Bij het zogenaamde uilenproject werd een inheemse vogelkers tot een potlood herwerkt. Hierbij werd de sapstroom van de boom op verscheidene plekken met diepe kerven afgesneden. Alhoewel deze ingreep al dateert van eind oktober vorig jaar, toont bovenstaande foto hoe sterk de overlevingsdrang van deze boom is. De Prunus padus wil zich kennelijk niet gewonnen geven. Tegelijk zie je dat een naakte stam echt heel veel punten heeft waaruit nieuwe takken kunnen groeien, als dat nodig is. Ik sta er toch een beetje versteld van.
globaal beeld met de nieuwe scheuten boven duidelijk zichtbaar
5 opmerkingen:
Ja...zo zie je maar, de natuur is 'sterk' ...
Omgewaaide bomen beginnen ook vaak nog een nieuw leven, de wil om te leven is ook bij hen sterk inderdaad
Als bomen omgezaagd worden, hebben ze ineens geen takken meer waar de sapstroom heen moet gaan. De wortels van deze boom weten niet dat er boven de grond geen takken meer bestaan. Dus gaat de sapstroom gewoon door en kan de boom verdrinken in zijn eigen sapstroom.
Niet bij alle bomen gebeurt dat.
Het is afhankelijk van de soort en de conditie van de boom. Bomen die nu wel uitlopen, kunnen volgend jaar alsnog dood gaan, maar soms ook niet. Sommige soorten bomen gaan bijna altijd dood na het afzagen terwijl andere soorten altijd weer uitlopen.
Een inheemse vogelkers kan er goed tegen.
Misschien gewoon laten groeien bovenaan? Dat wordt zeker en vast een erg speciaal exemplaar!
Dat uilenproject had ik precies gemist. Fijn dat ik het nu dan ontdek, wat is ie mooi seg!
Dat is altijd weer bijzonder, die levenskracht!
Een reactie plaatsen