bruin, bloedrood en groen

Nog 3 van de voorbije week:

het bruin zandoogje, de bloedrode heidelibel en de groene keizersvlieg

1. Natuurgebied Catselt te Molenstede

2. Averbode bos en heide

3. Eigen tuin

speerdistels

Ik ben altijd fan geweest van distels. De bloemen zijn fantastisch mooi en als voedselbron voor vlinders en vogels zijn ze zwaar onderschat. Het is daarom heuglijk nieuws dat het bestrijden van distels door het arrest van de Raad van State van 9 maart 2017 niet langer verplicht is. Ook het opleggen van algemene bestrijdingsmaatregelen aan derden om op hun terreinen distels te bestrijden is niet langer mogelijk. 2 van mijn "lievelingdistels", met name de kale jonker en de speerdistel, stonden op die verdelgingslijst. Ik zag ze allebei floreren tijdens mijn wandeling door Averbode bos en heide. Zeker de speerdistel is een prachtverschijning. 

de roodborsttapuit

In de voormiddag was ik op mijn gemak naar het wandelgebied Averbode bos en heide gegaan in de hoop om opnieuw de zeldzame kleine ijsvogelvlinders te zien die ik vorige week op 4 locaties tegenkwam. Maar door het winderig weer en het gebrek aan zon was dit een vrij domme poging en dus vruchteloos. Tijdens het stappen ontdekte ik wel een plek nabij een grote waterplas waar een kleine zwart-oranje vogel luid van zich liet horen. Thuis vergrootte ik de foto die ik met mijn pocketcamera nam en zo leerde ik dat het een roodborsttapuit was. 

Namiddag ben ik teruggegaan met wat ander gerief. Ik zocht op het gehoor naar het vogeltje en zo kreeg ik hem vrij snel terug in het vizier. Een dik kwartier heb ik heen en weer gewandeld op het dichtstbijzijnde wandelpad. De roodborsttapuit draaide altijd hetzelfde cirkeltje en koos daarbij steeds dezelfde zitplaatsen uit. Hij heeft duidelijk zijn vaste gewoontes. Geoefende vogelaars zullen het grappig vinden maar voor mij was dit de eerste maal dat deze tapuit voor mijn eigen lens kwam. Ik heb me goed geamuseerd en ik ben, gezien het grote speelgoedgehalte van mijn uitrusting, tevreden met het resultaat. 

De roodborsttapuit in kwestie was minder schuw dan ik verwacht had. Hierdoor kon ik betrekkelijk dichtbij zijn zitplaatsen links en rechts van het wandelpad komen. Ik schat zo'n meter of 7. Af en toe zag ik hem in de lucht surplace doen wat een mooi zicht geeft. In dezelfde omgeving vond ik vandaag ook een groep tengere pantserjuffers en bloedrode heidelibellen. Wandelen door Averbode bos en heide levert altijd wel wat ontdekkingen op. Het zal daardoor zijn dat er heel wat fotografen mijn pad kruisten. 

collage van de roodborsttapuit

Somatochlora metallica

Oeverlibel

Benevens deze oeverlibel (boven) kregen we vandaag bezoek van alweer een nieuwe soort voor onze tuin. Het stopt hier dit jaar niet. Let niet al te zeer op de bedenkelijke kwaliteit van de foto's (onder) want dat beest was zo zenuwachtig dat ik er niet in lukte om het fatsoenlijk op foto te krijgen. Voor alle zekerheid heb ik een "foto" bezorgd aan het team van waarnemingen.be en daar werd mijn determinatie op correct gezet: een metaalglanslibel. Het is de eerste maal in mijn vergevorderd leven dat ik deze libel in levende lijve zie. Na een half uur was de libel weer weg maar wie weet, zie ik hem nog terug. De groene ogen, de metaalglanzige staart met 'gouden' borststuk en de middelgrote afmeting bracht me in de libellengids bij de Somatochlora metallica. Een juiste 'gok' dus.

iets beter lukte me vandaag niet ;)
maar het zou wel degelijk een metaalglanslibel zijn

