Vandaag had ik het genoegen om na een lange vakantie nog eens een ganse dag te mogen gaan werken. Het doet dan ook pijn als je om 16.00 uur reeds de grote schoolpoort achter je dicht moet trekken. De grote ledigheid die dan volgt, volbreng ik meestal node op mijn terras met uitzicht op de tuin en met enkele versgebakken pizza's grijpklaar voor mijn neus. Toch uw hart blijft op het werk. Je kent dat gevoel.
Gelukkig vond ik daarnet troost in de verschijning van een kleine vuurvlinder. Alhoewel deze vlinder niet zeldzaam is en eigenlijk in bijna heel Europa kan waargenomen worden, is hij in mijn tuin niet zo frequent op bezoek. De eitjes worden gelegd op zuring (vooral schapenzuring) en de vlindertjes zelf vinden hun nectar op heel wat kruiden. Per jaar kunnen er drie generaties vuurvlindertjes voorkomen. Mijn exemplaar bleek een heel rustig vlindertje te zijn dat zich gewillig liet fotograferen.
Gelukkig vond ik daarnet troost in de verschijning van een kleine vuurvlinder. Alhoewel deze vlinder niet zeldzaam is en eigenlijk in bijna heel Europa kan waargenomen worden, is hij in mijn tuin niet zo frequent op bezoek. De eitjes worden gelegd op zuring (vooral schapenzuring) en de vlindertjes zelf vinden hun nectar op heel wat kruiden. Per jaar kunnen er drie generaties vuurvlindertjes voorkomen. Mijn exemplaar bleek een heel rustig vlindertje te zijn dat zich gewillig liet fotograferen.
de kleine vuurvlinder
Ik heb de kleine vuurvlinder dit jaar ook voor het eerst in mijn tuin gezien...
BeantwoordenVerwijderenOok het Icarusblauwtje, het groot dikkopje en de distelvlinder waren 'nieuwe gasten' dit jaar.
Het is schitterend, een hart dat vervuld is van het werk.;-)
BeantwoordenVerwijderenIk ben jaloers :-)
Met je neus in de pizza's en met je hart op het werk? Waar zit jij toch altijd met je gedachten?
BeantwoordenVerwijderenGelukkig bestaan er nog vlinders die gevrijwaard blijven van stress.
BeantwoordenVerwijderenWas getekend
Ik ken dat gevoel. Morgen.
BeantwoordenVerwijderen