Op dit moment ben ik nog te onbekwaam om de vele soorten hommels die hier de bloemen frequenteren juist te determineren. Zelfs met determinatiekaarten lukt het me niet. Maar ook zonder de juiste naam kan ik van het schouwspel genieten. Ze zijn zodanig met de nectar in de weer dat ze nauwelijks oog hebben voor de andere hommels. Zelfs vlinders en hommels kruipen over mekaar als ware het beste vriendjes. Interessant op dit moment is om te zien welke bloemen nu wel of niet interessant zijn voor de hommels. De Virginische ereprijs is dit op moment de koploper. Daarnaast staan enkele Cephalaria gigantea (zie foto) en daar zijn ze ook zot van. Op sommige zonnige momenten tel ik tot dertig hommels die tegelijk druk in de weer zijn. Tel daar nog de vlinders en de zweefvliegen bij en je begrijpt dat Maria, die vanuit haar kapel alles vanop de eerste rij kan volgen, zich geen ogenblik verveelt.
Ze denkt waarschijnlijk: ach, ware ik ook maar eens bevlekt ;-)
BeantwoordenVerwijderenCephalaria is hier vooral een goede hommelplant, ook al zie ik er wel wat zweefvliegen op foerageren. De Veronicastrum lijkt hier een meer gevarieerd publiek te lokken
BeantwoordenVerwijderenDie Maria boft maar met zo'n plekje.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto, met die hommeltjes.
BeantwoordenVerwijderenToen ik begreep, hoe moeilijk het determineren van hommels is, heb ik het opgegeven.
Ik las het boek "Een verhaal met een angel" van de Britse bioloog en hommeldeskundige Dave Goulson. Het zal de hommelliefde en -kennis van de lezer flink aanwakkeren.