een week compleet van mijn melk

Volgens mijn dokteres zit ik met een 'griepaal syndroom', net zoals ongeveer 1 Belg op de 10. Meestal passeren epidemies ver van mijn voordeur maar deze keer is het verdomd goed raak. Al een ganse week ben ik geen klos waard en het einde is nog niet in zicht. Veel rusten is de boodschap maar nu die van ons het sinds gisteren ook goed zitten heeft, ben ik, de minst zieke van de twee, diegene die rondhos met de 4 kinderen. Dit gebeurt zwetend en puffend en lichtjes onverantwoord. Een rotonde bijna links opgedraaid, een op de weg geparkeerde auto maar net op tijd zien staan en bijna een paaltje platgereden.

Geloof me, als deze griep je in haar greep heeft, kan internet, facebook of bloggen je echt wel gestolen worden. Maar ik dacht, de mensen gaan denken dat ge dood zijt, laat maar snel eens iets van je horen. Zodoende. 

Ik leef nog een beetje. Het allerergste is voorbij en ik klauter langzaam uit een diep dal, toch ben ik ondertussen ook alweer een paar keer van de wand geschoven. De koorts blijft, het zweten blijft, de pijnlijke ogen blijven en het hoesten stopt ook niet. De onuithoudbare steken in mijn kop die me twee dagen folterden, werden gelukkig wel klein gekregen en dit dankzij Dafalgan forte en vooral Brufen. 

Ik rust veel in de zetel: er is tennis en er was de grote Barack Obama show. Bush is het afgebold en dat maakt me blij. Obama had gelijk: in Amerika kan 'iedereen' president worden. Afwachten nu. De grote schande Guantanamo mag nog 365 dagen openblijven, de American way of life mag niet ter discussie gesteld worden en een predikant mag op het podium zijn hoogmis opvoeren. God bless you, ook nog in 2009. 

Maar het ergst van al is dat er alweer een pipo gemeend heeft te kunnen moorden in een kinderdagverblijf en dat het geen 'onbekende is voor het gerecht'. Zucht. Grote vloek. Akkoord, het is onmogelijk om alle publieke plekken te beveiligen voor gestoorden en moordzuchtigen maar het moet wel mogelijk zijn om gevaarlijke individuen, zeker als ze gekend zijn, binnen te houden. "Twee kindjes dood, één volwassene dood en nog 10 kindjes die gewond zijn."  

Walgelijk gewoon. In Dendermonde maar ook in de Gaza. Daar zijn het meer dan 1000 grote en kleine mensen die gedood werden. De daders hiervan lopen nog steeds rond. De internationale gemeenschap sloot de ogen voor zoveel kindermoorden. Een wereld die me misselijk maakt. Griep is in het licht hiervan slechts een schrammetje.