stormschade

De rukwinden haalden een snelheid tot 120 km/uur. De boomkruinen zwiepten hier wild heen en weer. Net toen ik terug binnen was van een kleine inspectieronde ging de dikste helft van een tweestammige vogelkers (Prunus padus) tegen de vlakte. 

In deze vogelkers zit ook een witte  klimroos. Deze Rosa filipes 'Kiftsgate' is mee naar beneden gedonderd maar de 'lianen' zijn nog intact. De dikke stam is terechtgekomen op 2 magnolia's en ook deze zijn beschadigd. Bij nader toezien is het niet toevallig dat net deze dikke vogelkers afgescheurd is.

Blijkbaar is deze boom bij eerdere stormen al licht gescheurd geweest en is via de ontstane spleet het rottingsproces ingetreden. We kunnen dus spreken van een natuurlijke opruiming. Toch is het jammer want de honderden witte bloemen van de inheemse vogelkers ruiken heerlijk en ook de bessen worden gesmaakt. 

Rosa 'Drie Koningen'

Rosa 'Drie Koningen' in zomeroutfit

Deze week bezochten we in Putte nog eens de rozenkwekerij van Andre Casteels. Eigenlijk wat vroeg want alle klimrozen vertoefden nog in de serre en de overige rozen stonden nog beschermd onder een vliesdoek. Maar je weet hoe dit gaat, als je plantgat klaar is moet het gevuld worden.

Ik kocht er 2 klimrozen, de Belgian Beauty en de Magical Pearls. De Belgian Beauty werd intussen aan de voordeur geplant en de Magical Pearls kreeg een plaats waar we zicht op hebben vanuit de keuken want blijkbaar krijgt deze roos een wolk van kleine rode botteltjes en dat zou schoon zijn.

Doch de voornaamste reden voor de trip naar Casteels was de aanschaf van Rosa Drie Koningen (zie foto). Bij een eerder kwekerijbezoek in 2013 was mijn oog reeds gevallen op deze bijzondere roos, een eigen product van Casteels nota bene. De foto ervan verscheen al eens eerder op deze blog. Gek genoeg belandde deze rode roos toen niet in mijn winkelkarretje maar de foto bleef in mijn kop spoken. De liefde bloeide terug op toen ik merkte dat mijn foto ook op de website van Casteels pronkte en wat later ook een uitgeverij me contacteerde om de foto te mogen gebruiken in een Franstalige tuinkalender.

Twee Drie Koningen vieren nu feest in onze tuin. In de voortuin vervangt er eentje een twijfelende Weigela en in de achtertuin plantte ik hem vlakbij onze veldkapel. In die 'heilige' zone doe ik wat aan Wortspielerei: zo groeit er ook een valse Christusdoorn en een hemelboom (Ailanthus). Wie er tijdens een tuinbezoek passeert kan ook altijd zijn hand eens nat maken in het zelfgemaakt wijwatervat.

metselbij & kikkerdril

In het bijenhotel aan de garagepoort is een drietal gehoornde metselbijen 

bezig met de nestingangen dicht te metselen. 

Nieuwe gangen worden verkend.

Nog een teken dat het bij sommige beesten al

aardig begint te kriebelen zijn de hopen

kikkerdril (bruine kikker) in de zwemvijver.

groententaart

Aan vlaaien, cakes en koeken waag ik me nog steeds niet.

Maar quiches maak ik intussen bijna blindelings.

