Pagina's

29 juni 2016

kalm


klein koolwitje, mannetje

Alhoewel enkele vlinderstruiken en ijzerhard al in bloei staan, zijn er geen vlinders op te bespeuren. Het blijft hier kalm op het vlinderfront. Een groot dikkopje (met zijn kenmerkend weerhaakje in de antenne) zie ik wel, één gehakkelde aurelia en twee kleine koolwitjes of knollewitjes. Ze landden op een groep door de zon beschenen Geranium endressii.


22 juni 2016

koevinkje


Vandaag één vlinder gevonden, in eerste instantie schuilend onder een blad van de Darmera peltata, maar wat later met de vleugels wijd open: het koevinkje. het is niet toevallig dat het net het koevinkje was dat verscheen op deze betrokken namiddag. Het is één van de weinige vlinders die bij bewolkt weer vliegen, de donkere vleugels zorgen er immers voor dat de vlinder snel kan opwarmen. De onderkant van de vleugels is versierd met heel mooie ogen


kleine ingreep ter verfraaiing


De sneeuwbes met roze bolletjes groeide tot op de verharde parking. Ik was er op uitgekeken. Het was dan ook heel saai. Door er een meter breed van te verwijderen kwam er weer wat plantruimte vrij. Dat was wel even zwoegen maar dankzij een grote boshak van mijn vader konden de wortels toch grondig worden verwijderd. Elders in de tuin kon ik nog wat overbodige kastanjen afspanning verwijderen en er lagen ook nog wat palen te rotten. Ze kregen beide een opwaardering en werden in de voortuin geplaatst. Ik kwam 1 paal tekort maar een rechte boomstam werd snel verzaagd tot de hoekpaal. Als plantgoed koos ik voor een Clematis tangutica (tegen de linkse hoekpaal), 5 hortensia's 'Butterfly' en 11 elfenbloemen grandiflorum 'Lilafee' om de bodem te bedekken. Met kleiklinkers werd nog een boordje gelegd en voila, weer een kleine verbetering. Nu afwachten of de vlinders effectief afkomen op deze 'vlinderhortensia's'.

het eindresultaat



20 juni 2016

vlinderpost


illustratrice vlinders: Marijke Meersman

De inhoud van het pakket was voor die van ons en interesseerde me niet zo. Mijn blik viel meteen op de postzegels. Drie mooie vlinders: het groentje, de dagpauwoog en het oranjetipje. Zelfs als postzegels fleuren die beesten de dagdagelijkse sleur wat op. De vragen die in me opkwamen waren: zouden er nog postzegels van andere vlinders bestaan en wie heeft ze getekend? De naam van de illustratrice staat op de postzegel en ze heeft een website (zie onder). Alle antwoorden meteen beantwoord.

"Op 8 mei 2015 riepen de leden van de Entomological Unit van The Japan Philatelic Society Foundation – de grootste filatelievereniging ter wereld – , de vlinderpostzegels van Marijke Meersman uit tot de mooiste insectenpostzegels ter wereld. 100 juryleden kozen voor deze vlinderzegels omwille van het oog voor detail, de eenvoud en de doordachte kleurrijke uitwerking. In juni 2015 werden de vlinderontwerpen tentoongesteld in Tokyo."

En dat hangt dus hier zo allemaal op een enveloppe.



17 juni 2016

Amorpha fruticosa


pyjamazweefvlieg op bloemen van Amorpha fruticosa



13 juni 2016

een weg banen



Zou hier 'ne groene' of 'ne luierik' wonen?

Onze voorgevel wordt meer en meer ingepalmd door de wilde wingerd en een bruidsluier. Het toegangspad tot de voordeur werd door de omringende struiken en de druivelaar alsmaar smaller wat, zeker met dit regenweer, gegarandeerd voor natte kleren zorgde. Wie ons een bezoekje wilde brengen, moest zich een weg banen door 'de jungle' eer hij op de bel kon drukken. Daarom ben ik er toch maar eens met de heggenschaar doorgegaan. De linkerzijgevel is compleet 'overwoekerd'. De 2 bovenste vensters zijn op natuurlijke wijze verduisterd door een andere wilde wingerd. Hierdoor is er extra privacy maar ongetwijfeld zal dit de vraag doen rijzen: woont hier eigenlijk een groene of is het gewoon een luierik? Wel, het juiste antwoord is een beetje van beide. Daar is niks mis mee.


