connecterra

De schachttorens van de steenkoolmijn van Eisden

Op mijn verjaardagen houd ik het graag simpel. Je kan me dan geen groter plezier doen dan door gewoon te doen. Een wandeling door de natuur en nadien een tas koffie met een speculazen koekje, meer moet dat niet zijn. En niet te veel gezeur rond mijn kop, dat vind ik alsmaar belangrijker. Vandaar dat we gisteren naar de voormalige mijnterreinen van Eisden -vlakbij de Nederlandse grens- reden om er te wandelen in het Nationaal Park Hoge Kempen. Connecterra heet deze 'toegangspoort' en vanaf de terrils kan je er genieten van het "mooiste panorama van Vlaanderen".

reflectie van de schachttoren en mijn wandelpartner

We deden er de gele route, iets meer dan 10 km lang. Deze pittige wandeling leidt je langs de oevers van de meren en over de hoogste punten. Een vervelende sluier verhinderde vergezichten en ook de herfstkleuren zagen er gisteren maar belabberd uit. Toch was ik onder de indruk van het omliggende landschap, de uitgestrektheid van de bossen en 'meren', de kracht van de natuur die op 25 jaar tijd een verminkte site vol mijnafval wist te heroveren en .... de imposante toren van de Sint Barbarakerk van Eisden.

de toppen van de terrils bieden prachtige uitzichten

Architectuurliefhebbers kunnen zich ook vergapen aan de aanpalende mijngebouwen en de zogenaamde Tuinwijk. Natuurliefhebbers komen tijdens de wandeling zeker ook aan hun trekken. Elk seizoen heeft zo zijn pronkstukken en de herfst gaf ons gisteren heel veel paddenstoelen: vliegenzwammen, spitse knotszwammen, geschubde inktzwammen, parelstuifzwammen en zoveel meer. Op het water dobberden een tiental zwanen en meerkoeten.

Zicht op de Sint Barabarakerk en de moskee

Het meest interessant is m.i. het huzarenwerk dat de natuur er verricht, hoe langzaamaan de troosteloze en steriele site herwonnen wordt door pioniersplanten en flora die gedijt op enerzijds de schrale gronden van puin en grind en anderzijds de natte delen van de site. Ik zag gisteren mooie groepen gageldoorn in bloei, gele toortsen, rozenbottels, slangenkruid, brem en aan de noorderzijde indrukwekkende mospartijen en blauwe bosmestkevers die smulden van een uitgeregende hondendrol.

wie onze wandeling graag overdoet, volge dit bord.

Het wandelgebied Connecterra is volledig omheind en - toch ongebruikelijk in Vlaanderen - er wordt een kleine inkom gevraagd (3 euro voor volwassenen). We betaalden het graag en kregen waar voor ons geld. Voor de kinderen is er nog een plezante speeltuin vlakbij het grote terras dat bij het café hoort. Eén van de 2 aanwezige schachtbokken, dé plek waar zich het gat naar de ondergrond bevond, werd opgepoetst en herbouwd tot klimtoren. Je kan deze tot een hoogte van 12 meter vrij beklimmen maar vergeleken met de terrils waarvan de toppen zich 110 meter boven het zeeniveau bevinden, stelt het uitzicht niet bijster veel voor. 

gaspeldoorn in bloei

Momenteel is het erg rustig op Connecterra maar hoelang dat nog gaat duren vraag ik me toch af. Er is voor dit deel van Eisden een masterplan uitgewerkt waarin ook voorzien is in een bungelowpark met 610 villa's, een spa en een wellnesscentrum, een KMO-zone en ook het voormalige administratiegebouw wordt hervormd tot een 'boetiekhotel'. Vlakbij ligt nu al het gekende 'Maasmechelen Village'. 

Neen, daar ben ik op mijn verjaardag niet naar toe geweest. Zo'n straf verdien ik toch niet? 

(bedankt iedereen voor de vele en lieve verjaardagswensen, in levende lijve, op FB en hier op Muggenbeet)