verjungleïng

3 beelden van onze ecologische siertuin:

- lezen op het terras aan de vijver

- het tuinpad langs de rode Pavia

- het prieeltje aan de achterste perceelgrens

van houdgreep naar liefdesrad

vuurjuffers in actie

zes van zonet

Rhododendron 'Graal Müritz' (nieuwe aanwinst)

2 baardirissen uit de collectie

Geranium x oxonianum

paarse morgenster

Cornus kousa 'Hard Tromp'

en tijdens het aanplanten van een klein groepje Baptisia vond ik vandaag een ouwe getrouwe:

meikever op steel van beemdooievaarsbek.

WAK in Asdonk

De Week van de Amateurkunsten Tessenderlo 2017
(foto's vergroten door er op te klikken)

-eigenzinnige cadrages van willekeurige ontmoetingen-

eenvoud

't Is momenteel de periode dat de Azalea's en Rododendrons in bloei staan. Wie op zoek is naar een speciaal kleurtje gaat best nu op pad. Zelf kochten we 2 x een kleinbloemige witte Azalea, eenmaal voor in de tuin en eenmaal voor op het graf van de schoonouders. Om een lege plek in het bos op te vullen, koos ik ook een wat aparte, zalmroze Rododendron. Beide houden van zure grond en een flinke laag naalden als mulch houdt ze lange tijd in conditie.

In de fotocollage van vandaag zie je een viertal heel eenvoudige bloemen. Planten moeten helemaal niet duur of zeldzaam zijn om een tuin karakter te geven. Wilde bloemen of variëteiten die er heel dicht bij aanleunen en spontane zaailingen verdienen zeker hun plaats. De nieuwe introductie Geranium maculatum 'Chatto' is in zijn ingangsexamen geslaagd. Het robertskruid staat beeldig tussen de klokjes van de hyacinten. Het landkaartje is niet geland op de aangekochte Viburnum maar op de aangewaaide look-zonder-look die er vlakbij staat. De beemdkroon, de Knautia arvensis, is ook een nieuwe introductie en de tijd zal uitwijzen of ik hem in onze tuin kan behouden.

Nog een eenvoudige en super-gemakkelijke plant, de adderwortel. Zelfs in onze droge bosgrond komt hij in bloei en de bosjes scheurlingen breiden zich gestaag uit. Dit is wat we nodig hebben. Naast vlinders komen er ook hommels op af. 

bonte mierkever

Enkele dagen geleden vond ik nog een nieuwe soort voor onze tuin. Ik was niet volledig zeker van mijn determinatie (gezien de zwart-gele draperietekening wat afwijkt van de foto's op 't internet) maar intussen heeft waarnemingen.be de determinatie op correct gezet: de bonte mierkever.

Op dit moment is het nog maar de derde waarneming in Vlaanderen van het lopende jaar. De kever is te vinden in naaldbossen en zowel de larven als de imago's jagen op de schorskever. Hierom worden ze als nuttige diertjes beschouwd. 

Dezelfde week deed ik nog een bijzondere waarneming, hoogstwaarschijnlijk een glasvleugelpijlstaart. Voor alle zekerheid wacht ik met 'hoera' te roepen tot ik hem een 2de maal zie en (hopelijk) kan vastleggen met een foto. In elk geval vloog het beest als een kolibrie van de ene judaspenning naar de andere en had hij een geel achterlijf. Spannend.

vlinderballet

Drie mannetjes citroenvlinder

synchroon in de zachte wind

IJslandse konijnen

Iets na vijven heeft een grote meute konijnen uit IJsland 

de hele tuin van verse bolletjesmest voorzien. 

Dit ging gepaard met indrukwekkend tromgeroffel 

en her en der venijnig flitserlicht.

grote trekpleister: de judaspenning.

Nadat ik in de voormiddag ergens 2 aanhangwagens boerenkasseien ben gaan ophalen, verkoos ik om grotendeels te niksen in de namiddag. De vlinders vlogen rond mijn oren en tot mijn grote vreugde waren er enkele oranjetipjes en landkaartjes present. 

Toch waren het de grote koolwitjes die het meest bijzonder waren omdat ze nooit eerder in zo'n groten getale hier vertoefden. Het zijn echte heel grote vlinders. Wanneer de kleine koolwitjes en de klein geaderde witjes in de buurt zitten, lijken het maar kleine opdondertjes. Ze met elkaar verwarren is niet mogelijk.

