twintig jaar

Het is dankzij een korte opmerking van die van ons dat ik kan meedelen dat we vandaag 20 jaar geleden, op het gemeentehuis van Tessenderlo, officieel "in de echt verbonden" werden. Het huwelijk werd voltrokken door KDG-schepen Louis Van Sweevelt. Zelf was ik op dat ogenblik nog oppositielid in de Looise gemeenteraad, dé eenmansfractie van Agalev.

Eén van de vele foto's die destijds genomen werden

Een huwelijksreportage of een trouwalbum lieten we niet maken. Patrick, de peter van onze kleinste, nam de foto's voor zijn rekening. Alles gebeurde vrij low profile, zoals ze dat zeggen, met weinig toeters en bellen. De ouders van Kristien waren er zelfs niet bij, die waren met de caravan op familiebezoek in Oekraïne. En eten deden we bij de Chinees Swatow; deze zaak had de bouwonderneming van mijn vader, waar ik zelf ook aan de slag was, even daarvoor een flinke renovatiebeurt gegeven. Het vriendelijk Chinees echtpaar gaf ons als aandenken een mooi theeservies cadeau. Onze huwelijksreis bestond uit vier dagen Amsterdam, in een hotelletje waar -zogezegd- Mata Hari ooit zou verbleven hebben.

Ondertussen zijn er vier kinderen bijgekomen, zijn er ook al heel wat droevige zaken gepasseerd, zijn we nog altijd bezig om ons huis 'af te maken' en zijn de grijze haren in de meerderheid. Toch kan ik zonder aarzelen meedelen dat het een geslaagd huwelijk is waar eigenlijk het eerste ernstig woord nog moet vallen. Het geheim van het succes? Een goede partnerkeuze. Zo eenvoudig is dat. Het is daar dat het bij velen misloopt. Op het moment van het huwelijk waren we reeds 8 jaar samen. Dan hoor je te weten welk vlees je in de kuip hebt.

Of we vandaag iet speciaals doen? Neen, ons kristallen huwelijk (of porselein of verzilverd) wordt een dag als een ander. Veel rondrijden voor de kinderen, wat klossen in de tuin en misschien een ijsje eten in Averbode. En kaarsjes aan het bad? Laat me niet lachen.