keus genoeg in de dreef voor de abdij
Ik koos, zoals steeds, voor een sober ijsje. Een horentje met 1 bol bananenijs. De kinderen zijn nog slank, zij vreten -als het moet- de ganse ijskar leeg. Vermits alle banken in de buurt van de stoffige dreef bezet waren, aten wij ons ijsje op binnen de muren van de Norbertijnenabdij. Ook hier staan zitbanken en je hebt er rust en een mooi zicht op de abdijkerk. De eerste steen hiervan werd gelegd in 1664. In 1672 werd de kerk in gebruik genomen. De kerk biedt een merkwaardige synthese van barok en gotiek. Zo'n 6 jaar geleden werd de binnenrestauratie ervan voltooid.
ijsje likken binnen de abdijmuren
De abdij van de Norbertijnen werd in 1134-1135 gesticht op initiatief van Arnold II, graaf van Loon. De abdij werd gebouwd bij een bestaande kapel die behoorde tot de abdij van Sint-Truiden. De abdij behoort tot de zogenaamde Orde van Prémonstré. Deze orde zag het levenslicht in 1121 in Prémonstré (N-Frankrijk). Daarom worden de Norbertijnen ook wel Premonstratenzers genoemd. Norbertijnen verwijst dan weer naar Norbert, de stichter van de Premonstratenzers. Bij ons spreekt iedereen van de Norbertijnen, dat ander woord... kent, denk ik, niemand. Zeker niet onder de ijslikkers.
de abdijkerk, een synthese van gotiek en barok
Een bezoekje aan de abdijkerk kon door mijn participatie aan de fietstocht niet uitblijven. Architectuur en bouwkunde blijven me fascineren. Bewonder binnen zeker het mooie houten koorgestoelte uit 1673. Dit Vlaams hoogtepunt van de barokke beeldhouwkunst komt uit het atelier van Octaaf Herry van Antwerpen. Bijzonder interessant is ook het 14de eeuwse poortgebouw (de grote toegang) in ijzerzandsteen en het houten dakgebinte ervan.
Jammer genoeg was de tuin niet opengesteld en konden de dienstgebouwen en de voormalige drukkerij van Zonnekind, Zonneland (1920) en de gekende Vlaamse Filmpjes (1930) niet bezocht worden. Het nieuwe gebouw in zwarte facade dat je vanaf het binnenplein kunt zien, is een ontwerp van Bob Van Reeth, en huisvest Uitgeverij Averbode.
het graf van de "vader" van de Witte van Zichem
Het bezoek aan Averbode werd afgesloten met een serene wandeling doorheen het kerkhofje nabij de abdij. Dit kerkhofje wordt met prachtig ijzeren smeedwerk gescheiden van de weg Veerle-Averbode. Wat weinigen weten is dat op dit kerkhofje Ernest Claes (de Witte van Zichem, Floere het fluwijn,...) is begraven (+1968) samen met zijn vrouw. Ook Nonkel Fons (Daniël De Kesel) werd hier in 1996 begraven.
Een verhaal dat niet klopt, is dat de grote houten draaipoort aan de toegang van de abdij zou scharnieren over het punt waar de provincies Antwerpen, Vlaams-Brabant en Limburg samenkomen. Dit zou te mooi zijn. Het kerkhof en het achterste gedeelte van de abdijkerk bevinden zich op Loois grondgebied. De rest van de abdij, inclusief de poort, is Vlaams-Brabant. Als de poort draait, raakt ze ei zo na het uiterste puntje van de provincie Limburg aan. Maar de provincie Antwerpen komt er helemaal niet aan te pas. Op Google Earth of Geo-Vlaanderen kan je het vrij precies bestuderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.