amusement aan de waterspiegel

verjaardagswandeling

Asdonk, Engsbergen

Tegelijk, een uurtje terug en een jaartje verder.

steenuil

Je kan natuurlijk een boom helemaal afzagen, tot op de grond zoals gebruikelijk. Of... je kan proberen er iets  speciaals van te maken. Ik scherpte er een punt aan -op zijn potloods-, zaagde er wat kringen in die hopelijk in de toekomst bewoond zullen worden door leden uit het zwammenrijk en maakte een nis voor een steenuil. Niet veel later zat er al een uil in, een stenen uil weliswaar, maar och, ik ben snel tevreden. Wat mij vooral interesseert is hoe deze stam van 2,50 meter hoogte de komende jaren gaat verweren en uit mekaar vallen. Of er speciale beesten zullen op af komen, en of die op hun beurt dan weer vogels aantrekken. Een experiment met sierwaarde dus.

Stenen uil in detail

kiezen op herfstkleur

Wie nog wat plaats heeft in zijn tuin en graag zijn eigen 'Indian summer' creëert, kan best nu de kwekerijen bezoeken. De schitterende herfstkleuren vallen meteen op, planten kiezen wordt hiermee heel gemakkelijk. Door het rooien van enkele stevige knapen, was ook hier ruimte vrijgekomen om wat nieuwe dingen aan te schaffen. Ik koos voor enkele planten met een warme gloed (zie foto): de Amerikaanse bosbes, de zuurbes (Berberis thunbergii 'Powwow''), bloemwilg (Itea virginica 'Henry's Garnet'), Cornus 'Eddie's White Wonder' (een kruising tussen de Cornus florida en C. nuttallii), Viburnum 'Le Bois Marquis' en een nieuwe Japanse esdoorn met name de 'Little Princess'.

Intussen is deze groep aangeplant en kan de tuin de winter in gaan. Rond mijn slaapkamerraam is de herfst ook ingetreden. Drie verschillende klimplanten fleuren het venster op: de wilde wingerd, de klimhortensia en de Ampelopsis met zijn koddige blauw-roze bolletjes. Wie zich intussen nog moest afvragen hoe het nu met mijn 'gezondheid' zit, wel, de dokters hebben de diagnose Lyme wel degelijk gesteld (na een dertigtal tekenbeten bestond die kans wel) en ik ben intussen aan mijn zesde dag antibioticum bezig. Heel wat gewrichten doen pijn en er is de abnormale vermoeidheid, maar ik vecht er tegen. Met tuinwerkzaamheden bijvoorbeeld.

studeren achter dubbel glas

.... en dat met zo"n vurig weer.

niet alleen

Ik was vandaag niet de enige die zich liet opwarmen door de deugddoende zon. Twee mannetjes blauwe glazenmaker hingen roerloos aan een stengel/tak met de staart zo omhoog gekeerd dat de zonnestralen een maximaal raakvlak hadden. Enkele dagen geleden zag ik ook een vrouwtje blauwe glazenmaker dat eitjes afzette. Ze verkoos hiervoor enkele toefen mos die boven de zwemvijver groeien. 

genieten van de herfstsfeer

De grote veranderingen in de tuin van de voorbije maanden beginnen nu echt te lonen. Er werden heel wat nieuwe dieptezichten gecreëerd, er valt deugddoend licht waar de zon jaren lang niet geschenen heeft en de herfstkleuren komen een heel pak beter uit de verf dan voorheen. Met het schitterend weer van vandaag heb ik al enkele uren in de tuin vertoefd. Voornamelijk om van de herfstsfeer te genieten maar ook om nieuwe plannen te smeden. Enkele jonge bomen worden in het najaar verplant omdat met het rooien van een drietal kanjers (ooit aangeplant als bosplantsoen om snel een vol resultaat te verkrijgen) ruimte vrijgekomen is waar ze hun beste troeven kunnen uitspelen. Gisteren heb ik nog een nieuwe, klein blijvende boom aangeplant, met name de Acer palmatum 'Sangokaku'. Hij verkleurt van groen over geel naar oranje en daar had ik in de buurt van de Parrotia's en ons terras nog een  plek voor vrijgemaakt. 

de nieuwe aanwinst: Acer japonicum 'Sangokaku'

met rode twijgen en prima herfstverkleuring

impressionisme in de natuur

Ik zit graag aan de waterrand. Op, rond en in het water valt altijd wel wat te beleven. Bewegend water, zij het door wat stroming, zij het door rondjes draaiende vissen, zorgt voor een verstoorde reflectie van het oevergewas. Met mijn Fujifilm (met superzoom) maak ik hiervan wel eens foto's omdat je daar soms rare foto's mee verkrijgt. Soms vraag je je af of de foto niet moet geroteerd worden. Ook wat in en wat buiten het water zit, wordt plots onduidelijk. Vandaag heb ik nog eens een reeks gefotografeerd en er zitten er enkele tussen die bijzonder impressionistisch zijn. Dromer zijnde, kan ik die foto's wel smaken. 

