Django in de zoekmachine

Ook Google vergat gisteren Django Reinhardt niet

Op 23 januari verjaart niet alleen onze zoon Jo maar ook de enige echte Django. Gisteren was het dag op dag 100 jaar geleden dat deze Belgische jazz-gitarist het levenslicht zag. "Belgisch" inderdaad, want Django werd geboren in het Henegouwse Liberchies. In 1953 overleed Django op 43-jarige leeftijd te Samois-sur-Seine (Fontainebleau) aan een hersenbloeding.

Om dit jubileum te vieren werden er 2 heel interessante initiatieven genomen:

1. Op diverse locaties en tot het einde van de maand worden er op initiatief van Brosella optredens georganiseerd onder de noemer Djangofolllies 2010 - Django 100.

2. Voor amper 60 euro kan je de nieuwe Cd-box Djangologie op de kop tikken. Hierin maar liefst 20 Cd's!

Uit Humo: "Mogen wij u voorstellen: de cd-box die alle andere cd-boxen vierkant uitlacht. 'Djangologie' is een maar liefst twintig cd's tellende verzamelaar die het versnipperde oeuvre van Belgiës meest invloedrijke muzikant Django Reinhardt zo goed en zo kwaad mogelijk compileert. Zonder Django geen Jimi Hendrix, geen Jimmy Page, geen Andy Summers, geen Joe Satriani. Zonder Django eigenlijk helemaal níémand, behalve een dozijn bluesnegers zonder satelliet-tv."

Paola-taart

Iedereen heeft zowat zijn eigen naam voor deze taart

Op het avondfeest van Jo had ik gekozen voor croque-champignon als hoofdgerecht. Omdat er toch zo'n 30 croques op hetzelfde tijdstip moesten worden opgediend, had ik ze in de bakoven klaargemaakt. Het was de eerste maal dat ik dit uitprobeerde en het lukte prima. De geprepareerde broodjes werden eerst licht besprenkeld met olijfolie (gearomatiseerd met look) en de oven stond op zo'n 190°C. Na een klein kwartiertje waren ze allemaal tesamen klaar en konden ze worden geserveerd met een salaatje en verse paddestoelen in een roomsausje. Gemakkelijk gerechtje en toch lekker.

Zoals op de meeste feestjes werd er ook een vijftal taarten op tafel gezet. "Spinnentaart" (zie foto) was er ook bij. Bij de bakker in Heusden kreeg deze taart met crèmevulling en chocoladen toplaag vroeger de naam Fabiola-taart mee. Gisteren heette ze evenwel Paola-taart. De Belgische koningin is blijkbaar zo belangrijk dat ze haar naam mag schenken aan dit puddinggebak. Als Paola ooit van de troon wordt gestoten door Mathilde zal er dus een Mathilde-taart moeten besteld worden. De bakkerin vindt het ook maar niks. Naar mijn persoonlijke mening kan men inderdaad als alternatief beter een klassieke pruimentaart nemen. Er mag zelfs wat haar opstaan.

Jo's verjaardag

gisteren verjaarde de zoon. Hij is 13 geworden.

don't you want a man like me?

Tips voor biodiversiteit

dit gratis boek geeft tips voor meer biodiversiteit

Kijk je graag naar de planten op straat of wandel je graag in de natuur (zonder van de wandelpaden af te wijken natuurlijk!) ? Eet je liefst seizoensgroenten en seizoensfruit? Geef je tijdens de winter elke dag de vogels te eten? Recycleer je na de feestdagen uw kerstboom en de kurken van flessen?

Zonder het te weten doe je al veel voor de biodiversiteit. Dagelijkse gebaren zoals deze, die vaak heel eenvoudig zijn, volstaan om de natuurlijke rijkdom te beschermen. Kleine acties zijn er in overvloed… Minstens één voor iedere dag!

Wil je ze ontdekken? Bestel dan snel het boek "366 tips voor de biodiversiteit". 366 leuke, creatieve of educatieve tips die u aanzetten om de biodiversiteit te ontdekken en u er steeds meer voor in te zetten.

Op de website biodiv 2010 kan je dit gratis boekje bestellen (pagina opent in nieuw venster).

Raise the knife

Wat er op 7'40" gebeurt, dat is één van de redenen waarom ik zo graag naar de muziek van Dream Theater luister. Op zich is 'Raise the knife' geen indrukwekkend goed liedje maar de 'break' van John Petrucci vind ik geweldig gevonden en perfect gespeeld. Die originele tempowisselingen, daar hou ik van.

Een tweede reden waarom ik op mijn leeftijd toch nog steeds aan de instrumentale progrock van DT gehecht blijf, is wat Petrucci op 5' 40" van 'the spirit carries on' uit zijn Music Man tovert. Wie kan er naast die technische perfectie nog zoveel emotie uit zes snaren puren? Ik ken er niet veel.



En zo zijn er wel een twintigtal liedjes van Dream Theater die me op een of andere manier raken. En het wonderlijke aan Dream Theater is dat alle groepsleden wereldwijd bewondering genieten. Vraag aan drummers naar wie ze opzien en Mike Portnoy zal zeker genoemd worden. En onder de bassers geniet John Myung veel aanzien. Jordan Rudess op zijn beurt inspireert dan weer de toetsenisten. "They are the best", je komt het tientallen keren tegen op muziekfora en youtube-commentaren. En dat is niet gelogen.

Je houdt er van of niet maar ik ben al jaren verkocht. Ondertussen blijven de nieuwe cd's en DVD's binnenstromen. Joepie.

Eén-slabbetjes erg gewild

Bedoeld voor de 1-jarigen, maar reeds ruim verspreid in de hoofdstad.

ze eten als 'varkens'

Sneeuw in de tuin en vogels die zorgen voor leven in de brouwerij.

van boven naar onder: pimpelmees, gewone vink en groenling

Tessenderlo ligt onder een vers sneeuwtapijt van zo'n 3 centimeter. Prima condities om vandaag nog eens een wandeling te maken. Niet dat ik voor natuurspektakel het huis uit moet. Sinds ik de vogels voeder met zonnebloempitten is het aantal vogels in mijn wilde tuin fors toegenomen. Wat me opvalt, is dat dit legertje vogels veel meer eet dan ik verwachtte. Ze eten als varkens. Een voederkoker van 40 centimeter lang moet ik iedere dag bijvullen. Ook het voedertafeltje is leeg voor je het weet.

De pimpelmezen en koolmezen zijn duidelijk in de meerderheid aan de voederkoker. Sinds gisteren hebben zij het gezelschap van drie groenlingen -dan toch!- die niet het minste probleem hebben om de pitten uit de koker te komen plukken. De gewone vink doet dit niet. Hij speurt de grond af op zoek naar iets lekkers tussen de restanten die naar beneden vallen. Voor hen strooi ik vandaag voldoende voedsel uit op de grond. Op dit moment zitten er zo'n 15 nabij het vensterraam.

Het enige wat ik nu nog mis is een verse tas koffie -even die van ons roepen- en een fototoestel waarmee ik het spektakel in close-up zou kunnen vastleggen. Mijn compacte Canon Powershot S50 is een prima toestel maar de 'zoomfunctie' voldoet duidelijk niet om een bevredigend resultaat te bereiken als je je wat wil toeleggen op de natuurfotografie. Ik denk dat ik ergens in 2010 me toch eens een (semi-)professioneel toestel ga aanschaffen. Eerst eens uitzoeken of ik mijn drietal lenzen uit het filmrolletjestijdperk op zo'n toestel kan schroeven. Eigenlijk zou dat moeten kunnen.