капусняк

Kапусняк of kapusnyak is een Oekraïense koolsoep. Ook in Polen, Tsjechië en Slovakije wordt deze soep regelmatig opgediend. In de schoonfamilie kwamen капусняк en borsjtsoep (rode bietensoep) vaak op tafel. Mijn wederhelft, een half-Oekraïense, vroeg me vandaag om eens kapusnyak klaar te maken. Dit met de ingrediënten die ze meende te herinneren van het recept van haar babka. Zonder varkensvlees evenwel; vrede en gezondheid wensen en tegelijk aan het slachten slaan, is nogal geschift. Om lekker te eten hoef je niet wreed te zijn.

Het eindresultaat werd deze middag bijzonder gesmaakt. Deze soep is erg lekker én voedzaam. Eén bord volstaat om een halve dag in de wiggel te blijven. Zoals je op de bijhorende foto kan zien, worden alle ingrediënten gemixt behalve de koolbladen en de witte bonen.

Om een foto te nemen wordt hier de teljoor niet schoongeveegd.

Bereidingswijze: 

Stoof 2 grote uien, 2 preien en wat selder aan. Doe er als het geheel smeuïg is een vijftal in schijfjes gesneden wortelen bij en een fles passata (tomaten). Giet er heet water bij totdat alle groenen net onder water staan en laat deze soep goed doorkoken totdat de wortelschijfjes mals zijn. Mix deze soep goed fijn.

Vervolgens voeg je 2 bokalen witte bonen toe en een fijn gesneden spitskool (de hardere kern haal ik er steeds uit). Laat nog een kwartier doorkoken en kruid af met zout, peper en 1 groentenbouillon-blokje. De soep mag behoorlijk dik blijven, dus niet te veel water toevoegen.

Smakelijk. Met deze soep verwen je je gasten op een echte Oost-Europese traditie.

Smits en Minne

Kerkhof Achterbos-Mol, graf van Jakob Smits

Eén van mijn rare passies is het Kempisch kanaal met zijn sluizen. Dit kanaal verbindt de Maas met de Schelde en het voedzaam water ervan speelde een belangrijke rol in het vruchtbaar maken van de arme Kempische gronden. 33 meter bedraagt het hoogteverschil tussen Bocholt en Herentals en met 7 kleine sluizen en 3 dubbele sluizen wordt dat verschil overwonnen. De eerste 5 sluizen bezocht ik al eerder en nu ik toch in Mol-Acherbos was om er wat te wandelen kon ik de opportuniteit niet laten liggen om sas 6 ook eens gaan te bewonderen. Ieder zijn  hobby!

Op het einde van de wandeling bezochten we het kerkhof van Achterbos, niets bijzonders ware het niet dat hier een hoek is ingericht voor de schilders van de Molse School. Hierbij valt het indrukwekkend graf van Jakob Smits op, de meest bekende van de Molse School. Op zijn laatste rustplaats prijkt een bronzen beeld van (baron) George Minnen, lid van de zgn. eerste Latemse School. Minnen was op zijn beurt een groot voorbeeld voor kunstschilder Gustave Van de Woestyne. 

Sas 6 Mol met een verval van 1,93 meter.

meikever

Mijn nonkel, Benoit Rutten, vond gisteren bij lichte werkzaamheden in zijn tuin een actieve meikever. Benoit, tevens lid van Natuurpunt, kwam zijn opmerkelijke vondst vandaag samen met zijn wandelgenoot (mijn vader) aan mij tonen. En ja, de kever kroop levend en wel rond op mijn hand. Meikevers ontpoppen ondergronds (in de herfst) waar ze normaal ook de winter doorbrengen in hun 'popkamer'. Bij oplopende temperaturen (in de lente) kruipen de jonge meikevers het kortstondige leven bovengronds tegemoet.