Allan Holdsworth

Op 15 april jl. stopte Allan Holdsworth met leven. Ik las zijn overlijden in de krant. Voor mij is Holdsworth steeds één van de allerbeste gitaristen ooit geweest. Op drie van mijn favoriete platen speelt hij mee: Enigmatic Ocean van Jean-Luc Ponty, Gazeuse! van Pierre Moerlen's Gong en U.K. van U.K.. Van zijn solowerk heb ik enkel Wardenclyffe Tower waarop enkele uitmuntende solo's staan. Zoals dat bij dode muzikanten gaat, besef je pas achteraf hoe goed ze eigenlijk zijn en hoeveel onrecht je ze hebt aangedaan door 11 solo-albums niet te kopen. Daarom dat ik dit even heb rechtgezet. Ik kocht me de pas verschenen Album Collection "The man who changed guitar forever'" en "Bundles" van Soft Machine uit 1975 waarop Allan zijn meesterschap -toen al- uitvoerig uit zijn vingers tovert.

De beste cadeaus zijn toch diegene die je aan jezelf geeft,

ze komen altijd van pas.

dé grote verdwijntruc

Ter gelegenheid van de 3200ste Muggenbeet haal ik al mijn magische krachten uit de kast !

Illusionisme, in het bijzonder mensen wegtoveren, is niet simpel 

maar met wat oefening lukt het wel:

volgende keer: mensen doorzagen op zonne-energie

Tarzan XL

Vandaag duurde mijn werkdag wat korter dan gewoonlijk waardoor ik de gelegenheid had om mijn muf en broeierig kantoor in te ruilen voor de zwemvijver. Bij deze tropische temperaturen kon mijn eerste duik van 't seizoen niet uitblijven. Donderdag en vrijdag voorspellen ze nog wat hetere werkdagen. Mag ik hierbij voorstellen om een werkverbod in te stellen indien we dan opnieuw de dertig graden overschrijden? Voor mensen die bijvoorbeeld voor 1 november 1962 geboren zijn, moet zoiets toch kunnen. Ge moet ergens een lijn trekken.

op uitkijk

vrouwtje platbuik (Libellula depressa) op steunstok van x Sorbopyrus

iedereen is anders

Zelf vind ik het er te heet voor

maar iedereen is anders .....

copulerend stel bruin zandoogjes

brand in Gerhagen

Zojuist ben ik samen met mijn vader de brandschade in Gerhagen (Averbode bos en heide) gaan bekijken. Vorige week donderdag (15/6) woedde daar een brand waarvoor 4 brandweerkorpsen uitrukten. De natuurschade bleek al bij al goed mee te vallen. Zo op het eerste zicht mogen we van geluk spreken dat de brand zich situeerde in een natter gedeelte van het wandelgebied. De ondergrond in de buurt is er drassig en vlakbij ligt ook een natuurlijk ven.  Met de heersende droogte en de sterke wind had de brand elders een heel ander scenario kunnen krijgen. 

koevinkje en brandnetelmot

Het blijft hier rustig met de vlinderwaarnemingen wat niet zo abnormaal is voor de maand juni. Het bonte zandoogje en de gehakkelde aurelia zie ik het meest. Sinds gisteren zijn er 2 trouwe klanten terug in de tuin: het bruin zandoogje en het koevinkje (foto links). Het koevinkje valt op omdat het een heel donker vlindertje is. Als het zich neerzet en de vleugels sluit, komen de mooie ogen met gouden randen tevoorschijn. Hier vertoeft het graag aan de moeraszone van de zwemvijver en tussen de wilde bramen. De bonte brandnetelmot (foto rechts) is ook een trouwe tuingast maar ik denk niet dat ik hem ooit al gefotografeerd heb. Bij tuinwandelingen vliegt hij al eens op om zich vervolgens onderaan een blad te 'verstoppen'. 

ringspikkelspanner

Deze nachtvlinder hing 's morgens aan onze tuinparasol. Dat het een spikkelspanner was, daar was ik snel achter. Toch was mijn 'determinatie' niet correct en werd deze gecorrigeerd naar ringspikkelspanner. Zo hebben we weer wat bijgeleerd. Ik ken graag al mijn tuinbewoners maar die nachtvlinders, dat is nog zwoegen.

sssttt opnames

Helaas kan ik er nog niks meer over vertellen

behalve dat het niet is wat dat je denkt.

