kersendief

Zowat alle vogels vreten momenteel hun buikje vol met de rijpe vruchten van de krentenboompjes. Ze moeten het heerlijke snoepjes vinden als je ziet welke halsbrekende toeren ze ervoor uithalen. Zelfs de dikke wilde duiven landen als Zeppelins op de tere takken van de struiken om hun deel van de buit mee te pikken. Het is ongelofelijk hoe zot de vogels van die krenten zijn. Zelfs nu de sappige, zoete kersen aan het rijpen zijn, verkiezen ze toch nog de krentjes. Zelf eet ik er ook graag van: ze smaken naar een mix van wilde appeltjes en bosbessen. Maar een boomgerijpte kers dat is toch nog wat anders.

Gezeten in het zithoekje in de buurt van mijn drie kerselaars, ontdekte ik deze week een onverwachte kersendief. Als een Tarzan kwam hij via de lorken en kastanjebomen aangevlogen. Hij moet me gezien hebben, maar het deerde hem niet. De rode eekhoorn. Een schattig beestje maar onderschat hem niet, niet als 'fruitplukker' maar zeker ook niet als nestenrover. Hoeveel tumult hij onder de vogels al niet veroorzaakt heeft!

Maar ook nu laat ik de natuur zijn gang gaan. Ik heb me er al meteen bij moeten neerleggen dat de kersenbloesems voor mij zijn maar de lekkere kersen voor de vogels en -blijkbaar nu ook- de knaagdieren. Geen eerlijke deal misschien maar wat zit er anders op? De bomen volhangen met oude CD's? Zilverpapier? Ze afschieten? Een vogelverschrikker waarmee ze na een halfuur al zitten te lachen? .... Neen, het is goed zo. Als vogelliefhebber accepteer ik dat de dieren mijn tuin leegroven. Ik geniet van hun aanwezigheid en hun instinctief gedrag. Een ecologische tuin is per definitie een vrijhaven voor de dieren. Oei, wat zeg ik nu?