12 juni 2016

slakkenpluk


Zonet heb ik nog eens de lupines en de Salvia's in de voortuin op slakken gecontroleerd. Zowel de naakstlakken als de huisjesslakken waren goed aan 't smullen. Jammer voor hen op een plek waar ik het niet wens. Dus heb ik ze op een groot blad gezet en richting achtertuin verhuisd. Daar heb ik een hoekje waar ze hun ding mogen doen. Vergis je niet, die kleine hoopjes op de foto zijn naaktslakken van zo'n 6/7 centimeter lang.


slakkengemeenschap


Voortuin, onder een lupineblad


Zeeuws knoopje

'Shaggy'

Ik heb al heel wat Zeeuws knoopjes gekocht. Het is bijna onmogelijk om aan hun verleiding te weerstaan. De bloemen en dan in feite de schutbladen zijn dan ook heerlijke kost voor fijnproevers. Helaas, ik kan ze niet houden. Wintervastheid is geen probleeem wel onze snel uitdrogende zandgrond. Zeeuws knoopjes willen vochthoudende grond en dan is wat leem of kalk in de bodem toch wel nodig. Een veldje vol met Zeeuws knoopjes zal dan ook een droom blijven. Eén plant is een uitzondering op de regel, een 'Shaggy' (Astrantia major ssp.involucrata 'Shaggy') die ik eens won op een loterij van de Vaste Planten Vereniging. Heb ik toch iets om naar te gapen. 


10 juni 2016

azuurwaterjuffer

azuurwaterjuffer mannetje

Rond de waterplassen in onze tuin komen 2 soorten blauwe waterjuffers voor: het lantaarntje maar toch vooral de azuurwaterjuffer. In de amfibiepoel, duidelijk hun favoriete stek, zijn ze prima gade te slaan. Wanneer ze met een aantal tandems bijna synchroon eitjes afzetten levert dat mooie beelden op. Gisteren zag ik een mannetje dat in de vlucht een vrouwtje wilde afpakken van een ander mannetje dat haar reeds bij de nek gegrepen had. Hier gaan nog accidenten van komen, dacht ik. Deze blauwe juffers verschijnen enkele weken na de vuurjuffers. Als de biologische klok ook dit jaar normaal verder tikt, dan volgen de houtpantserjuffers, de heidelibellen en de blauwe glazenmakers. Zij zijn 'vaste klanten'. Heel af en toe verschijnt er ook een weidebeekjuffer als toemaatje. Die vind ik de max.

tandem azuurwaterjuffers in tegenlicht
Ik wist dat ik die houding ergens van kende: Garmisch-Partenkirchen
(het schansspringen op nieuwjaar)




9 juni 2016

'mislukte' foto


Te snel en per ongeluk afgedrukt waardoor het object dat ik wilde fotograferen zelfs niet op beeld staat. Normaal gaat dat de prullenmand in maar nu vond ik toch dat dit beeld beter verdient. Wat je ziet is een spiegelbeeld (ronde spiegel met blauw-groene mozaïek) waarop zowel een binnendeur als de achterdeur staan. Helemaal rechts staat onze okergele radiator met magneten die we op onze reizen gekocht hebben. De ooievaar is bv. van onze Elzasreis en daaronder hangen de prachtige watervallen van de Hérisson in de Franse Jura. Hier tussenin vind je de Groene Citadel van Maagdenburg, een bouwwerk van Hundertwasser. De scherpe bek is van een houten vogel. Kijk, en dat is nu een voordeel van een eigen blog, je kan er werkelijk alles op zwieren zonder bemoeienissen of censuur van anderen. Zij kunnen dan op hun beurt meteen wegzappen. Vrijheid, blijheid!


8 juni 2016

De stadsreus op bezoek


Stadsreus, ook wel hoornaarzweefvlieg genoemd, op Knautia macedonica.
4de waarneming van het jaar


6 juni 2016

zelfbevrijding


ontluikende papaver werpt zijn harig omhulsel af,
zelfbevrijding op D-day.



bezoek voor 'Brookside'


Oranje tuinstoelen, groen loof, een Geranium 'Brookside' en een wespje (zie reacties!) dat op bezoek is.  En een pocketcamera.



mijn gifvrije tuin (campagne VMM)


Vroeger was het een evidentie om naar pesticiden te grijpen. Maar nu weten we dat ze zeer schadelijk zijn voor het milieu én voor onze gezondheid. En het is perfect mogelijk om je tuin gifvrij te onderhouden!
Button
Daarom is er nu ‘Mijn gifvrije tuin’. Samen met Velt vzw heeft de VMM hun jarenlange ervaring samengelegd, alle tips gebundeld en geïllustreerd met mooie foto’s en duidelijke tekeningen.

Je kan kiezen tussen vier verschillende types tuin: een stadstuin, een grote tuin, een moestuin of een speeltuin. Voor elke tuin zijn er specifieke tips die je meteen op weg helpen! Grasduin ook eens door de andere tuinen, je doet er misschien inspiratie op.

bron: http://www.zonderisgezonder.be

spontaan duo


Een wild roosje, een van de vele zaailingen die hier het levenslicht zagen, heeft zich neergelegd  in de Calycanthus x raulstonii 'Hartlage Wine', een kruising tussen Sinocalycanthus chinensis en Calycanthus florida. Een spontaan duo bestaande uit enerzijds een creatie puur natuur en anderzijds een bijzonder resultaat van een stuifmeel- en stamperexperiment.  Beiden hebben hun charmes maar het sjieke roosje is een geschenk van de natuur en voor de Calycanthus heb je best vast werk (bij wijze van spreken).


grote fopwesp

zweefvlieg met wespimitatie

Foppen, dat doet deze grote fopwesp vast en zeker. Je zou er geld op inzetten dat dit een wesp is maar 't is een zweefvlieg. Eentje die zich voordoet als een wesp en zo een aantal mogelijke belagers op andere gedachten brengt. Als je 't beestje van dichtbij bekijkt zie je ook wel de verschillen: het achterlijf is veel breder, de wespentaille ontbreekt, de ogen zijn groter en de vlieg heeft maar één paar vleugels.


