helleborus meerhouttii

De hellebori of kerstrozen staan momenteel in bloei. Hét moment bij uitstek om in te gaan op de uitnodiging van één van mijn nieuwe collega's om zijn tuin eens te bezoeken. Bloemen in putteke-winter, het blijft een mysterie.

Ik ben benieuwd Willy of was het Hugo?

pijnlijke kniezwengel.

Je kan het politieke recuperatie noemen maar ik hou het - Paul van Ostaijen indachtig- liever bij het 'naaien van Kate Ryan'.

Het zat er aan te komen. De overwinning van de Looise Singermachine Kate Ryan (Je t'adore) wordt intussen volop aangegrepen door politieke pluimgewichten om zichzelf ook eens in de kijker te stellen. Als je zelf niks te bieden hebt kan je het op de rug van een ander eens proberen. Kate als ezelin voor de eigen politieke kar gespannen.

Zeg nu zelf, deze week werd op de frontpagina van de passe-partout van Diest -Tessenderlo Kris Gaethofs, caféuitbater en naar 't schijnt ook liberaal lid van het schepencollege, opgevoerd. In vette letters vernemen we dat "de zege (van Kate) voor een groot gedeelte aan de uitbater te danken is".

Wij die dachten dat het lag aan het zangtalent van Kate of het zweet van de sufgeoefende dansers of de duizenden stemmen van sms-end Vlaanderen maar neen... "de schepen plakte affiches, deelde folders uit en stuurde ( je hebt vrije tijd of niet) sms'jes met de vraag om op Kate te stemmen." Voorts lezen we dat de schepen zelfs ooit een duetje met Ryan zong en dat haar nummers dagelijks in het café worden gedraaid. Tja, als je dan nog niet moogt zeggen dat de zege aan jou te danken is! En niet voor een ietsiepietse maar 'voor een groot gedeelte'!?

Omdat ook de burgemeester en de rest van het schepencollege nog eens graag met hun smoel naast die van Ryan in de krant komen, hebben ze nu opdracht gegeven om een "feest- en ondersteuningsprogramma voor Kate Ryan" uit te werken. De Looise schatkist als podium. Muziek als glijmiddel. M' adorez! Winners hebben vele vrienden.

Kate, ik geef je een goede raad: vooraleer je in Tessenderlo op een podium klimt, steek dan een stevig soepbord in je broek! Rectale scheurtjes kan je in de Grote Eurosongfinale missen als kiespijn. De fameuze kniezwengel mag niet in het gedrang komen!

het boek dat moet geschreven worden.

In de Brabanthal van mijn stad breng ik straks een bezoekje aan het 'Boekenfestijn'. Meer dan 250.000 boeken, strips en cd-ROM's liggen er te wachten op een koper. Weet je welk boek ik er graag zou aantreffen? Iets in de trend van 'hoe vermijd ik dat mijn volgende date een Blogger is?'.

Provocerend? Natuurlijk, maar niet totaal uit de lucht gegrepen. Ik bezocht de afgelopen maanden tientallen blogs -ontdekkingsgewijs- en wat ik er las (of zag) doet me nu niet meteen besluiten dat er veel aangename en toffe gasten tussen zitten. Op een handjevol blogs na zie ik vooral kerels die

1. zichzelf heel erg serieus nemen alsof hun blog er werkelijk toe doet;
2. het gen dat mensen toelaat grappig te zijn duidelijk mankeren;
3. niks te vertellen hebben en dan maar links plaatsen naar sites waar wel iets staat;
4. blote tetten gebruiken als kleefvliegenvangers of
5. verschrikkelijk rechts van de pot gerukt zijn.

Mijn seksegenotes doen het niet veel beter maar daar hoef ik dan ook niet mee te daten. Nieuwe schoenen, lief die wél interessant is, nonkel die wél interessant is, nog eens nieuwe schoenen,... . Ik heb compassie met de mannen die met deze klaviersters samenhokken.

Het boek dat ik zoek moet nog geschreven worden. Maar als het bloggen werkelijk zo exponentieel toeneemt, is dit nog slechts een kwestie van tijd. Eén boek voor de vrouwtjes en ééntje voor de mannen. Venus en Marsshit, dat verkoopt goed.

Big Brother

De cartoon van Kim in De Morgen (Bis) van vandaag is weeral raak!

H5N1

We hebben thuis een hond en vier katten. Zo'n tien van onze katten werden voor ons huis op straat platgereden. Ik heb ze persoonlijk met een schop van straat geschraapt en stuk voor stuk begraven in de voortuin. Sinds onze straat 's nachts met nieuwe lampen verlicht wordt, is hij een dodenweg voor onze miniroofdieren.

Heb jij hierover op het Nieuws een reportage gezien?

Nochtans was gisteren één dode kat het hoofditem op het VRT-journaal. De kat was besmet met het H5N1-virus. Vermoedelijk wat tevoren lekker zitten smullen van een gevleugeld kadaver. Maar nu de geest gegeven... en zowaar wereldnieuws. En blijkbaar ook belangrijker nieuws dan ... (uit te kiezen: aanslagen, hongersnoden en andere afgezaagde thema's).

buitenspel

Met drie van de vier kinderen ben ik gisteren in de late namiddag gaan kijken naar Buitenspel. Het was vooral op aanstoken van mijn zoon, die de film al eens eerder zag, dat dit gebeurde. Hij is ook een langharig smal voetballertje, net zoals Gilles, en misschien herkent hij zich er wel een beetje in. Al zal hij nog veel moeten oefenen wil hij even goed kunnen sjotten.

Voor films trekt ons gezin al geruime tijd naar The Roxy Theatre in Koersel. Kinepolis en andere filmafdraaifabrieken zijn niet aan ons besteed. Waarom kilometers ver rijden om uiteindelijk vooral drukte te vinden? Neen, geef ons maar de kleinschalige en familiale Roxy. Hier kan je een babbeltje slaan met de uitbater, krijgen de trouwe kindjes wel eens een reuzeposter gratis mee en wordt de koffie één per één in een gewone Senseomachine voor je klaargemaakt. Geweldig toch?

De film zelf was ook een meevaller. Ik had de kinderen vooraf verteld dat het een bleitfilm was maar dat het vooral een film was: wat er gebeurt, is niet echt! De enige die met natte ogen zat, was ik evenwel zelf. Ik ben dan ook 'an easy toeter' zoals ik dat graag noem. Ik heb zelf al heel wat veel te vroege sterfgevallen achter de rug en dan is het leggen van associaties onvermijdelijk.


Ilya Van Malderghem en Filip Peeters

Bekijk hier de trailer.