De darmera peltata spreidt zijn bloemen open
Ook aan de vijverrand begint het plantenleven een bovengronds leven. Nadat de dotterbloem zich reeds weken geleden ontplooide, opende vandaag de darmera peltata zijn bloeiwijze. De moerasandoorn, de wateraardbei, de watermunt en het koninginnekruid breken zichtbaar uit hun stilleven. Het waterdrieblad en de veldjes adderwortel tonen al fier hun bloemknoppen.
Eén van mijn lievelingsbomen blijft de perzik. Het boompje kreeg ik jaren geleden als een plantje van 50 cm hoog. Uitgeschoten in de tuin van mijn nonkel Jef. Iedere lente krijg ik dankzij hem een prachtige roze gloed boven mijn zitbank. In gezelschap van de vele krentenboomjes lijkt het wel een schilderij, bijna niet te geloven dat er zoiets moois in het echt bestaat. De perzikken zelf zijn aan de kleine kant en wat gevlekt op de schil maar wel lekker. En dat vinden de vlinders ook. De rotte exemplaren onder de boom lokken vele vlinders waaronder de gehakkelde aurelia en de atalanta.
zicht op mijn zitbank op een 'zomerse' ochtend
Als de eerste overvloed aan bloesems overgewaaid is, nemen de appels en de inheemse vogelkers het over. Deze vogelkers (prunus padus) is een echte meevaller en ik kan hem iedereen aanraden. Hij bloeit niet alleen massaal maar ruikt ook overheerlijk. Als je de hakker achterwege laat, vind je weldra ook sterke zaailingen in je tuin. Trek ze niet uit maar zet ze op een open plek of schenk ze weg.
Volgend jaar denk ik deel te nemen aan de open Velt-tuinen. Foto's en wat tekstjes zijn één ding, in het echt is het allemaal zoveel mooier. Ik ben er op voorbereid dat heel wat bezoekers het maar een zootje vinden maar diegenen die van de natuur houden, gaan er zich onmiddellijk in thuis voelen. Lezers van deze blog zijn altijd welkom ook buiten de 'officiële' opentuinendag.
Een zzotje? Het is prachtig.
BeantwoordenVerwijderenEen zootje? Het is prachtig.
BeantwoordenVerwijderen