Met gekocht bladerdeeg is het dan ook poepsimpel

en ideaal om restjes weg te werken.

ik geef me niet gewonnen

Ooit ontkiemd op een landduin

ontstaan door aangewaaid stuifzand

vecht deze toverachtige boom

met grillige luchtwortels 

tegen ontblotende erosie 

met alsmaar minder houvast

voor zijn voortbestaan

Oudsberg

Dinsdag zakte ik met zoon, vader en echtgenote af naar Opoeteren Kerk waar we een stevige wandeling naar de Oudsberg aanvatte. De Oudsberg is de hoogste landduin van Vlaanderen en zou zo'n 85 meter boven de zeespiegel uitsteken. 8 jaar moet ik geweest zijn (1970?) toen ik er voor 't eerst rondgewandeld en geravot heb. We waren toen met de KSA van Looi op kamp in Opglabbeek. Als leider ben ik er nog een tweede keer geweest maar veel herinner ik me er niet meer van. Een opfrissing, deze keer door het oog van een natuurliefhebber, was meer dan welkom. We maakten een eigenzinnige combinatie van de groene, blauwe en gele wandeling en dat leverde ons 11 km wandelplezier met mooie beelden op. 

Meer informatie over de Oudsberg vind je hier. Het is een aanrader. In augustus staat de heide in bloei en fladderen er in mijn verbeelding ook vlinders rond en dat zal deze duinengordel nog een pak mooier maken. Denk eraan dat er zowel speelzones zijn als beschermde zones (natuurreservaat) die niet toegankelijk zijn. Wij sloten onze wandeling af bij mijn jongste broer die vroeger in Meeuwen woonde maar sinds kort in de fusiegemeente Oudsbergen. 

eentje maar

Slechts 1 sijsje heb ik deze winter aan onze voederplek gezien. Een mannetje.

Magertjes maar het goede nieuws is allicht dat dit erop wijst 

dat de vogels veel eten in het wild hebben gehad.

Daarjuist, toen ik met die van ons buiten een koffie aan het drinken was,

kwam er een boomkruiper vlakbij in een boom zitten.

Wat later dook ook een kuifmees op en een gehakkelde aurelia.

Niet slecht om een nieuw tuinseizoen aan te vatten.

viburnumnectar

Op deze veel te hete februaridag zie ik heel wat citroenvlinders rondfladderen. Gek genoeg zijn het allemaal mannetjes. Hun energie halen ze hier in de bloemen van een winterbloeier, met name de Viburnum bodnantense 'Dawn'. Het is me eigenlijk nooit opgevallen dat deze Viburnum behalve zalig ruikt ook geschikte nectar aanbiedt. Ook hommels zoeven van de ene bloem naar de andere. 

Hamamelis x intermedia 'Ajan'

Hamamelis x intermedia 'Ajan'

Wie deze blog al een tijdje volgt, weet dat ik een zwak heb voor de toverhazelaarselecties van wijlen Jan van Heijningen. Het is zo dat ik in de winter van 2015 in contact kwam met Jans zoon. Het verhaal van deze ontmoeting kan je hier lezen. Dankzij Joost (de zoon) kwam ik in het bezit van een schitterende roodbloeiende 'Arnhem' en de warmgele 'Ajan', de laatst geregistreerde van Heijningen-Hamamelis. Vier jaar na de aanplant van de 'Ajan' is het een pronkstuk van onze tuin geworden. De struik is rijkbloeiend, geurt heerlijk en de geel-oranje kleur knalt er tussenuit. Net als de 'Arnhem' is dit een van de mooiste toverhazelaars die er te vinden zijn, al moet je voor beide niet in het doordeweekse tuincentrum zijn.

Hamamelis x intermedia 'Arnhem'

Met de 'Arnhem' is het even kantje boordje geweest. De verplanting vanuit Joosts tuin naar de onze bleef ondanks de goede zorgen niet zonder gevolgen. 2 van de 3 habitusbepalende gesteltakken stierven af. Ik vreesde voor het ergste maar groef de plant terug uit en zetten hem in volle schaduw op één van de allerbeste plekjes van de tuin. Daar bekwam hij beetje bij beetje. Intussen bloeit hij terug massaal en oogt hij gezond en gelukkig zij het in een wat schralere versie dan oorspronkelijk.

