inspirerend

Ieder van ons kan een verschil maken.

eitjes in het mos

Het mannetje van de blauwe glazenmaker vastleggen is zenuwslopend. Hij vliegt als een bezetene van huut naar haar en als je goed kijkt zie je hem als volleerde rebel zijn middelvinger naar je uitsteken. Het vrouwtje daarentegen heeft meer respect voor de tuineigenaar. Wanneer ze haar eitjes legt, hangt ze stil tegen het mos en neemt ze haar tijd. Zo net was er weer eentje aan de zwemvijver. De boordstenen zijn aan de schaduwzijde mooi begroeid met mos. Elk jaar zie ik er vrouwtjes eitjes in deponeren. Dit gaf me de kans om de groenbruine libel van dichtbij te bewonderen. De kans dat deze eitjes uitgroeien tot een libel is minimaal want de goudwindes in het water zijn erg perfectionistisch bij het 'opruimen' van waterbeestjes. Dé geboorteplek van blauwe glazenmakers is hier een andere poel, eentje zonder vissen en met veel gele lissen, egelskoppen en waterlelies.

volk aan het water

Voor vandaag voorspellen ze niet veel soeps maar gisteren was het weer een prima dag. Een lekker zonnig weertje, aangenaam om zelf buiten te zitten en eveneens fijn voor de libellen. Ze doken als gebruikelijk op aan de zwemvijver met als bijzonder showelement een koppeltje heidelibellen dat eitjes dropte in het water. Aan de waterkant van deze vijver heb ik enkele bamboestokken in de grond gestoken waarbij de hoogste punt over het water hangt. Net als redders aan zee of een zwembad vinden ook enkele libellensoorten dit de beste uitkijkplek. Heidelibellen en houtpantserjuffers (foto) laten zo'n kunstmatig overhangend takje niet links liggen. Handig voor de 'fotograaf' die de bamboestok strategisch heeft geplaatst (bereikbaarheid, positie ten opzichte van de zon) en zo van dichtbij een zittende en rustige libel of juffer kan inblikken.

inhaalbeweging

Albertkanaal, Stokrooie

ook een stuk eraf

De korte opklaring gisteren bracht behalve enkele extra graden warmte ook een koninginnenpage in de tuin. Als een deltavlieger landde hij op een vlinderstruik waarna zijn tong meteen op zoek ging naar nectar. Wat me opviel was dat ook deze page gehavend was. De vorige had een hap in zijn rechtervleugel en deze was zijn linkerstaart helemaal kwijt. Zijn ze ontsnapt aan een vogelbek of verwonden ze zichzelf? 

getekend

Fipronil

Gelezen op twitter en facebook
en met toestemming overgenomen.

(van een zekere Ludo Rutten)

Wat te doen?

Help! Onze groene druiven aan het inkompad worden allemaal blauw tot paars. Is er een milieuvriendelijk middeltje om hieraan wat te doen? Netelgier? Zwavel? Koper? Beendermeel? Smeerwortelpap? Lieveheersbeestjes? Ik zocht het voor u uit en naar 't schijnt is het beste middeltje als volgt: de blauwe druiven in je mond steken, de dunne schil met je tanden splijten, je tong laten strelen door het zoete sap en vervolgens alles met smaak doorslikken.  Te zot voor woorden! Ze verzinnen nogal iets.

De 'aandoening' in beeld.

Prinsenpark

Deze middag ben ik met die van ons een grote wandeling gaan doen in en rond het Prinsenpark van Retie. Er wordt op mijn werk veel over gepraat, temeer omdat de bospoeper van Van Vlees en Bloed er bedrijvig was, maar ik was er nog nooit geweest. In deze 'groene oase van 215 ha' zijn er een aantal mooie vijvers en kijkhutten. We zagen heel wat libellen waaronder een grote groep houtpantserjuffers. Ook in de bossen staan enkele knappe bomen. We ontmoetten een aantal joggers, fietsers, wandelaars en keuvelende ouderen die daar in alle rust hun ding konden doen. Na de wandeling hadden we er graag iets gaan drinken maar een café of koffiebar is er niet. Wel een heleboel rustige en knusse picknickplekken waaronder enkele met prachtig uitzicht op het water. Helaas hadden we onze picknickmand en ons dekentje niet bij. De kodak had ik wel mee en ik schoot er enkele sfeerbeelden:

herfstgevoel

Foto aan zwemvijver omstreeks 20:45 uur.

