zotte staartmees

Echt al uren aan een stuk vliegt deze staartmees tegen de vensters van onze achtergevel op. Om vervolgens enige tijd uit te rusten in de bloeiende gele kornoelje vlakbij. En hopla, daar vertrekt het weer naar de vensters. Het kan niet anders of dit staartmeesje moet denken dat zijn spiegelbeeld een ander staartmeesje is. Of het moet wreed narcistisch zijn.

gezien in een boekje

uit Rondom Diest van 25/3/2015
Het "Ajan"-verhaal kan je hier lezen.

Welkom op ons ecotuin-weekend

nestbouwende kuifmees

(Achter het vensterglas verzamelt een kuifmees zacht nestmateriaal. De grote ijzeren krul op de foto is één van de 4 poten van een terrasstoel.)

Onze terrastegels zijn allesbehalve proper en dat loont: ook vandaag komt een kuifmeesje nestmateriaal bij mekaar scharrelen. Hierbij huppelt het voorbij de grote vensterpartij tussen zitkamer en achtertuin. In weinig tijd heeft het vrouwtje (zij maakt het nest alleen zonder man) een grote pluk kattenhaar verzameld voor de binnenbekleding van het nest. Met de bek vol vliegt zij weg richting onze dennen en sparren. Het komt niet vaak voor dat ik dit vogeltje van zo dichtbij kan bewonderen. 

vuurgoudhaantje

Zo af en toe vraag ik je om niet te letten op de kwaliteit van de foto. Dat ga ik nu nog eens doen, dank voor je begrip! Van ver zag ik aan de zwemvijver een badend en drinkend goudhaantje (Regulus regulus). Ons allerkleinste Europees vogeltje heb ik nog nooit vastgelegd dus deze kans kon ik niet laten liggen. 1 foto en weg was ie. Wel gratis gebruikmaken van onze infrastructuur maar eens wat foto's laten nemen, hola, dat is te veel gevraagd!

Inzoomend op het povere resultaat zag ik dat het niet echt een goudhaantje was maar wel een vuurgoudhaantje* (Regulus ignicapillus). Deze heeft een duidelijke witte wenkbrauwstreep, iets wat de goudhaan niet heeft. De vuurgoudhaan is niet zeldzaam -wel schaarser dan de goudhaan- maar voor onze tuin is het toch weer een nieuwe soort. 

(* bevestigd door Koen Leysen van Natuurpunt waarvoor dank)

en even werd het donkerder

zonsverduistering © ludo rutten
vanuit Tessenderlo, Belgium

zonsverduistering 2 © ludo rutten
vanuit Tessenderlo, Belgium (10.20 uur)

Even weggeweest maar daar komt ze terug ....
zonsverduistering 3 © ludo rutten

De maximale verduistering omstreeks 10.35 uur was hier niet te zien.
Het loopt op zijn einde als de wolken de zon nog even prijsgeven
11.30 uur - zonsverduistering 4 © ludo rutten

quiche oesterzwam voor ons zessen

Het was al een poos geleden dat ik nog quiches had gebakken. Dit culinair voorstel voor vanavond had positieve weerklank. Ze hadden er ook wel zin in, mijn 5 huisgenoten. Kruimeldeeg gemaakt voor 2 quiches, een mengeling van gebakken oesterzwammen, kastanjechampignons, uien, prei en Quorn-filet. Hierbij nog wat room, eitjes en kruiden. Na een half uur afbakken kon iedereen aan tafel komen. 

Alleen ... de oudste belde dat ze niet naar huis kwam en elders at, de tweede in rij (de zoon) vindt al wat vegetarisch is - zelfs deze dampende quiches - uit principe brol, de derde in rij bleek ineens naar haar vriendje vertrokken te zijn en de jongste vond het lekker maar lustte geen oesterzwammen. Die werden er afgeschraapt. Gelukkig was er nog de vrouw van het huis, die meeat en het heel lekker vond. Ze meende het, al kan het ook uit medelij zijn. Zoveel werk voor een bijna lege tafel.

lesmarathon

actie in de nacht

Eergisteren werden de eerste drie kikkerdrillen geponeerd in het zuiveringsgedeelte van onze zwemvijver. Het moet zijn dat bruine kikkers een biologische klok hebben die quasi synchroon loopt want deze nacht werden er meer dan 40 verse hopen eitjes  op dezelfde plek bijgelegd. Andere jaren werden de eitjes in het zwemgedeelte gelegd, om een of andere reden hebben ze collectief beslist om deze keer het ondiepe en warmere water van de helofytenfilter  te gebruiken.

wat houdt je nu nog tegen?

voor zo'n prijs kan je niet getrouwd blijven, toch?

vrolijke lentebrenger

het speenkruid

Waar de zon schijnt, is het speenkruid ongetwijfeld al in bloei gekomen.  Sinds vorig weekend duikt hij hier her en der op, soms op plekken waar je 't niet meteen verwacht.  Ik heb hier een grote plantenbak waar het koddig plantje jaarlijks een tapijtje vormt aan de voet van een klimplant. Als de kleine broedknolletjes in de oksels van de bladstelen rijp zijn, verzamel ik een handvol en strooi ze wild uit in de schaduwstroken van onze tuin. Bijna altijd met succes want de knolletjes slaan prima aan. Het speenkruid lijkt erg op onze boterbloem, het behoort dan ook tot het zelfde geslacht Ranunculus. Op de foto zie je één plantje dat ontkiemd is tussen een paar dennenappels van Pinus strobus.

