er was wel wat te zien vandaag

1. Blauwe glazenmaker, nog niet volledig uitgekleurd

2. Flink afgeleefde gehakkelde aurelia op Veronicastrum

3. Dagpauwoog op wilde marjolein

4. Koevinkje
5. Boomblauwtje
6. Hommel

En er waren atalanta's, bonte zandoogjes, koolwitjes en een geaderd witje op een bijna wit hulstblad:

en nu ... begint de vakantie !

bruin, bloedrood en groen

Nog 3 van de voorbije week:

het bruin zandoogje, de bloedrode heidelibel en de groene keizersvlieg

1. Natuurgebied Catselt te Molenstede

2. Averbode bos en heide

3. Eigen tuin

speerdistels

Ik ben altijd fan geweest van distels. De bloemen zijn fantastisch mooi en als voedselbron voor vlinders en vogels zijn ze zwaar onderschat. Het is daarom heuglijk nieuws dat het bestrijden van distels door het arrest van de Raad van State van 9 maart 2017 niet langer verplicht is. Ook het opleggen van algemene bestrijdingsmaatregelen aan derden om op hun terreinen distels te bestrijden is niet langer mogelijk. 2 van mijn "lievelingdistels", met name de kale jonker en de speerdistel, stonden op die verdelgingslijst. Ik zag ze allebei floreren tijdens mijn wandeling door Averbode bos en heide. Zeker de speerdistel is een prachtverschijning. 

de roodborsttapuit

In de voormiddag was ik op mijn gemak naar het wandelgebied Averbode bos en heide gegaan in de hoop om opnieuw de zeldzame kleine ijsvogelvlinders te zien die ik vorige week op 4 locaties tegenkwam. Maar door het winderig weer en het gebrek aan zon was dit een vrij domme poging en dus vruchteloos. Tijdens het stappen ontdekte ik wel een plek nabij een grote waterplas waar een kleine zwart-oranje vogel luid van zich liet horen. Thuis vergrootte ik de foto die ik met mijn pocketcamera nam en zo leerde ik dat het een roodborsttapuit was. 

Namiddag ben ik teruggegaan met wat ander gerief. Ik zocht op het gehoor naar het vogeltje en zo kreeg ik hem vrij snel terug in het vizier. Een dik kwartier heb ik heen en weer gewandeld op het dichtstbijzijnde wandelpad. De roodborsttapuit draaide altijd hetzelfde cirkeltje en koos daarbij steeds dezelfde zitplaatsen uit. Hij heeft duidelijk zijn vaste gewoontes. Geoefende vogelaars zullen het grappig vinden maar voor mij was dit de eerste maal dat deze tapuit voor mijn eigen lens kwam. Ik heb me goed geamuseerd en ik ben, gezien het grote speelgoedgehalte van mijn uitrusting, tevreden met het resultaat. 

De roodborsttapuit in kwestie was minder schuw dan ik verwacht had. Hierdoor kon ik betrekkelijk dichtbij zijn zitplaatsen links en rechts van het wandelpad komen. Ik schat zo'n meter of 7. Af en toe zag ik hem in de lucht surplace doen wat een mooi zicht geeft. In dezelfde omgeving vond ik vandaag ook een groep tengere pantserjuffers en bloedrode heidelibellen. Wandelen door Averbode bos en heide levert altijd wel wat ontdekkingen op. Het zal daardoor zijn dat er heel wat fotografen mijn pad kruisten. 

collage van de roodborsttapuit

Somatochlora metallica

Oeverlibel

Benevens deze oeverlibel (boven) kregen we vandaag bezoek van alweer een nieuwe soort voor onze tuin. Het stopt hier dit jaar niet. Let niet al te zeer op de bedenkelijke kwaliteit van de foto's (onder) want dat beest was zo zenuwachtig dat ik er niet in lukte om het fatsoenlijk op foto te krijgen. Voor alle zekerheid heb ik een "foto" bezorgd aan het team van waarnemingen.be en daar werd mijn determinatie op correct gezet: een metaalglanslibel. Het is de eerste maal in mijn vergevorderd leven dat ik deze libel in levende lijve zie. Na een half uur was de libel weer weg maar wie weet, zie ik hem nog terug. De groene ogen, de metaalglanzige staart met 'gouden' borststuk en de middelgrote afmeting bracht me in de libellengids bij de Somatochlora metallica. Een juiste 'gok' dus.

iets beter lukte me vandaag niet ;)
maar het zou wel degelijk een metaalglanslibel zijn