Meikever op 28 december gevonden in Tessenderlo.

piep

De winterakonieten komen al goedendag zeggen.

hartige spruitjestaart

spruitjestaart

De jongste dochter was aan het bakken geslagen en er was wat overschot: bladerdeeg en een kom met eierdooiers. Hét moment om zelf aan de slag te gaan. Met deze spruitjestaart heb je meteen een volledige maaltijd op tafel staan.

Mijn bereidwijze:

1. Een ingevette bakvorm bekleden met bladerdeeg en gaatjes prikken in de bodem.
2. Spruitjes net gaar koken. Deze even oproeren in een pan met eerder gebakken uien, bruine champignons en veggie-hamburgers.
3. Kruiden met zout, peper en muskaatnoot. Deze mengeling in de taartvorm kappen.
4. De overschot dooiers met een garde kloppen en er soyaroom (ongeveer 200 ml.) bij kappen. Smaak geven met een snuifje zout en een kwart blokje tuinkruiden-bouillon.
5. De taart een half uur in een voorverwarmde oven steken op 200 °C.

Smakelijk.

(Ook lekker en veggie: quiche witloof)

blijft toch mooi

Ik kan er blijven naar kijken. Dankzij subliem selectiewerk van gepassioneerde kwekers zijn er prachtige toverhazelaars ontstaan. Hoewel ik recentelijk meer en meer met Magnolia bezig ben, prijs ik me toch gelukkig dat ik heel wat Hamamelis-variëteiten in onze tuin heb aangeplant. De winterperiode is hierdoor een moment om met plezier de jas aan te trekken en de wonderschone en geurende lintbloemen gaan te bewonderen. 

De Hamamelis 'Ajan', een geschenk van de familie van Heijningen, gaat ook dit jaar prachtig bloemen. Hij kreeg een plek vlakbij het grote livingvenster waardoor hij ook van binnenuit goed te zien is. Ook een 'Aphrodite' en een 'Diane' staan dichtbij het huis. Het volstaat om door het venster te kijken  om te genieten van hun sierlijk voorkomen. Met wat sneeuw erbij, zijn ze nog mooier maar voorlopig (?) doen we 't zonder.

De lintbloemen van de toverhazelaar krullen zich open.

zwarte mees

oplichtersregering

Ah, dààr moeten we dan tot ons 67 jaar voor gaan werken !

... en dan maar klagen en sjirpen op de mensen die geïnvesteerd hebben in zonne-energie. En Turteltaksen uitvinden om de zgn. "zonnepanelen-put" weg te werken. Graaien bij de mensen en vervolgens uitdelen aan de wapenindustrie en misbruiken voor de uitbouw van een politiestaat. Dat dreigingsniveau 4 had duidelijk bijbedoelingen: de geesten van de mensen prepareren. Ge zoudt nog denken dat sommigen niet rouwig zijn om het Jihadisme. 

oh, dat is niet lief!

In deze dagen is gewoon doen erg ... ongewoon 

elk mens heeft zijn limiet

bureelbordje 

opgefrist

Bijtijds wordt hier op computerterrein 't een en 't ander opgefrist. Een nieuwe header voor de blog, enkele gigabytes aan bestanden van de harde schijf gekieperd en ook voor de screensaver was ik aan iets nieuws toe. De duiker van National Geographic heeft na een jaar onder water vertoefd te hebben zijn rust wel verdiend. Op het internet vond ik een leuke variant op de tegen-de-stroom-in-gedachte. Naadloos aansluitend bij de nieuwe header van Mordillo. Do not conform. Een thema dat als een rode draad door mijn leven loopt. Al ondervind ik dagelijks dat meelopen met de hoop het leven wel vergemakkelijkt. Het nieuwe goudvisje zal me er aan herinneren dat ik geen grijze muis mag worden. Dat ik mag zijn wie ik ben. 

zelfportret in Hageven

Warm gekleed voor een wandeling 

door het Hageven te Neerpelt (2-landenwandeling).

Behoudens het lawaai van de auto's op de N74 

een mooie wandeling  met een indrukwekkende

Dommel en grootse open ruimtes.