Boven het water zijn de heidelibellen nog steeds actief. Vandaag vloog er nog een koppeltje in paringswiel. Het valt me op dat ze heel goed te benaderen zijn wanneer ze aan 't zonnen zijn. 

mannetje bruinrode heidelibel

zonnebad op schildblad

Mannetje bruinrode heidelibel zonnebaadt op Darmera peltata

(foto: onderkant blad richting zon)

pirouetterend beukennootje

Neen, hier kwam geen enkele manipulatie aan te pas. Een beukennootje belandde tijdens zijn val in een spinnendraad. Bij elk briesje dat door de tuin blies, begon het beukennootje pirouettes te draaien. Ik vond het mooi - het kan aan het wespengif liggen - en hiermee werd de filmfunctie op mijn camera ook nog eens gebruikt. Het nootje doet me ook denken aan de klok in een glazen stolp van mijn grootouders. Daar hing onderaan een kwartet gouden ballen dat ook voortdurend links en dan weer rechts draaide.

op je schoot

Als de heidelibellen bij wijze van spreken op je schoot komen zitten, wordt het maken van een macro-opname heel wat gemakkelijker.

leven boven het water

De afgelopen weken is van het bloggen nauwelijks iets in huis gekomen. De opstart van het nieuwe schooljaar is zo'n energievreter dat ik in feite geen bal goesting overhoud om me nog achter de laptop te zetten. Af en toe eens een foto schieten, dat lukt nog wel. Zo trof ik bij één van de fotorondes 2 dode merels aan, eentje daarvan bleef enkele minuten voor zijn dood gewoon zitten toen ik mijn voet naast hem placeerde. Hier is meer aan de hand dan de ruiperiode. Het antwoord kwam in de media: het Usutuvirus. 

Er waren ook mooie taferelen. De libellen die ik elk jaar mag verwelkomen, waren ook dit seizoen van de partij (zie foto's boven). De heidelibellen (vermoedelijk de bruinrode), de houtpantserjuffers en de blauwe glazenmakers zorgden voor mooie taferelen: paren, eitjes leggen en het territorium verdedigen. Mooi om te zien. Eén nieuwe soort kon ik dit jaar aanvinken, met name de blauwe breedscheenjuffer. 

De tuin zelf, die snakt nog steeds naar water. Tessenderlo behoort tot één van de minst bedeelde regio's van Vlaanderen en dat valt te merken. Ondanks bodemverbetering en ondanks mulchen heeft het jong plantgoed het niet gemakkelijk. De regenput is leeg. De goesting is soms t o t a a l over! Dus: zet de hemelsluizen maar open!

screenshot van Waterinfo.be

tijdelijk uitgeteld

De asters bewijzen deze dagen hun belang als nectarleveranciers. De vlinders die momenteel nog rondzwerven en een hele troep zweefvliegen weten ze enorm te waarderen. Ook zie ik heel wat vliegactiviteit bij de Sedums en de metershoge klimoppen die thans in bloei staan. Dé attractie momenteel is een wespennest in de grond. Ik denk dat het ooit een muizenholletje was maar intussen is het al grondig verbouwd. 

Alhoewel ik al een aantal keren boven het nest gehangen heb om er wat foto's van te maken en hierbij nooit enige agressiviteit heb ervaren, heb ik mijn beeld van de gewone wesp toch even moeten bijstellen. Toen ik in de buurt een nieuwe Berberis wilde aanplanten, heb ik in totaal 4 wespensteken gekregen. Stank voor dank natuurlijk maar blijkbaar waren ze niet opgezet met de spade die de grond beroerde. De steek aan mijn enkel, de buik en de rug waren snel vergeten maar die pijnlijke angel net boven de linkerpols speelt me vandaag, 3 dagen erna, na steeds parten.

Een enorme jeuk, alsof je jezelf herhaaldelijk netelt. Opgezwollen en rood. Ik voel het gif toertjes draaien. Allesbehalve prettig, even dacht ik eraan om er verder mee te gaan, want ook de keel en tong voelen licht branderig aan. 

Met 'tijdig uitgeteld' bedoel ik evenwel nog wat anders. Er is wat grondig mis met mijn linkerknie. Er werd al vocht en bloed getrokken en met een zware ontstekingsremmer wordt de 'kwaal' bestreden. De ergste pijn is voorbij maar het gewricht wil niet echt mee. De trappen op en af blijft een probleem. Er is een voorlopige diagnose maar voor alle zekerheid willen de artsen ook op Lyme testen. De uitslag volgt.