Allan Holdsworth

Op 15 april jl. stopte Allan Holdsworth met leven. Ik las zijn overlijden in de krant. Voor mij is Holdsworth steeds één van de allerbeste gitaristen ooit geweest. Op drie van mijn favoriete platen speelt hij mee: Enigmatic Ocean van Jean-Luc Ponty, Gazeuse! van Pierre Moerlen's Gong en U.K. van U.K.. Van zijn solowerk heb ik enkel Wardenclyffe Tower waarop enkele uitmuntende solo's staan. Zoals dat bij dode muzikanten gaat, besef je pas achteraf hoe goed ze eigenlijk zijn en hoeveel onrecht je ze hebt aangedaan door 11 solo-albums niet te kopen. Daarom dat ik dit even heb rechtgezet. Ik kocht me de pas verschenen Album Collection "The man who changed guitar forever'" en "Bundles" van Soft Machine uit 1975 waarop Allan zijn meesterschap -toen al- uitvoerig uit zijn vingers tovert.

De beste cadeaus zijn toch diegene die je aan jezelf geeft,

ze komen altijd van pas.

dé grote verdwijntruc

Ter gelegenheid van de 3200ste Muggenbeet haal ik al mijn magische krachten uit de kast !

Illusionisme, in het bijzonder mensen wegtoveren, is niet simpel 

maar met wat oefening lukt het wel:

volgende keer: mensen doorzagen op zonne-energie

Tarzan XL

Vandaag duurde mijn werkdag wat korter dan gewoonlijk waardoor ik de gelegenheid had om mijn muf en broeierig kantoor in te ruilen voor de zwemvijver. Bij deze tropische temperaturen kon mijn eerste duik van 't seizoen niet uitblijven. Donderdag en vrijdag voorspellen ze nog wat hetere werkdagen. Mag ik hierbij voorstellen om een werkverbod in te stellen indien we dan opnieuw de dertig graden overschrijden? Voor mensen die bijvoorbeeld voor 1 november 1962 geboren zijn, moet zoiets toch kunnen. Ge moet ergens een lijn trekken.

op uitkijk

vrouwtje platbuik (Libellula depressa) op steunstok van x Sorbopyrus

iedereen is anders

Zelf vind ik het er te heet voor

maar iedereen is anders .....

copulerend stel bruin zandoogjes

brand in Gerhagen

Zojuist ben ik samen met mijn vader de brandschade in Gerhagen (Averbode bos en heide) gaan bekijken. Vorige week donderdag (15/6) woedde daar een brand waarvoor 4 brandweerkorpsen uitrukten. De natuurschade bleek al bij al goed mee te vallen. Zo op het eerste zicht mogen we van geluk spreken dat de brand zich situeerde in een natter gedeelte van het wandelgebied. De ondergrond in de buurt is er drassig en vlakbij ligt ook een natuurlijk ven.  Met de heersende droogte en de sterke wind had de brand elders een heel ander scenario kunnen krijgen. 

koevinkje en brandnetelmot

Het blijft hier rustig met de vlinderwaarnemingen wat niet zo abnormaal is voor de maand juni. Het bonte zandoogje en de gehakkelde aurelia zie ik het meest. Sinds gisteren zijn er 2 trouwe klanten terug in de tuin: het bruin zandoogje en het koevinkje (foto links). Het koevinkje valt op omdat het een heel donker vlindertje is. Als het zich neerzet en de vleugels sluit, komen de mooie ogen met gouden randen tevoorschijn. Hier vertoeft het graag aan de moeraszone van de zwemvijver en tussen de wilde bramen. De bonte brandnetelmot (foto rechts) is ook een trouwe tuingast maar ik denk niet dat ik hem ooit al gefotografeerd heb. Bij tuinwandelingen vliegt hij al eens op om zich vervolgens onderaan een blad te 'verstoppen'. 

ringspikkelspanner

Deze nachtvlinder hing 's morgens aan onze tuinparasol. Dat het een spikkelspanner was, daar was ik snel achter. Toch was mijn 'determinatie' niet correct en werd deze gecorrigeerd naar ringspikkelspanner. Zo hebben we weer wat bijgeleerd. Ik ken graag al mijn tuinbewoners maar die nachtvlinders, dat is nog zwoegen.

sssttt opnames

Helaas kan ik er nog niks meer over vertellen

behalve dat het niet is wat dat je denkt.