5 juni 2016

visjes


Negen grote goudwindes bevolken onze zwemvijver. Nooit hadden we kleine visjes tot vorig jaar toen er ineens 4 tevoorschijn kwamen. Ze stellen het goed. Wat er dit jaar gebeurd is, is evenwel buiten alle verwachting. Zo'n 100 jonge goudwindes erbij! Knap om ze bezig te zien: hoe ze meestal in een school samen zwemmen, hoe ze nu al bliksemvlugge reflexen hebben en hoe ze de krachtige waterstroom aan de pompuitlaat trotseren. Zo'n 15 grote vissen is evenwel het maximum voor het ecosysteem of het biologisch evenwicht in onze vijver. Als ze groter zijn, zullen we een hele hoop moeten uitdelen aan andere dierenvrienden/vijverbezitters.


Aziaat op bezoek


Aziatisch lieveheersbeestje in de bloemkornoelje.



4 juni 2016

lekker diep


penseelkever met zijn snoet in een margriet

wat later vond ik hem op de paradijslelies....

Paradisea liliastrum

.... waarin hij zo diep verdween dat een rozenkever
de kans zag even de experimentele toer op te gaan.


Je ziet toch wat als je je ogen ophoudt.


lantaarntje


Bij regenweer of op een donkere wolkendag zie je nauwelijks libellen. Behalve het lantaarntje, een waterjuffer van zo'n 3 à 3,5 cm. Zo ook vandaag: enkel een lantaarntje rond de vijver, de rest wacht op de zon. Ook voor de leken is het lantaarntje gemakkelijk te determineren, het achterlijf is volledig zwart behalve achteraan (segment 8), daar is er één blauw 'lantaarntje'. 


prachtriet na een regenbui


Miscanthus sinensis 'Malepartus'



tuinvrienden

De gele lis heeft bezoek.

De aanhoudende regen heeft hier geen schade aangericht. Op zo'n momenten ben ik blij met onze arme Kempische zandgrond. De afwezigheidvan leem of klei zorgt er voor dat het water zo de bodem insijpelt. Daar waar vroeger toch nog plassen stonden heb ik in de buurt een grote struik neergepoot en de bodem die richting laten afwateren. Een mini-wadi in feite. Twee vliegen in een klap: water voor de struik en geen plassen meer. De kletsnatte omstandigheden hebben hier, zoals je ziet op de foto, een leger aan naaktslakken wakker geschud. Waar ze blijven van komen is me een raadsel. Ik merk dat naaktslakken ook zot zijn van magnoliabladeren. Dat wist ik niet. Eén van mijn nieuwe magnolia's is volledig kaalgevreten, er staat geen enkel blad meer op.

magnolia met nog een beetje blad
naaktslak in Magnolia 'Yellow River'
De lupines blijven zo te zien toch de lievelingskost van de slakken. Op één nacht tijd wordt een hele plant herleid tot een zielig hoopje slijm. Behalve heel veel slakken vond ik gisteren ook een mooie, grote behaarde rups. Hij zat in het gele nagelkruid aan de bosrand. Volgens mij is het de rups van de hageheld. Instinctief ben ik er met mijn handen afgebleven, gelukkig maar want bij het opzoekingswerk lees ik dat de haren huidirritaties kunnen veroorzaken. Daar heb ik op dit moment weinig zin in want ik heb al genoeg jeuk van enkele tekenbeten. Het mag nu 2 dagen droog blijven want enkele tuinvrienden zetten dit weekend de poorten van hun ecologische tuin open. Met een stralend zonnetje erbij is dat toch veel aangenamer. Succes aan allen!

De harige rups van de hageheld.


3 juni 2016

zero points

Gediskwalificeerd voor het EK Turnen maar ze laten het zelf niet aan hun hart komen:


That's the spirit


geisha


Het nachtvlindertje dat ik vandaag vond heeft een prachtig kleurenpatroon in de vleugels. Mijn eerste reactie was dat het wel weer een van die langsprietmotten zou zijn maar dat blijkt, na wat opzoekwerk, niet het geval te zijn. Het is een geisha, een nachtvlindertje uit de familie van de bladrollers. Voortgaand op waarnemingen.be wordt het haast uitsluitend in de Limburgse en Antwerpse Kempen waargenomen. Van deze Olethreutes arcuella werden het voorbije jaar nog maar 24 exemplaren ingevoerd. Vele daarvan werden vlakbij gevonden: in Veerle, Averbode, Eksel en Meerhout. Juni is normaal de topmaand.