blijft knap

Ik val in herhaling. So what? Ook deze morgen werd een jonge blauwe glazenmaker geboren. Als ik de larvehuiden tel, moet het dit jaar de zesde of zevende in rij zijn. Vandaag heb ik wat meer tijd om de boreling op te volgen. Vrije tijd, het is goud waard. Maar ... er is nog goed nieuws al kan ik het je niet tonen. Bij mijn ochtendwandeling ontmoette ik een groep jonge goudhaantjes, ons allerkleinste vogeltje. Ze vertoefden in de buurt van de zwemvijver. Hier kunnen ze in de ondiepe gedeeltes een bad pakken en drinken. Als het nu ook nog eens flink zou regenen, dan kan de dag niet meer stuk. 

jonge blauwe glazenmaker

...... van de zijkant gezien, de kleuren wat afgezwakt en een kadertje erbij:

net geboren

De achterste waterpartij, een amfibiepoel met waterlelies, is al enkele jaren de geboorteplek van blauwe glazenmakers. Ook dit jaar hangen in de grote egelskoppen heel wat exuvia, dit zijn de afgeworpen huiden van de libellenlarven (foto boven).

Deze morgen, iets na zeven uur, en bijna klaar om naar school te gaan, ging ik nog even een kijkje nemen. De nimfen kruipen doorgaans kort na zonsopgang uit het water. En, jawel, daar was net een libel geboren. Met haar poten hing ze aan het eigen exuvium, dat op haar beurt -nochtans compleet dode materie- aan de waterplant blijft hangen.

De libel, vermoedelijk ook een blauwe glazenmaker, spreidde voor de eerste maal haar vleugels. Haar lijf was nog volledig kleurloos. Nu duurt het nog enkele dagen eer de libel volledig uitgekleurd is. De eerste vlucht gebeurt wat sneller, namelijk zowat een anderhalf uur na het uitsluipen.

weidebeekjuffers

Tot mijn verbazing doken er vandaag 2 mannetjes weidebeekjuffer op in onze tuin. Eentje aan de achterste poel en eentje (foto) aan de zwemvijver. Toen deze laatste in de buurt van het houten laddertje ging neerzitten, was dat het moment om hem met de Fuji-superzoom (ik blijf het een speelgoedcamera vinden gezien de kleine sensor die er in zit) vast te leggen. Veel meer kan een ecologische tuinier in de droge Kempen en vlakbij intensieve landbouw niet verwachten. Zeker als ze vliegen zijn het betoverend mooie beesten.

met de Sony RX100 IV van vlakbij

Een héél eenvoudig filmpje van deze weidebeekjuffer, zonet gemaakt met de Fuji:

witte schaduwspanner

Clouded Silver of witte schaduwspanner

(Lomographa temerata)

Ik krijg bijlange niet alle nachtvlinders op naam gebracht maar met deze witte schaduwspanner lukte dat vrij gemakkelijk via de foto's op waarnemingen.be. De waarneming is intussen ook gevalideerd. 

de kasseilegger

De legger met een geërfde kasseihamer.

De opgehaalde boerenkasseien werden de afgelopen dagen allemaal gelegd. Telkens vroeg in de morgen begonnen om vervolgens te stoppen als de zon te machtig werd. Het is ook niet de bedoeling dat we een zonneslag oplopen. Ik doe dat wel graag. Je hebt er snel resultaat mee. Vermits er verkeersvrije afboordingen mee gemaakt zijn, was witte zand en cement niet nodig. Een gracht graven met de spade, de kasseien op diepte kloppen en dan de uitgehaalde grond gebruiken om de kassei vast te kloppen en de tussenvoeg te vullen. Ik gebruik hiervoor een echte kasseihamer, een erfstuk van mijn schoonvader, en mijn blote handen.

afboording in bostuin met Acer davidii 'Rosalie' en een elsbes

verbeteren

Ik sluit niet uit dat mooi weer en een groene werkomgeving tot betere punten leiden.

Maar ik denk dat die van ons altijd wel mild is.

Op de foto: de rode kleinbloemige Rosa 'Rouge de Chine'

Voor deze roos staat een Indigofera heterantha