blijft knap

Ik val in herhaling. So what? Ook deze morgen werd een jonge blauwe glazenmaker geboren. Als ik de larvehuiden tel, moet het dit jaar de zesde of zevende in rij zijn. Vandaag heb ik wat meer tijd om de boreling op te volgen. Vrije tijd, het is goud waard. Maar ... er is nog goed nieuws al kan ik het je niet tonen. Bij mijn ochtendwandeling ontmoette ik een groep jonge goudhaantjes, ons allerkleinste vogeltje. Ze vertoefden in de buurt van de zwemvijver. Hier kunnen ze in de ondiepe gedeeltes een bad pakken en drinken. Als het nu ook nog eens flink zou regenen, dan kan de dag niet meer stuk. 

jonge blauwe glazenmaker

...... van de zijkant gezien, de kleuren wat afgezwakt en een kadertje erbij:

net geboren

De achterste waterpartij, een amfibiepoel met waterlelies, is al enkele jaren de geboorteplek van blauwe glazenmakers. Ook dit jaar hangen in de grote egelskoppen heel wat exuvia, dit zijn de afgeworpen huiden van de libellenlarven (foto boven).

Deze morgen, iets na zeven uur, en bijna klaar om naar school te gaan, ging ik nog even een kijkje nemen. De nimfen kruipen doorgaans kort na zonsopgang uit het water. En, jawel, daar was net een libel geboren. Met haar poten hing ze aan het eigen exuvium, dat op haar beurt -nochtans compleet dode materie- aan de waterplant blijft hangen.

De libel, vermoedelijk ook een blauwe glazenmaker, spreidde voor de eerste maal haar vleugels. Haar lijf was nog volledig kleurloos. Nu duurt het nog enkele dagen eer de libel volledig uitgekleurd is. De eerste vlucht gebeurt wat sneller, namelijk zowat een anderhalf uur na het uitsluipen.

weidebeekjuffers

Tot mijn verbazing doken er vandaag 2 mannetjes weidebeekjuffer op in onze tuin. Eentje aan de achterste poel en eentje (foto) aan de zwemvijver. Toen deze laatste in de buurt van het houten laddertje ging neerzitten, was dat het moment om hem met de Fuji-superzoom (ik blijf het een speelgoedcamera vinden gezien de kleine sensor die er in zit) vast te leggen. Veel meer kan een ecologische tuinier in de droge Kempen en vlakbij intensieve landbouw niet verwachten. Zeker als ze vliegen zijn het betoverend mooie beesten.

met de Sony RX100 IV van vlakbij

Een héél eenvoudig filmpje van deze weidebeekjuffer, zonet gemaakt met de Fuji:

witte schaduwspanner

Clouded Silver of witte schaduwspanner

(Lomographa temerata)

Ik krijg bijlange niet alle nachtvlinders op naam gebracht maar met deze witte schaduwspanner lukte dat vrij gemakkelijk via de foto's op waarnemingen.be. De waarneming is intussen ook gevalideerd. 

de kasseilegger

De legger met een geërfde kasseihamer.

De opgehaalde boerenkasseien werden de afgelopen dagen allemaal gelegd. Telkens vroeg in de morgen begonnen om vervolgens te stoppen als de zon te machtig werd. Het is ook niet de bedoeling dat we een zonneslag oplopen. Ik doe dat wel graag. Je hebt er snel resultaat mee. Vermits er verkeersvrije afboordingen mee gemaakt zijn, was witte zand en cement niet nodig. Een gracht graven met de spade, de kasseien op diepte kloppen en dan de uitgehaalde grond gebruiken om de kassei vast te kloppen en de tussenvoeg te vullen. Ik gebruik hiervoor een echte kasseihamer, een erfstuk van mijn schoonvader, en mijn blote handen.

afboording in bostuin met Acer davidii 'Rosalie' en een elsbes

verbeteren

Ik sluit niet uit dat mooi weer en een groene werkomgeving tot betere punten leiden.

Maar ik denk dat die van ons altijd wel mild is.

Op de foto: de rode kleinbloemige Rosa 'Rouge de Chine'

Voor deze roos staat een Indigofera heterantha

ontmoetingen met gevolgen

Ze hebben wat weg van mekaar maar zijn toch in de verste verte geen familie. Rechts zie je onze rode waterlelie en links zie je één van de bloemen van een wat bijzondere heester, de Calycanthus x raulstonii 'Hartlage Wine'. Momenteel is deze heester courant verkrijgbaar. Zelf zag ik hem voor 't eerst te koop in Hex, vandaag precies 4 jaar geleden. Toen was het nog een hebbeding.

