van, onder het mom van essentakkenziekte zijn er al heel veel bomen neergehaald. Niet alleen Essen maar oude Eiken en dan is het ook nog gedaan door staats(bos)beheer. Overleg is hier nooit, ineens is er kaalslag.
BeantwoordenVerwijderenGr Jan(Wilde een Tuin)
Wat ben ik blij met mijn buurboer. Bij ons gaat alles in onderling overleg. Er staan een zestal grote krulwilgen en enkele boswilegegen in onze tuin op ongeveer 1meter van onze perceelsgrens. Ik zorg enkel dat de takken niet in de weg van de tractor hangen en indien de takken te hoog hangen helpt hij zelfs om te snoeien. Spijtig genoeg zijn blijkbaar niet alle boeren zo. Sterkte ,Ludo!
BeantwoordenVerwijderenWat erg, zulke mensen, en dan ook nog zo ondeskundig gedaan. Ik zou dit verschrikkelijk vinden, ik denk dat mijn man me moest tegenhouden.....
BeantwoordenVerwijderenEr kunnen boeken volgeschreven worden met dergelijke verhalen. Ik lees ook dat de vredegerechten hun handen ermee vol hebben. Het veldwetboek mag mijn inziens wel eens herschreven/verduidelijkt worden niet alleen wat kappen en 'snoeien' betreft maar ook wat bescherming akkervogels, instandhouding kleine landschapselementen en mest gooien/biocides spuiten tot tegen de perceelsgrenzen betreft. De houding "niemand kan mij wat maken" is te zeer aanwezig bij de landbouwers. Dat zij deel uitmaken van een samenleving, ontgaat hun wel eens.
BeantwoordenVerwijderenDat is inderdaad heftig,...
BeantwoordenVerwijderenHeb je klacht ingediend?