sijzen in de tuin

Het mannetje van de sijs (ingezoomd met pocketcamera)

Een vijftal jaren geleden kwam de zwartkop voor het eerst zijn zomer doorbrengen in onze tuin. Sindsdien is hij een jaarlijkse gast die voor mooie liedjes zorgt. Deze winter kwam dan voor 't eerst een koppeltje kepen een plekje zoeken. Samen met de groenlingen kwamen deze oranje getinte vinkachtigen meermaals per dag smullen van de voedersilo. Voor een vogelliefhebber is het altijd een belevenis om een nieuwe soort in de tuin te zien.

En... er is opnieuw vers volk aangekomen: sinds de krokusvakantie zit er een groepje sijzen vlakbij onze poel. Ze zorgen voor heel wat kabaal al blijven de huismussen kampioen lawaaimaken. Met mijn compacte (en dus beperkte) powershot kon ik een mannetjessijs inblikken. Niet erg scherp maar toch mooi genoeg om te laten zien hoe mooi gekleurd deze vogel wel is. Prachtige gele kleuren en een zwarte pet.

Nu is het afwachten of de sijzen blijven broeden of niet. Meestal zijn het 'slechts' wintergasten maar vogelaars stellen vast dat het aantal broedparen in onze contreien aan het toenemen is. Berken en sparren zijn er genoeg in de buurt, voor elzenpropjes moeten ze toch een 500 meter richting Wetsberg/Liebroek vliegen. Afwachten dus. Ook mijn vader heeft dit jaar prijs. In zijn vogelkastje timmert of metselt momenteel een boomklever. Die heb ik bij ons nog nooit waargenomen. Wie weet komt er ooit een jongske tot hier.

update: het klinkt erg onwaarschijnlijk maar toch is het zo. Enkele uren nadat ik bovenstaande tekst typte, wandelde ik door de tuin. En wat hing daar ondersteboven tegen de schors van een grove den? Wel ja, een boomklever.