Clematis diversifolia 'Rooguchi'

Clematissen en onze Kempische zandgrond-tuin, dat matcht niet goed. Naast de Clematis montana's die het hier behoorlijk doen, zijn er evenwel 2 die het opvallend prima doen. De Clematis recta 'Purpurea' aan de veldkapel en onze allermooiste, de Clematis diversifolia 'Rooguchi' aan de zwemvijver. Deze 'Rooguchi' ontdekte ik bij een Open Tuin van de Landelijke Gilde. Hij was daar behoorlijk opgefokt maar de charme droop er van af.  De diep paarse, hangende en omgekrulde klokjes vind ik heel bijzonder. Wat opzoekwerk leert me dat het een Japanse creatie is, voortgekomen uit een kruising van Clematis integrifolia en Clematis reticulata.

zonnestraal

De veldkapel in de avond.

13 jaar op zak

Nokia heeft haar oude 3310 in een opgefrist jasje terug op de markt gebracht. De grote troeven zijn eenvoud, een batterij die lang meegaat, de beperkte kwetsbaarheid en Snake. De 3310 heb ik nooit gehad maar ik loop intussen al wel zo'n 13 jaar rond met een 'zilveren' 3120. En ja, hij doet het nog uitstekend. Hij kostte destijds ongeveer 100 euro, het dubbele van wat de heruitgebrachte 3310 vandaag kost. Op het werk wordt al wel eens gelachen met mijn prehistorisch ding maar in plaats van achterop te hinken, blijk ik nu trendsetter te zijn. 

bloemenprachtkever

vrouwtje van de bloemenprachtkever 

(Anthaxia nitidula)

Bovenstaande foto heb ik opgevist uit mijn computer-prullenbak. De foto overleefde mijn eerste kwaliteitsselectie niet. Op dat moment stond ik er evenwel niet bij stil dat dit microbeest - ik schat dat het zo'n halve centimeter groot is - een rariteit is én nieuw voor onze tuin. Met de mijne erbij zijn er dit jaar slechts 10 waarnemingen ingevoerd op waarnemingen.be. Wilde rozen en dood hout in de tuin vergroten de kans dat je deze prachtkever in huis haalt. In de fruitteelt is deze kever niet geliefd omdat de larven zich ontwikkelen onder de schors en daar vraatgangen aanbrengen. Hier is hij welkom.

kopstand

Drinken terwijl je in kopstand staat? 

Heb je 't al eens geprobeerd?

Veilchenblau

Een zeer gemakkelijke klimroos, de Rosa 'Veilchenblau', die bovendien rijkelijk bloeit. Een zaailing van Crimson Rambler x Erinnerung an Brod. Hier siert hij de toegang tot de voordeur. Deze klimroos krijgt veel bezoek van hommels. Behalve er af en toe een dode tak uit snoeien, doe ik geen enkel onderhoud aan de Veilchenblau. Momenteel ben ik hem in de Ginkgo biloba (die er vlakbij staat) aan het leiden. Tussen deze klimroos staat een paarse sering die met zijn geurende bloemen de rozenbloei voorafgaat.

Anthrax anthrax

Sinds eind april kon ik hier reeds 4 nieuwe soorten vastleggen, wat het natuurlijk enorm plezant maakt. Eerst waren er de bonte mierkever en de hagendoornvlinder, vervolgens de kolibrievlinder en vandaag zag ik de Anthrax anthrax of de muurrouwzwever (zie foto's).

De muurrouwzwever is een vliegensoort uit de familie van de wolzwevers. Deze vlieg viel me op omdat de vleugels deels doorzichtig waren én deels zwart. De larve van de muurrouwzwever parasiteert op larven van metselbijen- en wespen. Het toppunt van voorkomen ligt in de maand juni.

klein grut

De tuin heeft dit broedseizoen al zeker een nest jonge staartmezen en zwartkoppen voortgebracht. Ik zag ze aan een van de poelen waar ze verfrissing zoeken. Dat is een hele prestatie want het aantal eksters, gaaien, kraaien, bonte spechten en eekhoorns dat hier op de loer ligt, is niet meer te tellen. En 't zijn niet alleen de predatoren die doden hier. Ik was gisteren nog wat daglelies aan het planten in de achtertuin toen er een tractor met sproeilans van wel zeker 15 meter breed tot tegen onze omheining reed. En meteen alle 'sluizen' openzette. Alles wat tussen de jonge mais groeit en bloeit moet er blijkbaar aan. Tuiniert dan maar zonder gif! Ik kan alleen maar hopen dat onze tuin een veilige haven is voor alle beesten die honger en dorst hebben. Heel groot is hij niet maar alle beetjes helpen zeker?

Op de foto's: het groot dikkopje, een bandzwever (zweefvlieg), een lantaarntje, de fraaie schijnbok en een geaderd witje op robertskruid.