hop op de camping

Iedereen kent wel de hop, de klimplant (humulus lupulus) met zijn vrouwelijke hopbellen waarvan de lupiline in heel wat biersoorten voor de nodige bitterheid zorgt. Over die hop wil ik het nu niet hebben wel over de hop, de vogel of de Upupa epops.

Ooit, in de jaren 50-60, kwam de hop nog regelmatig voor in Vlaanderen maar de laatste tijd is hij zo schaars geworden dat je van een gelukstreffer mag spreken als je nog een hop spot. Zelf heb ik nog nooit het geluk gehad om deze prachtige vogel in levende lijve te bespeuren en ik ben nu toch al heel wat jaren aan 't vogelen. Onze vakantie in Italië bracht hier verandering in.

een hop, vlakbij onze tent in Umbrië

Na ons kort verblijf in de buurt van Venetië sloegen we onze tent op aan het Trasimenomeer (Lago Trasimeno) op de grens van Toscane met Umbrië. Nadat we tegen valavond al een echte otter hadden zien zwemmen - heel wat Nederlandse kampeerders waren ervan overtuigd dat het een lokale reuzevariant van de waterrat was - verscheen de dag erop plots een erg kloeke hop voor onze tent.

Niettegenstaande zijn heel bijzonder verenkleed viel hij nauwelijks op. Hij hield zich erg stil en zijn kuif, die hij als een pauw kan tentoonstellen, bleef netjes dicht. Een wonderlijk moment. Ik vroeg een van de kinderen om er wat foto's van te maken en tot mijn verbazing liet de hop zich tot twee meter afstand benaderen. Hij werd precies graag 'getrokken'. Toen hij uiteindelijk opvloog werd zijn schoonheid nog duidelijker al vind ik de beschrijving hiervan in één van mijn vogelboeken ietwat overdreven: "in vlucht daarentegen is zijn vlinderachtige verschijning als vuurwerk".

nog een voltreffer, een kleine zilverreiger

Het Trasimenomeer, waarmee de Italianen het plan hebben opgevat om er een groot natuurpark van te maken, schonk ons bij een strandwandeling nog een voltreffer. Een kleine zilverreiger. Helaas bood mijn canon powershot onvoldoende zoommogelijkheden om er een kwaliteitsfoto van te maken.

Of ik in Italië nog bijzondere fauna of flora ben tegengekomen? Natuurlijk de vele olijfbomen die -in tegenstelling tot hun massaal geïmporteerde familieleden in onze contreien- het daar erg naar hun zin hebben, prachtige steeneiken, korstmossen, hele legers hagedissen, een vliegend hert en neushoornkevers, een koningspage die op de kleinste haar kleed kwam zitten en uiteraard heel veel Nederlanders (waarvan een kliek van de camping werd afgesmeten wegens luidruchtigheid, hoe kan het anders?) en Italianen die niet zelden onvriendelijk waren.