Al de hele dag vind ik dat de herfst in de lucht hangt.

Mijn favoriete seizoen maar de zomer mag nog wat blijven.

bronlangsprietwapenvlieg

Het was gisteren nog eens een dagje uit de duizend. Prima weer om thuis te blijven en te niksen. Er was heel wat leven rond de vijver. Een houtpantserjuffer, een heidelibel, enkele lantaarntjes en opnieuw een mannetje van de weidebeekjuffer (foto links).

Aan de andere poel ontdekte ik een nieuwe soort voor onze tuin (foto onder). Is het een wesp, een zweefvlieg of toch een gewone vlieg vermomd als wesp? Vele vragen die ik dankzij een oude dierengids uit de jaren '70 kon beantwoorden. Het is een wapenvlieg, meer bepaald de bronlangspriet-wapenvlieg. Als nectarplant wordt in de literatuur de gewone berenklauw vermeld, hier genoot hij met volle teugen van asters.

16 bloemen van vandaag

't Is een tijdje geleden dat ik nog wat bloemen uit de tuin getoond heb. Vandaag kon ik volgende collage maken:

1. Iris domestica (voorheen Belamcanda chinensis)
2. moerasgladiool
3. echte heemst
4. kattensnor
5. Crocosmia (Montbretia)
6. Clematis diversifolia

1. Gele vlinderstruik
2. Roze vlinderstruik (Buddleja davidii 'Pink Delight')
3. Ligularia dentata
4. Dropplant (links van gele Ligularia)
5. Helenium 'Kanaria'
6. witte Echinacea (grote foto links)
7. Geranium 'Rozanne'
8. Kogeldistel
9. hortensia
10. Phlox paniculata 'Europa'

hoog in de lucht

Niet ver van onze woning heeft de buizerd een nest. Regelmatig zweeft hij over onze tuin en draait hij cirkeltjes op de thermiek. Door zijn geroep weet ik dat hij er weer is en speur ik steevast naar zijn silhouet in het luchtruim. Mijn zijn imposante vleugels opengesperd en zijn sierlijke,waaiervormige staartveren is hij een knappe verschijning. Ook al lijkt hij hier de koning van de lucht, als de kraaien en de kauwen het op hun zenuwen krijgen, heeft hij het geweten. Ik zie hem dan van ellende afdruipen en zich op een rustig plekje in de bomen neerzetten. Heel af en toe landt hij ook in onze tuin. Gisteren nog, toen ik het effect van de regen ging 'opmeten' in de achtertuin, vloog hij plots op en maakte hij zich snel uit de voeten. Godverdekke, ik verzeker je dat dat wel even schrikken is. 

nieuwe pottenhoek

Het begin van onze hortensiahoek

Wie onze tuin via het tuinpoortje verliet, keek tot deze week op 2 vuilbakken. Eentje voor de potgrond en eentje voor het groenten- en fruitafval. Gemakkelijk zo vlakbij de achterdeur maar allesbehalve mooi en fleurig. Zonde voor deze strategische plek op het noorden. Ik heb er komaf mee gemaakt en ervoor geopteerd er een muur vol met hortensia's in potten te creëren. Op de pluimhortensia na doen deze het in volle grond hier toch niet dus is het behalve een verfraaiingsoperatie ook een manier om de hortensia een levensvatbare plek in onze tuin te geven. Het fundament van deze verandering is intussen gelegd. Hier en daar nog een kleine pot ertussen en dan ben ik content.

In de 5 nieuwe rode potten staan 3 Hydrangea macrophylla (zie de foto's), 1 H. paniculata 'Wim's Red' en 1 H. serrata 'Intermedia'. Van deze 2 laatste weet ik dat ze een mooie rode herfstverkleuring krijgen. In de blauwe pot vertoeft een hortensia die ik op de composthoop van mijn ouders vond. Net niet dood maar helemaal vanonder komen er nieuwe scheuten tevoorschijn. Het zou een "witte met rode spikkels" zijn.

