Op zoek naar iets speciaals

Yo, de vrouw achter kruidenkwekerij duizendblad, heeft me laten weten dat de rode engelwortel (angelica gigas) in Ternat afgehaald kan worden. Twee jaar geleden zag ik deze gigantische plant voor het eerst in de Efteling. Toen al stond mijn besluit vast dat ik déze engelwortel in mijn tuin zou introduceren. Dankzij Yo, één van mijn facebookvriendjes, gaat het er deze week van komen.

Het voorbije weekend, zo winderig en ijzig dat de lente veraf leek, deden die van ons en ik al een tripje naar Halle. Daar was het de lente-opendeur-dag van ecoflora. In tal van natuurtijdschriften adverteert deze sympathieke kwekerij en al heel wat medebloggers schreven er over. Daar moest ik natuurlijk ook een kijkje gaan nemen.

ecoflora, zicht van op de straat

De kwekerij van wilde planten en kruiden was zo gevonden. Van Halle richting Ninove, niet moeilijk. Deze bijzondere kwekerij werd uitgebouwd rond een oude vierkantshoeve, op zich al mooi om te zien. Sinds ongeveer 15 jaar specialiseren de mensen van ecoflora zich in inheemse wilde planten en kruiden. Ondertussen worden er ongeveer 600 soorten aangeboden:

"De nadruk ligt op de ecologische tuin: naast een eigen produktie van inheemse vaste planten en kruiden, worden er ook inheemse haagplanten, oude fruitboomrassen, bloembollen en zaden voor bloemenweiden aangeboden. Aan de kwekerij is een ecologische tuinwinkel verbonden, waar u ondermeer biologische moestuinzaden en plantgoed, potgronden, bio-meststoffen, gespecialiseerde boeken, compostsilo's, vogelnestkasten en kastanje-tuinprodukten kan vinden."

Die van ons, koulijdend, met het bakje planten.

Zoals bij alle kwekerijen waren ook bij ecoflora heel wat plantjes wat achter op het normale natuurschema. Hierdoor presenteerden ze zich nog niet al te best. Zowat 90% van het aanbod vind ik ook terug op de kwekerijen waar ik als Kempenaar regelmatig rondloop. Toch vond ik een zestal plantjes die ik al lange tijd vruchteloos zoek: de witte damastbloem, het wilde zeepkruid (ik weet er in het wild wel staan maar kan ze moeilijk met de schup gaan uitsteken), de echte heemst, de slangenwortel voor in mijn moeraszone, goudveil en de hertshoornweegbree (plantago coronopus).

De verkoopprijs van de plantjes viel tegen -"kleinschaligheid" en "ecologisch" hebben zo hun prijs- maar als je dan toch in Halle staat, kan je moeilijk met lege handen naar huis komen. Bovendien ben ik graag bereid -uit sympathie en menslievendheid- om initiatieven met een groen hart te steunen. Moest het niet zo kou zijn geweest, had ik als extraatje op de binnenkoer van de boerderij ook nog een bio-groententaart naar binnen gespeeld. Maar de gure wind die over het Pajottenland blies, stuurde me snel terug naar het altijd iets warmere Limburg.