ze eten als 'varkens'

Sneeuw in de tuin en vogels die zorgen voor leven in de brouwerij.
van boven naar onder: pimpelmees, gewone vink en groenling
Tessenderlo ligt onder een vers sneeuwtapijt van zo'n 3 centimeter. Prima condities om vandaag nog eens een wandeling te maken. Niet dat ik voor natuurspektakel het huis uit moet. Sinds ik de vogels voeder met zonnebloempitten is het aantal vogels in mijn wilde tuin fors toegenomen. Wat me opvalt, is dat dit legertje vogels veel meer eet dan ik verwachtte. Ze eten als varkens. Een voederkoker van 40 centimeter lang moet ik iedere dag bijvullen. Ook het voedertafeltje is leeg voor je het weet.
De pimpelmezen en koolmezen zijn duidelijk in de meerderheid aan de voederkoker. Sinds gisteren hebben zij het gezelschap van drie groenlingen -dan toch!- die niet het minste probleem hebben om de pitten uit de koker te komen plukken. De gewone vink doet dit niet. Hij speurt de grond af op zoek naar iets lekkers tussen de restanten die naar beneden vallen. Voor hen strooi ik vandaag voldoende voedsel uit op de grond. Op dit moment zitten er zo'n 15 nabij het vensterraam.
Het enige wat ik nu nog mis is een verse tas koffie -even die van ons roepen- en een fototoestel waarmee ik het spektakel in close-up zou kunnen vastleggen. Mijn compacte Canon Powershot S50 is een prima toestel maar de 'zoomfunctie' voldoet duidelijk niet om een bevredigend resultaat te bereiken als je je wat wil toeleggen op de natuurfotografie. Ik denk dat ik ergens in 2010 me toch eens een (semi-)professioneel toestel ga aanschaffen. Eerst eens uitzoeken of ik mijn drietal lenzen uit het filmrolletjestijdperk op zo'n toestel kan schroeven. Eigenlijk zou dat moeten kunnen.
Reacties
Ik merk dat sinds ik zonnebloempitten strooi, de mezenbollen minder in de smaak lijken te vallen. Vorig jaar niet bij te dragen, en dit jaar hangen ze er dagenlang voor ze op zijn.
Je oude lenzen kan je normaal gezien inderdaad hergebruiken, mits niet te oud. Rekening houden dat de zoomfactor wat groter wordt... (als ik me niet vergis x1.5. Een tele van 200 mm 'gedraagt' zich dan dus plots als één van 300 mm...)
Ik ben mijn digitale avontuur ook met (een hele simpele) powershot begonnen, maar beklaag het me nog steeds niet dat ik terug naar de reflex gegaan ben.
En maak je niet te veel illusies over de wonderen van de tele: om een pimpelmees een beetje groot in beeld te krijgen moet je toch algauw tot op twee a drie meter naderen, zelfs met een 300 mm lens.
Schuilhutjes bouwen meneer...
@Bart: laat de "meneer" er maar af :)