De citroenvlinders zijn deze dagen ook heel actief. Een grote groep zwermt momenteel in de tuin en ze drinken vooral nectar bij de vele judaspenningen. Wat een fantastische plant is me dat! Regelmatig zie ik een koppeltje, maar soms ook een triootje, citroenvlinders baltsvluchten uitvoeren. Voor de bijen heb ik deze week ook nog wat Salvia's aangeplant maar zo te zien bezoeken de bijen liever de wild uitgezaaide hondstong, de alsmaar uitbreidende Geranium phaeum en de zoete bloemen van de gele kastanje. Voor mezelf -dat beest mag af en toe ook wat krijgen- kocht ik enkele planten Geranium maculatum 'Chatto' (een van de vroegst bloeiende Geraniums) en Geranium pratense 'Splish-splash'. En ja, met de gieter ben ik ook al wat rondgegaan want het blijft erg droog, zeker voor de nieuwelingen hier in de tuin.

net getrokken

Enkele beelden van een uurtje geleden in de tuin:

- Hyacinten met af en toe een meer roze variant
- zonnend witje op Geranium
- Geum coccineum 'Borisii'
- Smyrnium perfoliatum die het jaar op jaar prima doet
- Nepeta racemosa 'Grog', een vroeg bloeiend kattenkruid
- een groepje viooltjes, het moet niet altijd moeilijk zijn
- wit zandkruid op onze zonnige parking
- een akelei, de allereerste die ik in bloei zie
- de rode schutbladen van de Cornus florida 'Purple Glory'
- nog een prachtige klassieker, de sering

en het trio onder:
- een nog steeds bloeiende zwarte Helleborus
- het robertskruid dat ik als 'weefplant' overal laat staan
- en tenslotte de hangende bloemen van de blauwbes.

de overlever

Magnolia 'Eva Maria', een zusje van de 'Woodsman'.

De stermagnolia's (Magnolia stellata) hebben hier een normale bloei gekend. Ook de Magnolia grandiflora ziet er nog opperbest uit. Maar alle overige magnolia's hebben omwille van de ferme nachtvorst enkele dagen geleden momenteel een rossige aanblik of helemaal zwart. Een tegenvaller van formaat want mijn verwachtingen waren hoog gespannen. Tot mijn verrassing dook gisteren toch een 'overlever' achter het konijnenhok op, de Magnolia x brooklynensis 'Eva Maria'. Hopelijk hebben we volgend jaar meer succes want zoals mijn verzameling er nu bij staat, is echt afzichtelijk. 

groene stinkwants

Een van de allerlaatste foto's met mijn sony-camera RX 100.

Van hetzelfde model is intussen reeds Mark V op de markt gebracht.

Zelf had ik het basismodel (Mark I). Mark III is al redelijk betaalbaar.

Zeker het overwegen waard want qua detaillering en macro-opnames

moet mijn oudere Canon ver achterblijven. 

Een alternatief is dat ik investeer in lenzen voor mijn systeemcamera (sony a6000). 

Maar ik ben zo gewend aan het gemak van mijn kleine pocket-camera.

Dat wordt wat nachtjes bezinnen. 

breedbeelden om te oefenen

Om mijn oudere kodak terug in te oefenen heb ik zonet wat breedbeelden in de tuin geschoten. Hier is het treurig weer wat zich weerspiegelt in de somberheid van de foto's. Tevens mankeren de lange bloemtrossen van de roze Wisteria doordat ze bevroren zijn. Hopelijk heb je er wat aan, anders tot een volgende keer. De foto's hebben een groot formaat.

kaput

De sensor, als aandenken

3 jaar en een half. Veel te vroeg om er afscheid van te nemen maar het is niet anders.
Kaput. Na de ongelukkige val in het water in 2015 kon ik hem nog reanimeren
 maar hij is nooit nog de oude geweest. Deze week blies hij beetje bij beetje zijn
laatste adem uit. Een spoedoperatie kon hem, ondanks mijn kenmerkende
precieze doch pseudoprofessionele aanpak, niet meer redden. De sensor, het hart van mijn
metgezel, heb ik gehouden. Knap werk geleverd maar in je eentje kan je het niet
meer redden. We grijpen terug naar mijn paarse Canon, 6 jaar oud, 6 MP minder en
geen manuele scherpstelling maar dankzij de droge schuif
waar hij opgeborgen lag, nog feilloos werkend.

