Onderhoud keienmoeras

 

Na het onderhoud, terug zoals vroeger de bedoeling was:
 toegankelijk voor de goudwindes en een heerlijk bad voor de vogels.

Gisteren heb ik gelaarsd het keienmoeras onder handen genomen. Het werd terug toegankelijk gemaakt voor de vissen. Al het woekerende Pitrus werd verwijderd. Ook de Darmera peltata is wat uitgedund. Dat waren verdorie heel dikke wortelstokken! Het geheel lijkt momenteel wat kaal maar er komen nog heel wat planten tevoorschijn..... Het is geen karwei dat regelmatig op de agenda staat, integendeel, het was het eerste onderhoud sinds de aanleg van de zwemvijver in 2007!

Een deel van het afgevoerde materiaal

Van de Darmera peltata heb ik zoveel als mogelijk gerecupereerd. Enkele dikke wortelstokken en een grote zode werden in een andere waterpartij gedeponeerd. Ik kreeg het niet over mijn hart om zoveel schoons op de composthoop te gooien. De Pitrus, die laat ik wel volledig uitdrogen. Hij werd 15 jaar gedoogd maar dat volstaat. Hij koloniseerde gans het keienmoeras en zijn 'agressieve' wortels bleven op het oorlogspad. 

Totaalbeeld met achteraan het keienmoeras

De klus is geklaard. Het velletje van mijn handen is er flinterdun door geworden. Al dat sleuren en wroeten in de lavasteentjes heeft me terug babyhandjes gegeven. De hele nacht voelde ik het bloed pompen in mijn vingertoppen. Normaal gezien ben ik nu wel vele jaren gerust. Meteen na de ingreep zwommen er al goudwindes in het nieuwe water. In de zomer verwacht ik er ook heel wat waterjuffers en echte libellen te zien. Als aankleding van het keienmoeras plantte ik wat gerecycleerde wateraardbei, een gewortelde stengel van waterdrieblad en een handjevol watermunt.