In de bruine pot, tegen de door de blauwe regen gehavende regenpijp, groeit al enkele jaren een interessante klimplant, de Schizophragma hydrangeoides met name. 

apotheose

Als apotheose van schitterende vlinderdagen landde gisteren de koninginnenpage in de achtertuin. Een flinke hap in de rechtervleugel scheen weinig invloed te hebben op de vliegkunsten van deze gevleugelde schoonheid. In de nabijheid zaten enkele gele en witte citroenvlinders. Alhoewel ze één van onze grootste dagvlinders zijn, zijn het maar dwergjes vergeleken met de koninginnenpage. Wanneer ik de vlinderstruiken van nabij bekeek, zag ik enkele dode nachtvlinders tussen de bloemen steken. Stuk voor stuk werden ze gedood door een krabspin. 

de Spaanse vlag

Vorige week vond ik opnieuw de Spaanse vlag in onze tuin. Gezien hij zowat elk jaar opduikt, is de grote verwondering wat weggeëbd toch is hij een speciaal geval. De Spaanse vlag -transportfirma Essers weet er intussen ook van- is een beschermde nachtvlinder (Europa - Habitatrichtlijn). Net als het rozenblaadje behoort ook de Spaanse vlag tot de beervlinders, onderfamilie van de spinneruilen. Met de vleugels toe heeft hij mits wat fantasie, de tekening van een tijger en wanneer ook de rood-zwarte achtervleugels zichtbaar worden, is het voor eventuele vijanden meteen duidelijk dat hij geen smakelijk snoepje is. Op de website van Natura 2000 lees ik dat de Spaanse vlag van oorsprong een Midden- en Zuid-Europese verspreiding heeft maar dat hij door de opwarming van de aarde naar onze contreien afzakt. 

het klaverblaadje

het klaverblaadje

Het is een kwestie van toeval dat het nachtvlindertje waar deze keer mijn oog op viel, de naam 'klaverblaadje' draagt terwijl het vorige een 'rozenblaadje' was. Tenzij deze nachtvlinders onderling hebben afgesproken dat ze mijn blog eens de poëtische toer gingen laten opgaan. Die kans is niet zo groot want ik betwijfel of het zo goed botert tussen de beervlinders en de spanners. Ja, het klaverblaadje is van de spanner-familie. Alle leden ervan hebben rupsen die zich voortbewegen door de achterste poten tegen de voorste te schuiven waardoor het lichaampje een boog vormt. Hiermee lijken zij precies de afstand te meten, niet verwonderlijk dat de spanners hierdoor ook wel eens landmeters genoemd worden. Bij de Vlinderstichting las ik dat het klaverblaadje moeilijk tot zeer moeilijk te determineren valt. Als leek, met enige bescheiden ambitie weliswaar, vond ik dat best meevallen. Het is die hondenpootafdruk op de vleugels die het mij gemakkelijk maakte. Met het blote oog vallen ze niet op maar op de foto trekken ze alle aandacht. Dit grijs opvliegend vlinderniemendalletje is van dichtbij best een knapperd. 

usutu-virus

"Na de uitbraak van het usutu-virus onder vogels vorig jaar, wijzen alle signalen erop dat er zich momenteel een nieuwe uitbraak aftekent. We willen alle gebruikers van waarnemingen.be oproepen om mee verhoogde sterfte in kaart te brengen. Het gaat dan om slachtoffers die ofwel de symptomen vertonen of dode vogels die zonder aanwijsbare reden stierven, vaak op gekke, erg zichtbare plaatsen. De Merel is de meest gevoelige soort voor dit virus, dat wordt overgedragen door steekmuggen." (Bericht Natuurpunt)

Ook hier is er treurnis. Vandaag vond ik de derde dode merel in de tuin (foto boven) en dit op enkele weken tijd. Deze morgen zat dit mannetje nog aan de zwemvijver, duidelijk niet op zijn kilo. 4 uur later was hij dood en lag hij op een van de tuinpaden. Ik heb hem met de spade opgeschept en ergens begraven. De drie dode merels voerde ik in op waarnemingen.be . Quasi zeker gaat het om het usutu-virus. Er schijnt niks aan te doen zijn. Ecologisch, biologisch, permacultuur, voorbijgestreefd, .... het maakt geen verschil. De boosdoeners zijn steekmuggen en die vliegen overal. Jammer.