9 januari 2016

een nieuw begin

voortaan met een auto minder

Deze week hebben we afscheid genomen van onze 14 jaar oude gezinswagen met bijna 400.000 km op de teller. Alle vakanties - Polen, Kroatië, Roemenië, Frankrijk,.... - was hij ons werkpaard en torste hij niet alleen 6 reizigers maar ook de tent met tafels, stoelen en bedden. Wat hebben we er plezier aan beleefd en gemak ervaren van ons minibusje, een Mercedes Vito L 110 cdi voor de kenners, maar de autokeuringsdienst heeft er een einde aan gemaakt. Een rode kaart voor roest aan de onderkant en een herstellingsprijskaartje dat we niet meer wilden ophoesten.

Het afscheid viel zwaar. Vreemd om het als groene te zeggen maar deze wagen was deel van de familie geworden. Ook al is het maar in een vorm gegoten ijzer op wielen toch is hij ons zo lang trouw gebleven en heeft hij ons zo vaak voortgeholpen dat we er menselijke eigenschappen aan toedichtten. Ja, er zijn traantjes gevloeid toen de opkopers er mee wegreden. Het was alsof de dierenarts onze hond opnieuw zijn verlossend spuitje gaf: rationeel de juiste keuze maar emotioneel hartverscheurend.

de laatste seconden

Voortaan doen we verder met één auto. Eén kleintje waar met wat kunst- en vliegwerk misschien een fiets in te proppen valt. Echt niet evident met 2 gelijklopende woon-werkverplaatsingen, 4 pubers waarvan er 2 bezig zijn met hun rijbewijs en 2 studenten in Leuven die voortdurend stranden in een station. Die van ons, de eigenlijke bestuurster van het groene busje, rijdt voortaan met mijn Opel en ik.... heb me een busabonnement aangeschaft.

De voorbije donderdag ben ik in het donker per fiets vertrokken naar 't werk, zo'n 16 km enkel, maar laat ons zeggen dat deze testrit ferm was tegengevallen. Wind, regen, een ontbrekende conditie maar vooral trieste fietspaden (steentjes, modder, ongelijkheden, plots bordjes 'hier stopt het fietspad' en oversteekplaatsen met een hoog Russische roulette-gehalte) en een onbehaaglijk gevoel telkens er een auto of vrachtwagen op me afkwam. Zal hij me zien of stopt mijn leven hier?

In april stopt de Omnipas. Misschien dat de fluitende vogeltjes, de stralende ochtendzon en de frisse lentegeuren me terug op de fiets krijgen. Ik sluit dat zeker niet uit maar de komende 3 maanden zal ik op lijn 20 of 17A  te vinden zijn. Het fietsritje naar de bushalte is iets meer dan 2 km. Ik ben benieuwd hoe het zal verlopen maar het zal een volledig andere manier van leven zijn. Het kwartierje naar het werk wordt al snel een uur en het aantal bussen is zo beperkt dat missen geen optie is. Naar flexibiliteit toe is dit een achteruitgang maar ik reken op wat begrip bij mijn bazen.

Het was even wennen aan al die tabellen.

Mooi meegenomen is dat de torenhoge garagekosten, de verzekeringspremie en de wegenbelasting wegvallen. Het Ministerie van Onderwijs betaalt het busabonnement volledig terug (onze gemeente komt ook voor 25% tussen) en wie fietst krijgt 0,15 euro per afgelegde kilometer. Als 53-jarige ga ik me dus terug verplaatsen zoals toen ik kotstudent was. Psychiaters zullen er wel een naam voor hebben maar de volksmond kiest doorgaans uit wereldvreemd, hippie, zot, achterlijke groene of sukkelaar.


15 opmerkingen:

  1. Cool!
    en moedig, maar vooral cool.

    Na een paar weken fietsen zal die afstand ook al direct een heel stuk beter meevallen.
    Voor die afstand zou een elektrische fiets wel geen overdreven luxe zijn...

