de muts van de kardinaal

de valklare zaadjes van de Euonymous planipes

Kardinaalsmutsen zijn om twee redenen bijzonder geliefd: de herfstverkleuring en de mooie vruchten die wat op de mutsen van een kardinaal gelijken vandaar ook hun naam. 

De wilde kardinaalsmuts (E. europaeus) heb ik in onze tuin het meeste staan. Niet allemaal zelf aangeplant want de vogels zorgen voor de verspreiding van de gemakkelijk kiemende zaden. Een aantal van hen krijgt jaarlijks bezoek van de stippelmot waardoor ze volledig ingepakt zijn met spinsels en kaalgevreten worden. Ik laat dit verschijnsel ongemoeid want de struiken krijgen wat later nieuwe bladeren. In de herfst verkleuren de groene bladeren mooi oranje-rood en ook de rozige vruchten splijten dan open waardoor de oranje zaden tevoorschijn komen. De witte bloempjes stellen niets voor maar bevatten wel vrij veel nectar. Van de wilde kardinaalsmuts staat in onze tuin ook de cultivar 'Red Cascade' waarvan de takken overhangend zijn.

Nog mooier dan de wilde kardinaalsmuts - en goed verkrijgbaar - is de Euonymous planipes (zie foto). Een absolute aanrader. Ook hier is er de mooie rode herfstverkleuring (zeker als hij voldoende zonlicht heeft) maar het zijn vooral de vruchten die een extra troef zijn. In plaats van het eerder fletse roze van de wilde kardinaalsmuts zijn hier de vruchten mooi rood. Heel sierlijk, zeker wanneer na het openbarsten de oranje zaadjes hangen te bengelen.  Wel stel ik vast dat er nog geen enkele jonge zaailing van deze struik is opgedoken. In de winter is deze kardinaalsmuts nog steeds sierlijk want ook de puntige winterknoppen zijn roodgekleurd. In onze tuin is de E. planipes nog nooit kaalgevreten door de stippelmot. Blijkbaar richt deze mot zich enkel tot de wilde soort. Ook dat is meegenomen.

Van de bladverliezende kardinaalsmutsen heb ik enkele jaren geleden ook de E. alatus aangeplant. Deze verkleurt in de herfst echt knalrood - de Engelsen noemen hem niet voor niets 'Burning Bush' - en de takken vormen kurklijsten over gans de lengte, vandaar 'Winged Euonymous' of de 'gevleugelde kardinaalsmuts'. Het groepje E. alatus staat hier aan de rand van het bos, in behoorlijke droge grond, en doet het vooralsnog uitstekend.

Wie van opvallende herfstkleuren houdt, kan de kardinaalsmutsen niet over het hoofd zien. Wel opletten dat eventuele kinderen de zaden niet in de mond steken (geef ze bijvoorbeeld regelmatig een boterham) want de kardinaalsmutsen zijn giftig. In plaats van deze sierlijke en gemakkelijke struiken hierom weg te laten uit je tuin, kan je de kinderen beter van kleins af aan leren om niets uit de tuin in de mond te steken. Om het wat stout af te ronden: met de kardinaalsmutsen ga je om zoals je dat best met echte kardinalen doet. Voorzichtig.