Op eindejaarsdag gekocht in het arboretum van Kalmthout en vandaag in de bloemen. Het lijkt een Fuchsia maar het is een Ribes speciosum. Een specialleke.... dat toevallig vorige week ook aangeplant werd als gevelbekleder in Garderners' World. De lange helmdraden en mooie, geaccentueerde helmknoppen vind ik heel bijzonder.
Zo gek is het nog niet dat men een Viburnum in onze taal 'Sneeuwbal' genoemd heeft. Op de foto: Viburnum opulus 'Roseum'. Mijn grootouders langs vaders kant hadden een grote struik op de boerderij, dat is de reden dat ik er enkele jaren geleden ook eentje kocht. Nostalgie of zoiets... In tegenstelling tot de gewone Gelderse roos blijft deze gezond in onze grond. Ik vind het best een interessante struik met tof gevormde 'sneeuwballen'.
Momenteel dé blikvanger in onze tuin:
Cornus florida 'Sweetwater' - een roodbloemige Amerikaanse kornoelje aan de veldkapel. Eén van de redenen waarom Mariake haar huurovereenkomst heeft verlengd.
 |
| 'Looise Lucht' |
Wat een gekke vlinder is dat? Die vliegt zo raar! Na de landing begreep ik waarom: het was een parend koppeltje. Het eerste geaderd witje dat ik dit jaar waarnam, waren er meten twee tegelijk. Zittend en vliegend: wat een acrobatie! Doe het maar eens: in copula fladderen in de lucht.
Ik betwijfel of er dit jaar kruisbessentaart zal gebakken worden. Onze kruisbessen -of kronselen gelijk wij ze noemen- hebben hongerige gasten op bezoek. Ik ken ze ondertussen al: het zijn de bastaardrupsen van de bessenbladwesp. Neen, vlinders zitten er voor niks tussen. Daar we hier zowel planten- als dierenliefhebbers zijn, stelt zich de vraag: wat nu? We gaan niet ingrijpen. We gaan deze keer de natuur zijn gang laten gaan, de kruisbessen overleven het wel.
(Extra: hier vonden we een andere bastaardrups.)
Een rode zaailing van de Noorse esdoorn is hier intussen uitgegroeid tot een grote boom. Onlangs bevrijdde ik hem van een ingroeiende klimop. Momenteel staat hij in bloei met duizenden gele, opstaande bloempjes. Het is een enorme verschijning. Net als de inheemse vogelkers (Prunus padus) met zijn schitterende en welriekende bloei toont de Noorse esdoorn aan dat je 't allemaal niet te ver moet gaan zoeken als je op zoek bent naar een overweldigende bloeiwijze. De 'helikoptertjes' zoals we de ronddraaiende vallende zaden hier noemen, kiemen behoorlijk goed. Bij de ontluikende jonge boompjes kan je de meest rode eruit pikken en opkweken. Zo deed ik het 25 jaar geleden en wat ben ik er nu blij mee!
 |
| De Noorse esdoorn aan onze bosrand |
We zijn weer blij met een dode mus, zullen sommigen zeggen maar toch: het is de eerste maal dat we een koppeltje witte kwikstaart in onze tuin hebben. Het lijkt er sterk op dat ze ergens een nestje gebouwd hebben. Dit vogeltje is ook een trekvogel, las ik zonet. In de winter vliegt hij via Spanje naar Marokko en in het voorjaar komt hij terug. Zonet trok ik enkele foto's vanuit ons salon, door het grote raam richting voortuin. Hij of zij poseert gewillig op een tak van een haagbeuk.
Wie prachtige en welriekende bloesems wilt, moet het niet te ver gaan zoeken en zich al helemaal niet blauw betalen: de inheemse vogelkers is onklopbaar (Prunus padus). Als bosplantsoen te koop aan zo'n 1,5 tot 2 euro.
Gisteren op uitnodiging Iftar gevierd in Hasselt, samen met Palestijnse moslims. Vandaag feesten we met de eigen familie. De appelbloesems (e.a.) kleuren de tuin. De wereld kan mooi zijn maar dan zonder machtswellust, egoïsme-hebzucht en psychopaten. We blijven erin geloven. Fijne Pasen voor iedereen!
Een specialletje maar hij doet het hier goed en zorgeloos: de Parrotiopsis jacquemontiana. Een Nederlands naam is me onbekend maar letterlijk vertaald, de schijnparrotia. Lid van de toverhazelaarfamilie. Hij bloeit dit jaar bijzonder bloemrijk. Zoals je kan zien, dragen de witte schutbladen bijzonder bij tot zijn uitstraling, zoals we dat ook kennen bij de vaantjesboom (Davidia) en de bloemkornoeljes.
 |
| Parrotiopsis jacquemontiana gelukkig zijn niet alle Latijnse benamingen zo moeilijk. |
Momenteel in bloei: Camellia japonica, Chaenomeles rood, Sieramandel Rosea Plena en Chaenomeles zalmkleurig. Dé blikvangers zijn momenteel evenwel de krentenboompjes.
De appel valt (gelukkig) niet ver van de boom. Eén van de dochters die als leerkracht naar Wenen is, stuurde me zonet deze foto. Onze Hundertwasser-reizen zijn blijkbaar toch ergens blijven hangen.
 |
| foto: Sara Rutten .... en van Gustav Klimt zijn er ook al enkele in mijn digitale brievenbus beland. |
 |
| Liever soep dan nectar? |
Een aantal citroenvlinders, een dagpauwoog, het eerste bont zandoogje, een boomblauwtje en deze gehakkelde aurelia. Al een hele meute gisteren in de tuin. Zo'n warme dag met veel zonnewarmte doet de vlinders zichtbaar deugd. Zelf heb ik ook meer energie bij zo'n weer. Al het snoeihout werd bijeengeraapt en naar achteren gedragen om ooit eens te verhakselen. 2 kaduke nestkastjes werden van de boom gehaald met de bedoeling ze te restaureren maar er was geen beginnen aan. Eentje zat niet alleen vol nestmateriaal maar huisvestte ook een klein leger kevers en oorwormen. De bodem van de zwemvijver kreeg een eerste oppervlakkige opruimbeurt met een visnet. Tenslotte wipte ik ook een plantencentrum binnen om nieuwe Silphiums te kopen want de slakken hadden een recente aanplant naar de verdoemenis geholpen. Surplus nam ik ook enkele Acteae japonicum (zilverkaars) mee.
 |
| Waren ook present: muurwesp (Ancistocerus gazella) en kegelbijvlieg |
 |
| Fotocollage (Muggenbeetarchief) van 0110 |
En plots.... hebben we een kikkerjager in huis.
We dachten dat Remi, onze adoptiehond, schrik gepakt had van water sinds hij eens in de zwemvijver tuimelde maar hebben we ons daar toch zwaar in misrekend. Plezier dat hij heeft in het moerasgedeelte. Dat moet zijn 50% poedelgenen zijn. Eens hij de geur van de bruine kikkers in de smiezen heeft, zijn alle remmen los.