brrrr

fotocollage van vandaag

Plezant kan ik het met deze polaire luchtaanvoer niet noemen. Het verschil met of zonder zon is immens. Over de vorstschade ga ik niet uitweiden maar het blijkt wel dat sommige Magnolia's, Japanse esdoorns, vlinderstruiken, de vaantjesboom en de bloemen van de blauwe regen ferm vorstgevoelig zijn. We zullen het erbij houden dat we nu iets kunnen leren, met name in hoeverre en hoe snel dat die schade 'gerepareerd' wordt.

De voorbije dagen, met een warme kap over de kop, heb ik wel wat mooie dingen gezien. Een koppeltje eekhoorns bv. die ik 2 standjes zag uitproberen waarvan 'op zijn hondjes' toch veruit het meest succesvol leek. Nestbouwende eksters en voederende koolmezen. De roodborstjes en zwartkoppen die ook een bouwsel in de tuin gemaakt hebben. En, toch wel, heel wat vlinders die op zoek gaan naar nectar. De oranjetipjes zijn momenteel de meest opvallende. Ze genieten van de bloemen in de look-zonder-look. Ook heel wat geaderde witjes en kleine koolwitjes. Het bont zandoogje is getrouw actief aan de bosrand en de boomblauwtjes zonnen graag in de vlinderhoek. De maartse vliegen (of rouwvliegen) zijn net als een kleine groep langsprietmotten te vinden op de wilde rozen die tussen de beukenhaag gegroeid zijn.

Onze terrassen, stoelen en ligzetels blijven leeg. Op één zetel hangt een duivenstront.

duif Massis

Eén van de plezante bezigheden in de tuin is de vogels bezig zien met het bouwen van het nest. Zo zag ik de huismussen op de dunnere stengels van Miscanthus vliegen, er op acrobatische wijze een knauw inmaken en vervolgens zodanig wiebelen totdat de spriet brak en kon dienen voor het bouwsel onder onze dakpannen. Zonet vloog een duif in een grove den met wat dorre takken. Ik zag hoe hij/zij een tak in de bek nam en met zijn stevige nekspieren de tak doormidden brak en er vervolgens mee wegvloog. Een hele krachttoer want zo gemakkelijk breekt zo'n tak nu ook weer niet. Ook vliegen met zo'n tak, balancerend in de smalle bek, lijkt me niet gemakkelijk. Ik moest meteen denken aan John Massis die met zijn gebit ook wel rare toeren uithaalde.

overlevingsdrang

Bij het zogenaamde uilenproject werd een inheemse vogelkers tot een potlood herwerkt. Hierbij werd de sapstroom van de boom op verscheidene plekken met diepe kerven afgesneden. Alhoewel deze ingreep al dateert van eind oktober vorig jaar, toont bovenstaande foto hoe sterk de overlevingsdrang van deze boom is. De Prunus padus wil zich kennelijk niet gewonnen geven. Tegelijk zie je dat een naakte stam echt heel veel punten heeft waaruit nieuwe takken kunnen groeien, als dat nodig is. Ik sta er toch een beetje versteld van.

globaal beeld met de nieuwe scheuten boven duidelijk zichtbaar

verfrissende regen

nat twaalfgodenkruid

 Eindelijk is er wat regen uit de lucht gevallen. De tuin is zo wat opgefrist en vooral de nieuwe plantjes kunnen dit water goed gebruiken. Regen is gemakkelijk, het scheelt toch wel wat gesleur met de gieter. Vooral de boshoek, helemaal achteraan in de tuin, kreeg een grondige remake met heel wat jonge plantjes en bomen. Af en toe een stevige regenvlaag wordt hier met open armen ontvangen. Deze morgen deed ik nog een toertje door de natte tuin:

Heel droge zone met zonneminnende planten, de bui zal goed doen.

Een nieuwe aanplanting in de bostuin met ondermeer stinkende lis en een helleborussoort uit Bosnië.

De veldkapel-zone met een verjongde sierappel (midden), bosbessen en een nieuwe zuilappel (links).

De uil-zone met de lijsterbesspirea en Japanse wijnbes.