Eén van mijn laatste aankopen en ook een van Heijningen-telg is de bekendere geelbloeiende 'Angelly'. Was moet ik intussen schrijven want de 'Angelly' heeft de superdroge zomer van 2018 niet overleefd. De struik is volledig verschroeid, de dikke laag mulch en af en toe een emmer water konden niet baten. Ik vermoed dat hij dagelijks te veel uren rechtstreeks en frontaal zonlicht te verduren kreeg. Een betere plek (halfschaduw-schaduw) had hem voor dat helse weer kunnen beschermen maar, je weet hoe dat gaat, je zet graag een mooie struik op een plek waar hij écht de 'blikken vangt'. Hierbij vergeet je tijdens het plantseizoen wel eens hoe warm het daar in de zomer wordt. Zonde.

Hamamelis x intermedia 'Ajan'

Binnen enkele weken kan ik de volledige tuinschade opmeten maar het heeft hier extreem vies gedaan, dat is wel zeker. Rhododendrons en azalea's van 30 jaar oud zijn intussen al gerooid en de kans is groot dat ook een groep hortensia's de geest heeft gegeven. Ook bij mijn dennen en sparren is er brandschade. Een Michelia is bruin gebakken en van de Magnolia kobus zijn heel wat takken levenloos. Enkele bijzondere planten heb ik tijdens de hittegolf uit de volle grond weggehaald. Ik heb ze terug opgepot en tegen de achtergevel in de schaduw gezet. Waar zijn we mee bezig? We proberen het hier toch plezant te houden maar dat we rekening zullen moeten houden met de alsmaar opwarmende aarde is onbetwistbaar. Gaten vul ik momenteel met rozen, Kniphofia's, sieruien en Camassia's.

lentegevoel

Toverhazelaars herkennen het eerste lentegevoel ook 

en spreiden hun lintbloemen nu wagenwijd open. 

Met wat zonnestralen erbij 

komt de lekkere geur volledig vrij.

gefoefel

Geranium sanguineum 'Max Frei'

anders bekeken

evident

Ja, Ludo R. heeft getekend.

wat sneeuw

 toverhazelaar ('Westerstede') met ijs

houtduif op bedje van sneeuw

onze veldkapel

achtertuin

merelvrouwtje

© Ludo Rutten

Vrouwtje van de merel trotseert de sneeuw en wind

om een graantje mee te pikken.

groenlingen

Het sneeuwt nog eens een keer. Een heel klein beetje maar toch voldoende om extra drukte aan de voederplek te veroorzaken. Merels, roodborstjes, pimpelmezen, koolmezen, kepen,... en daar zijn ook de groenlingen weer. Lang geleden dat ik ze zag. In de bonte hulst duiken ook de koperwieken weer op. Zij vertoeven tussen de groep huismussen. De sijzen en de appelvink zijn nog niet op het appèl.

(Voor wie het zich moest afvragen: de witte strepen zijn vallende sneeuwvlokken.)

zondagse bezigheden

Opnames bekijken

winterzoet

De Chimonanthus praecox bloeit dit jaar rijkelijk.

De toverhazelaars beginnen nu hun bloemknoppen te openen. De heerlijke geur die momenteel in de tuin hangt komt van elders, van de winterzoet met name. Hij bloeit dit jaar rijkelijk en het parfum is meters van deze heester te ruiken. De bloemen zelf blijf ik maar een rommeltje vinden en heb ik eerder al als een nat kapsel omschreven. Om de wintertuin nog wat op te smukken, plantte ik de voorbije week 10 Cornus sanguinea 'Winter Beauty' en een Lonicera purpusii 'Winter Beauty'. Ze staan vlakbij het huis zodat ik er ook van binnenuit kan van genieten.

kerstboom

Bij het opzetten van de kerstboom gaven onze oude vertrouwde lampjes de geest. Dan maar rondgereden om dezelfde, of iets dat erop trok, te vinden maar het bleek een hopeloze zoektocht. Led-lampjes in overvloed dat wel -van koud licht tot warm licht, van wit over kleur tot gekmakende animaties- en daarom ook maar led-lampjes aangekocht maar 't is toch dat niet. In het begin hadden we er onze bedenkingen bij maar intussen hebben we er vrede mee.