het lieveheersbeestje is intussen ook gespot

de eerste kikkerdril

3 drie klompen kikkerdril van de bruine kikker drijven sinds vandaag in de moeraszone (helofytenfilter) van de zwemvijver. Dat wordt weer fijn om te volgen hoe die piepkleine larven zich ontwikkelen tot dikkoppen en -als ze heel veel geluk hebben- tot bruine kikker.

achtpotig prijsbeest

En de prijs voor de beste winterverstopplaats gaat naar deze lichtbehaarde oranje spin die de winter doorbracht onder de pluizige vacht van een magnoliabloem. Deze 'pels' of behaarde schub beschermt de grote bloemblaadjes van de magnolia tot zo'n -15° tot -20° Celsius. Nu hoop ik wel dat het een inheems beest is want de betrokken Magnolia is van Nieuw-Zeelandse origine. Spinnenkenners die het 8-potig prijsbeest met naam kennen, graag een seintje. 

honger

Nectarzoekende insecten kunnen bij deze eerste echte lentedagen terecht bij de winterkamperfoelie, de Lonicera fragrantissima.  'Fragrant' betekent welriekend en dat ruik je zelf ook goed als je langs deze heester wandelt. Ook de hommelkoninginnen worden er door gelokt. Ik zie ze van de ene naar de andere bloem vliegen. Het warmere weer doet in de zwemvijver ook de schijndode bruine kikkers in beweging brengen. Enkele koppeltjes zitten rechtop maar heel wat exemplaren liggen nog languit tussen de rottende bladeren op de bodem. 

koppeltje bruine kikkers op de bodem van de zwemvijver

sluitspierkunst in Kerkeweerd-Groeskens

© Ludo Rutten (enkel de foto's zijn eigen makelij)

de showsteler

Hamamelis 'Arnhem'

Het is zoals het is, de plant die hier op 1 maart nog steeds de show steelt, is de toverhazelaar. Voor de derde maand op rij gaat onze collectie Hamamelis met gemak met de ereprijs lopen.  Het bloeiend gezelschap neemt toe maar qua blikvangen zijn ze toch van een andere categorie dan de 'Witch Hazel'. Al moet het gezegd dat het houden van schoonheidswedstrijden tussen plantengeslachten- en families natuurlijk van de pot gerukt is. 

Hamamelis 'Brevipetala'

Op de bovenste foto staat de Hamamelis 'Arnhem' die net over zijn hoogtepunt heen is maar hier en daar nog wolken frisse bloemen heeft. Ik heb het me nog geen seconde beklaagd dat ik voor deze plant naar Nederland ben gebold om hem op de kop te tikken. De gele toefjes van de 'Brevipetala' zijn bij de avondzon net als sfeerlichtjes. Ik twijfelde ooit of hij wel een plaats moest krijgen in onze tuin maar hij verrast me enorm.

de Hamamelis 'Twilight' begint nu pas te bloeien

De Hamamelis 'Twilight' in de voortuin begint nu pas open te komen. Dat betekent dat er nog weken bloemen zullen openstaan en dat we al in april zitten vooraleer de toverhazelaars terug de anonimiteit opzoeken. Op dat moment zou hier de collectie magnolia's van start moeten gegaan zijn. Drie daarvan gaan voor de allereerste keer in onze tuin tot bloei komen en dat maakt me enorm benieuwd. Ik heb deze Nieuw-Zeelandse variëteiten geselecteerd omwille van hun niet alledaagse rode tot dieprode bloembladen maar hoe het er precies gaat uitzien is nog afwachten. Ook in hoeverre ze bestand zijn tegen de regen en de wind is nog koffiedik kijken. Aan de zwellende fluwelen knoppen te zien, is het beetje winter dat we kregen alvast geen probleem.

tegenwoordig doe ik het zo

Een deel van de blogs die ik volg

Op mijn blog stond rechts altijd een hele lange lijst met blogs die ik volg, lees en met een commentaartje voorzie als ik iets toe te voegen heb. Blogger voorziet deze mogelijkheid, het is een kwestie van een wizard in je ontwerp te slepen.

Heel handig was dat, je ziet immers meteen wanneer een blogger iets nieuws gecreëerd heeft en via de weergegeven titel ook waarover het gaat. Maar in een sobere en strakkere layout was het naar mijn smaak een kerstboom met teveel toeters en bellen.

Lang heb ik een aparte RSS reader gehad maar tegenwoordig doe ik het zo: in Google Chrome kan je extensies toevoegen waaronder een gratis RSS Feed Reader die netjes in de rechterhoek van je browser wordt gepositioneerd. Er verschijnt op het bijhorend icoontje een cijfer met het aantal ongelezen nieuwe stukjes. Als je erop klikt, krijg je bovenstaande illustratie te zien. In 2 klikken zit je vervolgens op de betreffende blog. Handig is ook dat je via het icoontje een nieuwe blog kan toevoegen aan je lijst met abonnementen.

Dus: moest je je afvragen waar hier de link naar je blog naar toe is - het blijkt uit Wordpress-statistieken dat vanuit Muggenbeet heel wat bezoeken naar andere blogs vertrokken - weet dan dat hij gewoon verhuisd is en zeker niet naar de prullenmand verwezen werd. Als ik wat minder reacties geef, weet dan dat ik het gewoon te druk heb (of koppijn) om achter de laptop te kruipen.