Hier werd het startschot gegeven voor de lente-opruiming bij de vaste planten. Op het gemak want forceren is nergens goed voor. Dit jaarlijks terugkerend werkje biedt tegelijk de gelegenheid om alle bollen, knollen en vaste planten die zich omhoog werken eens van dichtbij te bewonderen. Ik zag het eerste blauwe druifje in bloei, de eerste boshyacint, ijskristallen op de kamperfoelie ('t heeft licht gevroren), clematissen die vanuit de grond terug uitschieten en de adderwortel die doorgebroken is. Allemaal mooi maar mijn oog viel toch op de lupines.
De haartjes op de bladeren zijn kostelijk maar vooral die waterdruppel in het midden intrigeert me. Hoe komt het dat die druppel niet wegvloeit? In het blad zijn nochtans spleten genoeg om langs weg te sijpelen. Zouden die haartjes het water afstoten? Ook gek is dat die druppel de kromming van het blad niet volgt maar gebogen staat. Heeft dit te maken met de cohesieve kracht? En ik vraag me af: is dat allemaal opgevangen water of is hier ook sprake van guttatie zoals je dat vaak ziet bij vrouwenmantel? Boeiend allemaal; normaal vraag ik zoiets aan mijn wederhelft, die in deze kwesties geschoold is, maar mijn madam zit in Parijs. Ook het zicht, dwars door de druppel, mag er wezen. Het heeft wat weg van een kompaskwal.
Mooie opname! Dat druppels bolvormig blijven, heeft alles te maken met de oppervlaktespanning. Die zorgt ervoor dat de oppervlakte van een vloeistof zich als een veerkrachtige laag gedraagt (en dat losse druppels bol worden). Daar profiteren o.a. schaatsenrijdertjes van om op het water te lopen.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie, gedetailleerde opname van die intrigerende waterdruppels.
BeantwoordenVerwijderenAls ik het zie bij de vrouwenmantel vind ik het altijd weer bijzonder.
Ik denk niet dat oppervlaktespanning iets bewerkt maar eerder het gevolg is van de centripetale krachten die zowel micro- als macrokosmos eerst mogelijk maken. D.w.z: centripetale krachten veroorzaken krommingen in richting middelpunt.
BeantwoordenVerwijderenDit is een combinatie van de cohesie van de watermoleculen en de bijna totaal afwezige adhesie met het bladoppervlak omdat er een waslaag op de lupinebladeren ligt.
BeantwoordenVerwijderenUit het weerbericht van de ochtend van vijf maart: "deze nacht deden zich plaatselijke regenbuien voor met jonge kompaskwallen, vooral in de omgeving van Tessenderlo. Tijdens de dag kunnen nog onweders ontstaan met andere neteldieren en in het zuiden van het land verwachten we stortregens met inktvis".
BeantwoordenVerwijderenPrachtige foto!
BeantwoordenVerwijderenMooie foto's Ludo!. Vooral de eerste, je zou zelfs denken dat er grote diamanten in de bladeren liggen!
BeantwoordenVerwijderenDag Ludo, mooie foto's en interessante vragen! Over de rol van de haartjes bij het aantrekken of afstoten van die druppels wou ik hier een reactie schrijven, maar die werd te lang. Daarom heb ik er nu een blogpost over geschreven. Zou ik jouw foto (uiteraard met bronvermelding) daar ook bij mogen plaatsen?
BeantwoordenVerwijderenFoto is ok Sylvia, ben benieuwd.
BeantwoordenVerwijderenIk heb heel slimme bloglezers, amai, indrukwekkend :) thx voor de toffe reacties.
BeantwoordenVerwijderen