Roxy the Movie

Zappa's verjaardag (21/12/1940)

Met z'n 400 waren we gisteren. Allemaal Zappa-fans, een internationale hippe bende, samengetroept voor het Zappafest in het Heusdense cultureel centrum. Door omstandigheden had ik Sinister Sister gemist maar ik hoorde er veel goeds van. De Muze Jazz Orchestra zag ik voor de tweede maal en ze klonken nog beter dan de eerste maal. Ze hebben het werk van Zappa al flink in de vingers en blijkbaar vond Napoleon Murphy Brock, het originele bandlid van The Mothers die als special guest mee op het podium stond bij afsluiter Frank Out, dat ook want hij beloofde binnen 2 jaar ook eens met het MJO samen te spelen. Dat is niet niks.

Frank Zappa, duidelijk in zijn nopjes

De Duitse Frank Out (een woordspeling naar Zappa's eerste plaat 'Freak Out') speelde in de balzaal een indrukwekkende set. Napoleon Murphy Brock was een enorme toegevoegde waarde voor het vocale werk en het showgehalte. Ik was sterk onder de indruk van de kwaliteiten van de drummer en de keyboardspeler. De beide gitaristen konden er ook wat van en ze benaderden de toon van Frank Zappa heel goed. Blijkbaar weten ze perfect welke pedalen Frank mee op het podium had. Bij Yo' Mama zaten ze er rats op en dat is geen simpele gitaarsolo.

Voor de Zappa-fans was de aanwezigheid van Napoleon Murphy Brock natuurlijk het summum van de avond. Hij stond aan de zijde van Zappa vanaf Apostrophe tot Sheik Yerbouti en hierbij is ook het absolute meesterwerk Roxy & Elsewhere. Deze dubbele vinyl die grotendeels werd opgenomen op 8, 9 en 10 december 1973!, laat Zappa horen op zijn artistiek hoogtepunt met The Mothers in bloedvorm. Wat bv. Ruth Underwood en George Duke (RIP George) daar presteren grenst aan het onmogelijke!

Zappa haalde schoon volk op het podium bij de Be-Pop Tango

Wat velen niet wisten is dat deze magistrale concerten ook gefilmd werden. Helaas bleken er technische problemen te zijn - samengevat: haperende klankopnames verminkten de synchronisatie tussen beeld en klank- die men in het analoge tijdperk niet weggewerkt kreeg. Maar nu, meer dan 40 jaar later, is de concertfilm dan eindelijk verkrijgbaar. Murphy Brock vroeg in Heusden of we de film al gekocht hadden; wel ja. Op het Zappafest werd Roxy The Movie ook verkocht en ik gaf mijn wederhelft een prima tip voor mijn pakje onder de kerstboom. Een goed pakje is een zelf gekozen pakje. 

Niet dat de DVD+CD daar nu ligt want zo lang kon ik echt niet wachten. Genieten van begin tot einde was dat deze morgen. Logisch dat deze heerlijke muziek nog steeds live gebracht wordt, dacht ik, muzikanten met smaak en niet vies van een uitdaging, kunnen niet om het werk van Zappa heen. (His) music is the best. 

(Beide foto's nam ik al liggend in de zetel terwijl de film op TV was. Ja, ik was er graag genoeg bij geweest. De filmrelease was op 30 oktober 2015. Gail Zappa, Franks vrouw, hielp nog met de productie maar overleed op 7 oktober 2015. Frank zelf overleed op 4 december 1993.)

de gele trilzwam

Op een tak van één van onze houtwallen is momenteel een mooie groep gele trilzwam te zien. Je kan deze geleiachtige zwam het hele jaar wel vinden maar meestal vind ik dan ééntje aan een dode tak van een hazelaar. In de natuur wordt alles mooi opgeruimd en dat levert soms bijzondere taferelen op. Daarom loont het de moeite om dood hout in het bos te laten liggen of er muurtjes mee te bouwen. Behalve deze gele trilzwam vonden we hier zo ook elfenbankjes, geweizwammen, berkenzwammen en tonderzwammen. 