    Ik doe in de zomer regelmatig 13km met de (niet-elektrische) fiets naar kantoor.
    Voordeel: je bent wakker en fris en veel meer geconcentreerd.
    nadeel: je komt meestal aan in schuim en zweet.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wel, dat zweet vond ik ook vreselijk ambetant. Toen ik (te laat) aankwam in de school zat er al een ouder op me te wachten (gesprek) en daar stond ik kletsnat en in fietskledij en fluo-attributen. Eigenlijk zou ik nog een kwartier rapper moeten vertrekken om me om te kleden en me op te frissen. Het duurde trouwens tot 10.00 uur eer ik terug op mijn kilo was om ana mijn werk te beginnen. :) Zit nog duidelijk in aanpassingsproblemen-tijdperk en uitzoekperiode.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jouw verhaal is weer eens een voorbeeld dat er geïnvesteerd moet worden in openbaar vervoer ipv bespaard. Want met zijn tijdsverschil is het niet te verbazen dat mensen toch maar naar hun auto grijpen.
    Ikzelf heb daar zelden last van omdat ik zowat alles met de fiets kan doen. Maar die paar keren dat ik toch het openbaar vervoer moet pakken ben ik verbaasd over hoe traag dat gaat en hoe slecht dat georganiseerd is.
    Ge zult mij dan ook nooit horen klagen over stakers bij het openbaar vervoer : ze hebben namelijk overschot van gelijk !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat klopt, investeringen in het openbaar vervoer én kwaliteit van fietspaden zijn urgent. Vergeleken met de privé-auto is het een kwelling, tenzij je in de alsmaar langer wordende files belandt. De actie van die VLD-politici (o.a. Marino Keulen) om mensen in hun luxe-auto mee te nemen naar Brussel tijdens de staking leert overduidelijk wat de visie van die heren en dames omtrent mobiliteit is: beter de files langer maken dan het openbaar vervoer verbeteren.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Met zo'n oud en trouw bakbeest kweek je ongewild een band. Doch het is wat het is: een stuk blik op wielen. Moest ik kunnen, ik deed prompt hetzelfde als jij. Maar mijn auto is simpelweg mijn werk, mijn inkomen.
    O ja: het openbaar vervoer is zodanig tof dat ik het een lachertje vind. Sta me toe.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Openbaar vervoer is voor mij niet direct een optie. Ik probeer in de zomer wel enkele keren met de fiets te rijden, maar meer dan een beetje geweten sussen is het niet. Ik wou een high speed elektrische fiets kopen (45 km/h, helm verplicht), maar dat zag mijn vrouw niet zitten.

    Is dat trouwens geen optie voor jou, zo'n elektrische fiets (gezien de afstand, een normale, 25 km/h)? Zeker in de zomermaanden. Je kan dan al snel nog een kleine omweg doen om veiligere wegen te berijden. Na enkele weken ga je wel zien dat de conditie verbeterd.

    BeantwoordenVerwijderen

  7. Wordt zeker in overweging genomen Tom, als de financiën het toelaten. Een andere optie is dat leerlingen met problemen of vragen tot hier thuis komen. Het moet wat van 2 kanten komen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik denk dat je nog dikwijls zult vloeken ... maar alles went. Wij hebben het 20 jaar zonder gedaan, ik heb zelfs geen rijbewijs. Er staat nu door omstandigheden wel een auto op de oprit, maar als die afgekeurd wordt (en die kans zit er in) dan komt er zeker geen nieuwe. Van de overheid moet je inderdaad geen steun verwachten, maar weet dat er alvast een aantal van je je lezers steunen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Een vos verliest nooit zijn streken !

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Als toenmalige NMBS bediende moest ik het station openen vóór de eerste bus kon binnen lopen en het station sluiten nadat de laatste bus vertrokken was. Geen auto ter beschikking: in weer en wind per fiets (zonder versnellingen) dagelijks 25km heen en terug.
    Toegegeven, 'k was toen enkele decennia jonger ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Veel bewondering woelmuizenier, ook voor al diegenen die dergelijke inspanningen elke dag leveren. Wat ik ook wat mis bij ons is een goede infrastructuur om je om te kleden en te douchen. Dat zou gerust verplicht mogen worden. De nieuwe regeling zal mijn ogen op heel wat vlakken openen, dat is nu al duidelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik kan me op 't werk douchen voor ik start. Dat zou in een school toch ook moeten kunnen (er is toch infrastructuur in de turnzaal?)

    Een vriend van me rijdt nu iedere dag met de high speed elektrische fiets van Brussel naar Tienen, verliest er amper tijd mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Je bent al een echte groene man: fietsen is goed en stoer, maar: verdisconteer ook de factor veiligheid en persoonlijk energiemanagement.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik kan je echt zo'n elektrische fiets aanraden, Ludo, ik heb er zelf ook een en het bevalt prima. Denk niet dat je een oude vent bent als je zo'n fiets aanschaft. Hier in Nederland wordt de fiets door steeds meer (jongere) mensen gekocht voor het woon-werkverkeer.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Achterlijk? Sukkelaar? Ik denk niet dat je die reactie veel zult krijgen... Een van mijn collega's komt bijna het hele jaar door met de fiets werken (Geel-Diest) en hij wordt daar zeer om bewonderd. Hij wordt dit jaar 60! Het houdt hem duidelijk fit. Onze oudste zoon (36) rijdt van Tielt-Winge naar zijn werk in Leuven en terug als het weer het maar enigszins toelaat. En verscheidene vrienden van hem zijn ook verwoede fietsers. Zij compenseren hun zittend beroep met sportief woon-werkverkeer én tweewielig kilometers vreten in het weekend... Over de generaties heen wint de fiets aan populariteit, heb ik sterk de indruk. Volhouden he, wij supporteren!

    BeantwoordenVerwijderen

Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.