pimpelmees

toverhazelaars in bloei

Bij een wandeling door de tuin hoor ik al wat lenteliedjes van de vogels. Een koppel duiven kan zich niet langer beheersen en geeft flink van jetje. Een groep narcissen is al bijna een decimeter boven de grond gegroeid en de botten van de haagbeuk zijn opengebroken. Wat wil je met temperaturen boven de 10 graden Celsius en dat op 19 december? Het zoveelste warmterecord van het decennium! De eerste toverhazelaars staan ook in bloei waarbij de  gele 'Westerstede' reeds het verst is opgeschoten. 

vinkvrouwtje

Vinkenvrouwtje in gele kornoelje

Het grote vogelweekend komt eraan. Op 16 en 17 januari wordt er weer volop geteld.
Wie zich tijdig registreert als teller, krijgt van Natuurpunt de Tuingids voor Blije Vogels toegestuurd.

geringd roodborstje

guitige boomklever

De winter, of toch wat daar voor moet doorgaan, is een periode dat ik vaak vanuit de keuken naar de capriolen van de tuinvogels zit te gapen. Terwijl ik de patatten schil of gewoon geniet van een verse mok koffie kan ik hun avonturen van heel dichtbij volgen. De voedersilo hangt amper een drietal meter van het venster waardoor alles heel vlakbij gebeurt. 

Links van de pompbak staat mijn kodak op een statief klaar om enkele foto's te schieten moest er zich iets bijzonders voordoen. Wat 'bijzonder' is dat evolueert met de jaren. De zwarte mees en de boomklever (foto boven) waren ooit heel zeldzame gasten maar zijn intussen kind aan huis. De voorbije week verschenen ook de grote bonte specht en de appelvink even ten tonele en dat zijn hier nog steeds bijzondere waarnemingen. Net als de sperwer die hier met een vogel in de klauwen langs het keukenraam scheerde. 

Het lukte me evenwel niet om deze taferelen te fotograferen wat op dat moment wel heel even jammer is. Maar ik amuseer me kostelijk met mijn kolonie huismussen en het koppeltje boomklevers. Het verbaast me nog steeds dat de dubbele beglazing zo weinig blur oplevert. 

Vandaag maakte Vogelbescherming Vlaanderen bekend dat de 'verkiezing' van de vogel van het jaar 2016 gewonnen werd door ..... het vogeltje waarvoor ik ook gestemd had, met name: (lees het hier).

duo vreters

Een paar seconden lang kwam vandaag een appelvink op bezoek.

Je raadt het al, net op het moment dat het geheugenkaartje NIET

in  het fototoestel zat. Om me toch een beetje te troosten focuste ik

me vandaag op enkele groenlingen. 

En neen, de distelvinken willen ook maar niet komen.

Sinds we hier wonen, 1991, is er nog nooit eentje verschenen.

kerstlampjes met lange sluitertijd

belichtingstijd 1 seconde

belichtingstijd 1 seconde

belichtingstijd 1 seconde

en wie graag het kind in zichzelf volledig wakker wil maken,

die kan de kleuren (foto 1 bv.) softwarematig omkeren:

of een iet of wat 'thermografisch' effect nastreven:

Kerst- of andere kaarten? Zoveel je wil. :)

ik en mijn sixpack

Dat is zo: je kan een overheerlijke sixpack krijgen met veel te trainen en wat op je eten te letten. 't Schijnt dat sit-ups wonderen kunnen verrichten. Maar mij leek het gemakkelijker om mijn sixpack gewoon aan sinterklaas te vragen.

Wie kan nu nog aan mij weerstaan?

weg met dat woord!

Je hebt nog enkele dagen de tijd, tot 8 december met name, om deel te nemen aan de Weg-met-dat-woord-wedstrijd. Een vliegensvlug spelletje georganiseerd door het Instituut voor Nederlandse Lexicologie.

Welk woord wil jij niet meer horen? Mijn keuze uit de 10 genomineerde woorden was snel gemaakt.